Σήμερα Πέμπτη 1η Ιουλίου 2021, συγγενείς και φίλοι θα πουν το τελευταίο αντίο στον Πέτρο Λεβεντάκο.
Η κηδεία του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή της Παναχαϊκής έχει προγραμματιστεί για τις 11 το στο τον Ιερό Ναό Αγίου Μηνά στο Β’ Δημοτικό Κοιμητήριο Λεύκας Πατρών.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΒΕΝΤΑΚΟΣ
Ο Πέτρος Λεβεντάκος δεν έμπαινε ποτέ σε καλούπια, ούτε στο ποδόσφαιρο, ούτε στη ζωή. Προχθές το πρωί, ανήμερα της ονομαστικής του γιορτής έκανε εντυπωσιακή «έξοδο» αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε ηλικία 76 ετών, αφού έδωσε μάχη με πολλά προβλήματα υγείας. Υπήρξε μεγάλος ποδοσφαιριστής, θρύλος στην εποχή του, μέλος της «χρυσής» ομάδας της Παναχαϊκής και ένας τύπος μποέμ.
Άνθρωπος έξω καρδιά, που του άρεσε η διασκέδαση. Γνωστός για το χιούμορ του (που έφτανε στα άκρα πολλές φορές, αλλά δεν ενοχλούσε κανέναν), ο Πέτρος Λεβεντάκος άφησε το στίγμα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ως ποδοσφαιριστής πέτυχε πολλά (θα μπορούσε ακόμα περισσότερα), ως προπονητής πέτυχε λίγα αν λάβουμε υπόψη τις δυνατότητές του. Γεννημένος στις 23 Οκτωβρίου 1945 στην Πάτρα, ξεκίνησε την καριέρα του από την Παναχαϊκή. Πήρε μεταγραφή στον Εθνικό Πειραιώς το 1965 όπου έμεινε μέχρι το 1971. Με ποδοσφαιρικό θράσος και γνωρίζοντας πολλά καντάρια μπάλα, κατάφερε να γίνει βασικός με εκείνο το αλέγρο παιχνίδι, με τα φάουλ που έπαιρνε από τους πιο έμπειρους, με την προπόνηση που έκανε όπως αυτός ήθελε.
Επέστρεψε στην Παναχαϊκή και το δεύτερο πέρασμα ήταν το πιο μαγικό. Μαζί με τους Μιχαλόπουλο, Ρήγα, Στραβοπόδη, Δαβουρλή, αποτέλεσε τη «χρυσή» πεντάδα των «κοκκινόμαυρων», που κατέλαβαν την τέταρτη θέση του στη βαθμολογία της Α’ Εθνικής τη σεζόν 1972-73 και την έξοδο στην Ευρώπη. Το 1975 αγωνίστηκε για έναν χρόνο στη μεγάλη ομάδα του ΠΑΣ Γιάννινα, συνέχισε στο Πάτραι για άλλα τρία χρόνια και τέλος. Δεκάδες φίλαθλοι πήγαιναν στην προπόνηση του Πάτραι και πολλοί περισσότεροι στα παιχνίδια για να δουν τον Πέτρο Λεβεντάκο να εκτελεί κόρνερ, φάουλ, να κάνει την ντρίμπλα με το τακουνάκι (περνούσε τη μπάλα πάνω από το σώμα του και από τον αντίπαλο), όπως μετά από χρόνια ο Ροναλντίνιο και ο Νεϊμάρ τα τελευταία χρόνια.
Μετά ασχολήθηκε με την προπονητική περνώντας από τον πάγκο πολλών ομάδων όπως ο Ναυπακτιακός Αστέρας, η Κέρκυρα, ο Φωκικός, το Πάτραι, η Αχαϊκή, αλλά και και αρκετών ερασιτεχνικών σωματείων. Στην Παναχαϊκή επέστρεψε ως γενικός αρχηγός την περίοδο 2008-2009 επί Αλέξη Κούγια.
Στον «Πετράν» δεν άρεσε το πρόγραμμα, το ντοσιέ, το μολύβι και το χαρτί, αν και αργότερα κάθισε σε γραφείο και έγραψε για το ποδόσφαιρο, δούλεψε και με υπολογιστή. Ηταν από τους ποδοσφαιριστές που κέρδισαν πολλά χρήματα και ξόδεψαν πολλά χρήματα. Το δεύτερο το έκανε με μεγάλη χαρά, το απολάμβανε όσο λίγα πράγματα στη ζωή του.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Τον τελευταίο χρόνο ο Πέτρος Λεβεντάκος αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, τα οποία τον είχαν επηρεάσει πολύ τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Μετά από κάποιες απόπειρες να νοσηλευθεί σε κάποια ιδρύματα, οι οποίες δεν στέφθηκαν με επιτυχία, κατέληξε τον τελευταίο μήνα στην κλινική του Γεράσιμου Ρηγόπουλου με την κατάστασή του να είναι επιβαρυμένη. Οι γιατροί, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, περίμεναν να επέλθει το μοιραίο, όχι όμως την ημέρα που πέθανε. Πίστευαν ότι είχε ακόμα μπροστά του κάποιες ακόμα ημέρες ζωής ίσως και περισσότερο.
H ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΦΙΛ ΣΤΟ FACEBOOK
Τους τελευταίους μήνες ο Πέτρος Λεβεντάκος είχε κάποιες εκλάμψεις, ήταν όμως σπάνιες. Σε μία απ’ αυτές, στις 16 Ιουνίου, φάνηκε και πάλι ότι υπάρχει δραστηριότητα στο προφίλ του στο facebook μετά από δύο μήνες, καθώς άλλαξε τη φωτογραφία του. Καταιγισμός τα σχόλια από κάτω με τον Πέτρο να μην απαντάει, αλλά να κάνει like σχεδόν σε όλα. Ξεχωρίσαμε δύο. Του Γιάννη Γούναρη και του Γιώργου Μύρτσου. «Παιχτούρα μεγάλη το φιλαράκι μου. Απ’ τον Πέτρο έμαθα το αυγοτάραχο μεζέ με το ουίσκι», έγραψε ο Μύρτσος, ενώ ο Γούναρης αποθέωσε τον «Πετράν»: «Μεγάλος ποδοσφαιριστής της μεγάλης Παναχαϊκής». Αυτή ήταν η τελευταία του επαφή με τα social media, όπου ήταν αρκετά ενεργός τα τελευταία χρόνια.
ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ΚΑΙ Η ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
Στον Πέτρο Λεβεντάκο άρεσε πολύ η νύχτα, την οποία απόλαυσε πολύ περισσότερο όταν πήγε στον Εθνικό Πειραιώς. Μπουζούκια, κλαμπ, μαγαζιά, αλλά πάντα προσπαθούσε να μην φαίνεται. Όχι γιατί φοβόταν ότι το ξενύχτι θα του στοίχιζε που θα το μάθαιναν στην ομάδα, αλλά γιατί δεν ήθελε να προκαλεί. «Η μεγάλη μου αγάπη στο τραγούδι ήταν η Βίκυ Μοσχολιού. Πήγαινα στο κέντρο που τραγουδούσε. Την εκτιμούσα και την θαύμαζα. Ήταν μεγάλη τραγουδίστρια. Όταν ήταν να παίξουμε με τον Παναθηναϊκό μου έλεγε, “πρόσεξε μη μου πειράξεις το Μίμη (Μίμης Δομάζος, ο άνδρας της)”. Σε ένα παιχνίδι του Εθνικού με τον Παναθηναϊκό, είχα ρίξει μία φάπα στο Δομάζο και με είχε αποβάλει ο διαιτητής. Είχε πει κάτι στον Αντωνάτο (ένας ακόμα μεγάλος παίκτης της Παναχαϊκής που έκανε καριέρα στον Εθνικό), τον είχα ακούσει… Στα μπουζούκια πήγαινα και στο συγχωρεμένο τον Μητροπάνο. Ήταν φίλος με τον Μουρκάκο. Όμως είχε τσακωθεί με έναν συμπαίκτη μου στον Εθνικό και παρ΄ ότι μου άρεσε σαν τραγουδιστής είχα σταματήσει να πηγαίνω να τον ακούω».
Και κάτι ακόμα που έζησε ο Πέτρος Λεβεντάκος στον Πειραιά: «Παίζοντας στον Εθνικό και ζώντας στον Πειραιά έμαθα πολλά. Πολύ σημαντικό ότι απέκτησα εμπειρίες και αντιμετώπιζα με άνεση κάθε δυσκολία μετά στη ζωή μου. Αλλο να παίζεις τότε σε ομάδα του κέντρου με πολλές υποχρεώσεις και άλλο να αγωνίζεσαι σε ομάδα της περιφέρειας. Γι΄ αυτό στην Παναχαϊκή, μετά, είχα άνεση, όπως και άλλα παιδιά που είχαν έρθει από ομάδες της Αθήνας και του Πειραιά».
ΣΗΜΑΔΕΥΑΝ ΤΑ ΔΟΚΑΡΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ
Δεκαετία ΄70, τότε που στις προπονήσεις της Παναχαϊκής ο Κώστας Δαβουρλής, ο Πέτρος Λεβεντάκος, ο Βασίλης Στραβοπόδης, ενίοτε και ο Ανδρέας Μιχαλόπουλος, έβαζαν στοίχημα σημαδεύοντας από μεγάλη απόσταση το οριζόντιο ή ένα από τα κάθετα δοκάρια. Ηταν το κλου των προπονήσεων. Εστηναν τη μπάλα και σούταραν. Αν δύο οι περισσότεροι από τους μεγάλους εκείνους παίκτες έβρισκαν στόχο (συνήθως πέντε προσπάθειες), μεγάλωνε η απόσταση… Τραντάζονταν τα δοκάρια. Δεν έκαναν γεμίσματα. Τα σουτ ήταν γεμάτα. Δυνατά ευθύβολα σουτ, που τις πιο πολλές φορές έβρισκαν στόχο. Και ο Δαβουρλής, όποτε έχανε έλεγε, «να παίξουμε το πάτσι».
ΑΝ ΟΧΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ, ΤΟΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ!
Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Λεβεντάκος είχε «αρρώστια» με τη δημοσιογραφία. «Αν γεννιόμουν πάλι δεν θα γινόμουν ποδοσφαιριστής, θα γινόμουν δημοσιογράφος», έλεγε ο ίδιος και λίγοι επίσης γνωρίζουν ότι πήρε σύνταξη από τη δημοσιογραφία! Τα τελευταία χρόνια του εργασιακού του βίου έγραφε στην εφημερίδα Sportweek, όπου κόλλησε τα τελευταία του ένσημα, που του έλειπαν ώστε να πάρει σύνταξη. Ετσι, για ένα διάστημα έγραφε ανελλιπώς στην εφημερίδα, σχολιάζοντας κυρίως τα τεκταινόμενα στην Παναχαϊκή.
«ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΜΑΖΙ»
Απαρηγόρητος ήταν ο Βασίλης Στραβοπόδης για τον χαμό του Πέτρου Λεβεντάκου. Ενημερώθηκε πρωί – πρωί από τον Σπύρο Ζανδραβέλη και ήταν πολύ συγκινημένος. «Όταν έχεις ζήσει με κάποιον άνθρωπο τόσα πολλά εντός και εκτός ποδοσφαίρου, το συναίσθημα δεν περιγράφεται. Ήταν ένας μεγάλος παίκτης ο Πέτρος και ένας ευχάριστος άνθρωπος, ψυχούλα». Όσο για το ποιο είναι αυτό που θα θυμάται για πάντα από τον Πέτρο: «Το χιούμορ του, τι άλλο; Θυμάμαι, είχαμε πάει να παίξουμε στην Καβάλα με τον Σπάιτς προπονητή. Εκεί που κάναμε βόλτα στην παραλία και ενώ ο Πέτρος ήξερε ότι ο Ρήγας μπορεί να περπατήσει με τα χέρια, του λέει “μπορείς να έρθεις προς το μέρος μας με τα χέρια;”. Ο Θέμης αμέσως είπε “ναι” και όπως πλησιάζει του ρίχνει ένα κεσεδάκι γιαούρτι στη μούρη. Πεθάναμε στα γέλια. Και ένα άλλο, ήμασταν σε ένα καινούργιο ξενοδοχείο στο Δρέπανο και θα παίζαμε με την ΑΕΚ. Δεν ξέρω πώς, αλλά ο Πέτρος είχε βγάλει τις ρόδες από τα αυτοκίνητα του Μιχαλόπουλου, του Δαβουρλή, του Ρήγα και άλλων και τις είχε κρύψει! Το δικό μου δεν το πείραξε. “Εσενα δεν σε πειράζω μάγο”, μου έλεγε».
ΧΑΜΟΣ ΑΠΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Μεταξύ άλλων, συλλυπητήριες ανακοινώσεις εξέδωσαν, η βουλευτής Χριστίνα Αλεξοπούλου, ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού Τάκης Πετρόπουλος, ο επικεφαλής της παράταξης «Πρωτεύουσα Ξανά», Γρηγόρης Αλεξόπουλος, η δημοτική παράταξη «Ωρα Πατρών», το Τμήμα Αθλητισμού της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ, η ΕΠΣ Αχαΐας, οι διοικήσεις ΠΑΣ Παναχαϊκής, ΠΓΕ, Θύελλας Πατρών, Πανιωνίου/Αχιλλέα, ενώ εκατοντάδες ήταν οι αναρτήσεις στα social media από γνωστούς και άγνωστους που είδαν τον Πέτρο να αγωνίζεται ή απλώς τον γνώρισαν μετέπειτα ως άνθρωπο και ως προπονητή.
