Την παραμονή του Λαζάρου, σήμερα Παρασκευή 26 Απριλίου 2024, θα αναβιώσουμε το έθιμο της αναπαράστασης της Ανάστασης του Λαζάρου και θα πούμε τα κάλαντα.
.
Με τα “Λαζάρια μας” από τις 6.30 το απόγευμα, θα βγούμε να πούμε τα κάλαντα, στις πλατείες των χωριών, Ελαιοχωρίου, Φώσταινας, Άνω Σουδεναιίκων, Ζησιμαιίκων, Άρλας.
Οποίος θέλει μπορεί ελεύθερα να συμμετέχει, και να πει τα κάλαντα μαζί μας.
Τα κάλαντα του Λαζάρου
Έθιμο της Δυτικής Αχαΐας
Ένα πολύ παλιό έθιμο που έχουν μεταδώσει οι πρόγονοί μας από γενιά σε γενιά, είναι τα κάλαντα του Λαζάρου.
Με πρωτοβουλία και διοργάνωση της Προέδρου του Συλλόγου
“Πράσινη Δράση Π. Δ. Ε.”
Μαρίας Κουτρουμάνη,
θα αναβιώσουμε αυτό το έθιμο “τα Λαζάρια” για να κρατήσουμε τις παραδόσεις ζωντανές οι οποίες είναι βάση για το μέλλον και τις επόμενες γενιές.
Θα συμμετέχουν οι σύλλογοι:
Γονέων Δημοτικού σχολείου Άρλας
Άνω Σουδεναιικων
Ζησιμαιίκων “Το Αιγυπτόκαστρο”
Ελαιοχωρίου
Οι κοινότητες:
Άνω Σουδεναιίκα
Άρλα
Ζησιμαίικα – Φλόκα
Ελαιοχώρι
Φώσταινας
Λίγα λόγια για το έθιμο…
Παλιά, την παραμονή του Λαζάρου πήγαιναν και έλεγαν τα κάλαντα:
Μικροί και μεγάλοι πεζοί αλλά και επάνω σε άλογα, τυλιγμένοι με σεντόνια, κρατούσαν τα Λαζάρια, τα οποία ειναι Σταυροί που έπανω είναι τοποθετημένα, βάγια, κουδούνια και κύπρα δεμένα με κόκκινη κορδέλα.
Την ώρα που λενε τα κάλαντα τα κουνουν δυνατά, γιατί ο ήχος από τα κουδούνια και τα κύπρα, αποδιώχνει το μίασμα, τα δαιμονικά, τα κακά πνεύματα και γενικά ότι κακό υπάρχει.
Ο Σταυρός συμβολίζει την ανάσταση του Λαζάρου. Τα βάγια από τα οποία αποτελείται το στεφάνι, συμβολίζει τον ερχομό του Ιησού την Κυριακή των Βαΐων.
Το ότι είναι τρία τα Λαζάρια συμβολίζει την Αγία Τριάδα. Είναι καλό, είναι ευλογία, λένε, να κρατήσεις ένα Λαζάρι.
Επίσης κρατούν δαδες που το φως που εκπέμπουν συμβολίζει την ανανέωση, την εξάγνιση, την καθαρτήρια δύναμη.
Ένα άλλο άτομο κρατεί ένα καλάθι στολισμένο με βάγια στο οποίο έβαζαν τα φιλοδωρήμα που επερναν από τα σπίτια που πήγαιναν.
Εάν κάποιος δεν άνοιγε για να πουν τα κάλαντα, ή δεν τους έδινε φιλοδώρημα, του έπαιρναν ότι έβρισκαν στην αυλή του
και την άλλη μέρα το πήγαιναν πίσω, αλλά για να του το δώσουν, έπρεπε να τους δώσει φιλοδώρημα ο σπιτονοικοκύρης..
