Βρωμιά
του Robert Schneider
σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου
Ένα αντιρατσιστικό έργο για το φόβο και τη μοναξιά
για 2 μόνο παραστάσεις στο θέατρο «όροφως» στην Πάτρα,
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου & Κυριακή 5 Φεβρουαρίου, στις 21:00
Ο Σαντ είναι τριάντα χρονών. Από μικρός ονειρευόταν να φτάσει στ’ αστέρια. Από μικρός διάβαζε και μελετούσε λογοτεχνία και γερμανική γλώσσα. Ο Σαντ γεννήθηκε στο Ιράκ. Σήμερα ζει στη Γερμανία που τόσο είχε αγαπήσει. Είναι ένας ακόμα μετανάστης. Θα ήθελε να είναι σαν όλους τους άλλους. Θα ήθελε να μπορεί να τους μιλάει. Να μπορεί να μπαίνει στο μετρό. Αλλά είναι ξένος. Ο Σαντ νοιώθει μοναξιά και φόβο. Ζει κλεισμένος στο δωμάτιό του.
Σαντ στ’ αγγλικά σημαίνει λυπημένος. Δεν είναι λυπημένος.
Ο Σαντ είναι ο Άλλος, ο διαφορετικός που “φταίει” για όλα τα κακά και μαύρα της ζωής μας. Είναι ο γείτονάς μας στο Βερολίνο, στη Βιέννη, στα περίχωρα του Παρισιού, στο κέντρο της Αθήνας ή ακόμη πιο κοντά, στη διπλανή πόρτα.
Ο Σαντ βρίσκεται ανάμεσά μας. Ή μήπως μέσα μας;
Πρώτη φορά γνωρίσαμε τη «Βρωμιά» το 1997, πριν 26 χρόνια, όταν παίχτηκε μ’ επιτυχία στο θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Η θεματική επικαιρότητά του έργου τότε, έμοιαζε απόλυτη. Σήμερα, αγγίζει τα όρια της υπερβολής αλλά και της πραγματικότητας.
Ο Robert Schneider δημιούργησε ένα αριστοτεχνικά γραμμένο κείμενο το οποίο διδάσκεται στα Πανεπιστήμια Συγγραφής Θεατρικού Έργου και Σεναρίου.
Ο χαρακτήρας του έργου είναι τόσο αληθινός και συγκλονιστικός που μας κάνει να ταυτιζόμαστε με τις ξένες αλλά τελικά οικείες σε μας ανάγκες του.
«…κάπου άκουσα μια φράση στα αραβικά, αλλά ξέρω πως τη σκέφτηκε κάποιος στα γερμανικά. Τώρα θα την πω αυτή τη φράση.
Γι’ αυτά που δε μπορείς να μιλήσεις, καλύτερα να σιωπάς.
Τώρα ξέρω πως αυτή η φράση είναι λάθος.
Γι’ αυτά που δεν μπορείς να μιλήσεις, πρέπει να μιλάς!»
Για τη «Βρωμιά» έγραψαν…
«…ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Καταπληκτική υποκριτική ερμηνεία από τον Κωνσταντίνο Φάμη που σε κάνει να αναρωτηθείς και να σιχαθείς τις υπάρχουσες ρατσιστικές τάσεις που υπάρχουν γύρω μας και εξαπλώνονται ραγδαία…”
CheckinArt
«…Καθηλωτικός μονόλογος η ιστορία του Σαντ, με έναν Κωνσταντίνο Φάμη που αποδίδει εξαιρετικά τον ρόλο, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον και την συναισθηματική εμπλοκή του θεατή. Μία παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς…”
Fourketa
«…Ο Κωνσταντίνος Φάμης είναι απλά συγκλονιστικός επί σκηνής. Παρότι είχε στα χέρια του έναν εξαιρετικά δύσκολο μονόλογο, μεστό συμβολισμών, ωστόσο υπήρξε αποκαλυπτικός ερμηνευτικά…”
Fragile
«…Ο Κωνσταντίνος Φάμης βουτά στα άδυτα του ήρωα Σαντ, σκεπάζει το σώμα του, τη ψυχή και το πνεύμα του με το «λευκό σεντόνι» όπου έγραφε ο Robert Schneider…”
Koita-magazine
«…Η συγκλονιστική παράσταση τονίζει τη λαϊκή ρήση «φοβάται ο Γιάννης το θεριό ή το θεριό τον Γιάννη;» Εξάλλου οι σχέσεις πολιτών και Κρατών λειτουργούν όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία, κι’ ο φόβος μεταφορικά δεν έχει την ίδια πυκνότητα…”
newsbeastt
«…Δείτε οπωσδήποτε τον Κωνσταντίνο Φάμη στη «Βρωμιά». Αξίζει!…»
Realnews
«…Μέσα από ένα δύσκολο έργο, με λόγο κοφτό, αποσπασματικό πολλές φορές, με γρήγορες συναισθηματικές εναλλαγές και με άξαφνες δραματικές κορυφώσεις, είναι ο Κωνσταντίνος Φάμης σκιαγραφεί με επιτυχία την προσωπικότητα του θλιμμένου Σαντ…»
tetragwno.gr
«…Ο Σαντ του Κωνσταντίνου Φάμη και της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου μ’ έκανε ν’ ανατριχιάσω…»
3point magazine
«…Ο Κωνσταντίνος Φάμης ήταν απλά υπέροχος. Παρά το ότι ήταν συνέχεια πάνω στη σκηνή μόνος του, δεν έχανες στιγμή το ενδιαφέρον σου κι αυτό οφείλεται καθαρά στο ταλέντο του. Καταπληκτικός στις εναλλαγές από Ιρακινός μετανάστης σε Γερμανό πολίτη, με τόσο απλό τρόπο και εύκολο στο να γίνει αντιληπτό από όλους τους θεατές. Ό,τι και να πει κανείς θα είναι λίγο. Απλά εξαιρετικός…”
Noizy.gr
«…Η ερμηνεία του Κωνσταντίνου Φάμη στο ρόλο του Σαντ είναι καθηλωτική! Απόλυτα φυσικός στο παίξιμό του… άλλοτε ευαίσθητος, συγκινητικός, περήφανος, ανθρώπινος, ευγενικός και άλλοτε κοφτερός, μανιασμένος γεμάτος οργή, θυμό και φόβο. Συναισθηματικές μεταπτώσεις με σιωπές, παύσεις και επαναλήψεις που αποτυπώνονται με εύστοχο τρόπο και απόλυτη ακρίβεια…»
Θεατρο.gr
—
