Το πρόβλημα είχε φανεί από την αρχή, με τα κενά σε εκπαιδευτικούς στην παράλληλη στήριξη, στην ειδική αγωγή και στα τμήματα εκπαιδευτικής προτεραιότητας.
Πλέον οι ελλείψεις μετουσιώνονται στην πράξη. Τα παιδιά που χρειάζονται παράλληλη στήριξη, να έχουν δηλαδή έναν επιπλέον δάσκαλο στο πλευρό τους για να τα βοηθήσει να προσαρμοστεί στο σχολικό τους περιβάλλον, έχουν μείνει χωρίς εκπαιδευτικό.
Ο βασικός κανόνας της παράλληλης στήριξης είναι κάθε παιδί που έχει διαγνωστεί από την αρμόδια επιτροπή του ΚΕΔΑΣΥ ότι την χρειάζεται, να έχει το δικό του καθηγητή.
Όμως τα κενά (πάνω από 35) είναι τόσα πολλά που με βάση τις εκτιμήσεις αναλογούν ένας δάσκαλος σε τρία ή και τέσσερα παιδιά αφού οι αιτήσεις που εκκρεμούν από γονείς είναι δεκάδες και οι αξιολογήσεις από τις επιτροπές σε εξέλιξη.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τα τμήματα ένταξης στην ειδική αγωγή. 20 κενά σε εκπαιδευτικούς για κάθε βαθμίδα κατά μέσο όρο. Οι γονείς, όπως υποστηρίζουν, βλέπουν τα παιδιά τους που πάνε στην ειδική αγωγή, να μην κάνουν όπως απαιτείται τα μαθήματα τους αφού δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί.
Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση για τα τμήματα εκπαιδευτικής προτεραιότητας που αφορούν τα προσφυγόπουλα και τα παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες και βρίσκονται στα δημόσια ελληνικά σχολεία.
Τα Ουκρανάκια που η πολιτεία υποδέχτηκε με παρελάσεις και τιμές είναι ουσιαστικά χωρίς εκπαιδευτικούς αφού τα κενά στα ΖΕΠ είναι τουλάχιστον 40, ενώ το ίδιο ισχύει και για άλλα παιδιά που προέρχονται από προσφυγικές οικογένειες διαφόρων χωρών και που ζουν μόνιμα στην Πάτρα.
Σύμφωνα με εκπαιδευτικούς κύκλους απαιτείται το υπουργείο να προχωρήσει άμεσα στο δεύτερο “κύμα” προσλήψεων, δίνοντας μεγάλο βάρος στους τομείς αυτούς.
Διαφορετικά όλα αυτά τα παιδιά που αντιμετωπίζουν διάφορα μαθησιακά προβλήματα και δυσκολίες στην προσαρμογή τους στο σχολικό περιβάλλον (και είναι πολλά, δεν είναι λίγα), ουσιαστικά θα είναι απομονωμένα και αποκομμένα από τη δημόσια εκπαίδευση και από τα σχολεία τους.
