220 εργαζόμενοι στο Καζίνο του Ρίου εξακολουθούν και βρίσκονται στον “αέρα”, με την επιχείρηση να παραμένει κλειστή, χωρίς να υπάρχει στον ορίζοντα κάποια προοπτική για να ανοίξει και χωρίς να ακούγεται ούτε “κιχ” στην κοινωνία της Πάτρας για το γεγονός ότι μια από τις ελάχιστες επιχειρήσεις που είχαν απομείνει σε αυτή την πόλη, βαράει λουκέτο.
Ομως η σιπωή δεν αφορά μόνο την κοινωνία της πόλης. Αφορά και τους πολιτικούς της, από τους φορείς της, έως και τους βουλευτές του νομού που μέχρι ώρας δεν έχουν πάρει καμία πρωτοβουλία για να κάνουν κάτι και να βοηθήσουν στην προσπάθεια που πρέπει να γίνει για να παραμείνει η επιχείρηση ανοικτή με κάποιον τρόπο.
Στην περίπτωση του Καζίνο δεν γίνονται ούτε πορείες από τον δήμαρχο, ούτε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, ούτε τίποτα. Όσο για τους κυβερνώντες σαν μην τους απασχολεί το ζήτημα. Κι όμως μια επιχείρηση με 220 εργαζομένους που είχαν μία μόνιμη εργασία βρίσκονται στην καλύτερη περίπτωση όμηροι εδώ και χρόνια αυτής της κατάστασης και στην χειρότερη ετοιμάζονται να πάνε στα ταμείο ανεργίας, αναγκαζόμενοι να βρουν μια άλλη δουλειά στα 50 τους, στα 55 τους και στα 60 τους.
Πίσω από τους 220 εργαζόμενους βρίσκονται οι οικογένειες τους και τα παιδιά τους που τα φέρνουν δύσκολα πέρα και έχουν χάσει χιλιάδες ευρώ από αυτή την επιχείρηση, στην προσπάθεια τους να την κρατήσουν ανοικτή. Κι αυτή τη στιγμή είναι εκ νέου τέσσερις μήνες και κάτι παραπάνω κλειστή.
