Ο «πονοκέφαλος» που προκαλούν τα υπέρογκα ενοίκια που ζητούν ιδιοκτήτες διαμερισμάτων από υποψήφιους ενοικιαστές, γίνεται μεν παραδεκτός από την Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων της Πάτρας, αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζεται η άποψη πως δεν αποτελεί τον κανόνα. Διότι η Πρόεδρος της Ένωσης κα Κυριακή Αθανασιάδη δηλώνει στην «Πολιτεία» ότι υπάρχουν και σπίτια που νοικιάζονται σε πολύ καλές τιμές. Και μάλιστα αναφέρει δύο παραδείγματα δικών της ανθρώπων που νοίκιασαν 4αρια στην Πάτρα με 380 και 400 ευρώ το καθένα. «Δεν είναι έτσι όπως παρουσιάζεται η κατάσταση», σημειώνει η κα Αθανασιάδη. Επισημαίνει όμως ότι δεν αρνείται πως υπάρχουν κι οι περιπτώσεις των αδικαιολόγητα υψηλών τιμών που απαιτούν ιδιοκτήτες, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις συστήνει στους ενδιαφερόμενους να μην ενδίδουν. «Εάν κάποιος ενοικιαστής θεωρήσει πως… πέφτει σε μια περίπτωση ας το πούμε αισχροκέρδειας, να μην νοικιάσει. Ακόμα και να το καταγγείλει. Πιστεύω όμως ότι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις έτσι», εξηγεί.
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Παράλληλα, η Πρόεδρος των Ιδιοκτητών Ακινήτων της Πάτρας υπογραμμίζει ότι το «μέγα» πρόβλημα ήταν, είναι και παραμένει η έλλειψη στέγης. «Από κει ξεκινούν όλα», δηλώνει. Και προσθέτει ότι στην Πάτρα είναι υπέρμετρα δύσκολο να εντοπίσεις κενά διαμερίσματα, αν μιλάμε για τριάρια και τεσσάρια, διαμερίσματα που να απευθύνονται δηλαδή σε οικογένειες. Σε αυτό συνέβαλε η τακτική των προηγούμενων χρόνων, που πολλά ακίνητα μετατράπηκαν σε airbnb και σε φοιτητικές κατοικίες. Έτσι, εκλείπουν τα μεγαλύτερα διαμερίσματα προς ενοικίαση, άρα κι οι τιμές είναι φυσικό να ανεβαίνουν αντιστοίχως λόγω της μικρότερης προσφοράς και της μεγαλύτερης ζήτησης. «Όχι όμως ότι βρίσκονται (οι τιμές) σε εκτός φυσιολογικών ορίων πλαίσια», υποστηρίζεται. Η κα Αθανασιάδη δεν παραλείπει να καυτηριάσει και την πολιτική η οποία ασκείται στο θέμα της στέγης λέγοντας ότι δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα. «Πρέπει το κράτος να λύσει το πρόβλημα της στέγης. Πρέπει να δοθούν σπίτια στον κόσμο. Πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για να μπορέσει ο κόσμος να αγοράσει στέγη», τονίζει. Μόνον έτσι, όπως λέει, υπάρχει ελπίδα να βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη διαθέσιμων σπιτιών και κατ’ επέκταση των ενοικίων που ένα μέσο νοικοκυριό μπορεί δύσκολα να διαχειριστεί.
ΕΝΟΙΚΙΑ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Όπως σημειώνει η κα Αθανασιάση, τα ενοίκια που ζητούν οι ιδιοκτήτες μεγαλύτερων διαμερισμάτων είναι σε αντιστοίχιση με το σημερινό κόστος ζωής και συμβαδίζουν με το πόσα θέλει κανείς για να διατηρήσει ένα σπίτι, ως ιδιοκτήτης, να πληρώσει τους φόρους, να το επισκευάσει, να το φροντίσει. «Δεν είμαστε πια στην εποχή του 2009 και του 2010 για να νοικιάζεται ένα διαμέρισμα προς 200 ευρώ. Κοστίζει τελείως διαφορετικά απ’ ότι τότε, άρα και το ενοίκιο θα είναι ανάλογο της εποχής», διευκρινίζει η ίδια.
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Και ενώ συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, με την έλλειψη στέγης, δηλαδή, αλλά και με το κόστος ιδιοκτησίας που αναγκαστικά «ανεβάζει» τα ενοίκια, η κα Αθανασιάδη δεν παραλείπει να υπενθυμίσει προς πάσα κατεύθυνση ότι «οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν ασκούν κοινωνική πολιτική, δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα». Ότι έχουν τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες υποχρεώσεις με όλους. Εξηγώντας, με άλλα λόγια, πως αυτό που πρέπει να πρυτανεύσει στη σκέψη μας δεν είναι αν οι ιδιοκτήτες ζητούν μεγάλα ενοίκια αλλά το γιατί δεν υπάρχουν σπίτια και γιατί δεν υλοποιείται κεντρικά ένα εθνικό σχέδιο που θα δώσει «ανάσα» στο θέμα της στέγης.
