Τι και αν πέρασαν τέσσερα χρόνια ο Σπύρος Αβράμης δεν πρόκειται να ξεχαστεί από κανέναν και κυρίως από αυτούς που τον αγάπησαν.
Ήταν 26η Νοεμβρίου του 2017, όταν ο Σπυράκος μας «πέταξε» ψηλά και ταξίδεψε για τα γήπεδα του ουρανού, βυθίζοντας σε βαρύ πένθος την οικογένειά του, τους φίλους, τους, αλλά και όλους όσοι τον γνώρισαν. Πάγωσαν οι πάντες!
Ένα παιδί – διαμάντι, πάντα χαμογελαστό, εξαιρετικός αθλητής, σπουδαίος άνθρωπος. Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον άγγελο που μπορεί να μην είναι κοντά μας αλλά είναι μέσα στις καρδιές μας, στις σκέψεις μας.
Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε και το κενό δυσαναπλήρωτο καθώς ήταν ένα νέο παιδί, δραστήριο, δημιουργικό, με σημαντική προσφορά στην κοινωνία και τον αθλητισμό.
Πάλεψε γενναία για να κρατηθεί στην ζωή, είκοσι ημέρες στην ΜΕΘ όμως ο Σπυράκος δεν τα κατάφερε. Έφυγε τόσο άδικα και τόσο νωρίς.
Οι επιστήθιοι φίλοι του εδώ και τέσσερα χρόνια κρατούν το δημιούργημά του τη ΝΑΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ ψηλά οδηγώντας την σε διεθνείς διακρίσεις, ενώ δημιουργήθηκε και το πρώτο γήπεδο beach soccer στις εγκαταστάσεις του ΠΕΑΚ που φέρει το όνομά του, τιμώντας με αυτό τον τρόπο την σπουδαία προσφορά του στο άθλημα.
Η απώλειά του πονάει ακόμα και σήμερα τόσο την οικογένειά του όσο και τους φίλους του ωστόσο όλοι τους αισθάνονται υπερήφανοι για τον «άγγελό» τους που από εκεί ψηλά δεν σταματά στιγμή να τους χαμογελά… και να τους προστατεύει.
Αύριο οι δικοί του άνθρωποι θα τιμήσουν τη μνήμη του, τελώντας μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του.
