Ο κ. Βασίλης είναι ο ασθενής της πρώτης εγχείρησης στην καρδιοθωρακοχειρουργική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών που ξεκίνησε να λειτουργεί και πάλι, μετά από τέσσερα χρόνια.
Υποβλήθηκε σε τριπλό by pass και η επέμβαση στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία.
Ο 69χρονος πατρινός επαγγελματίας οδηγός φορτηγού περίμενε υπομονετικά αφού δεν είχε την οικονομική δυνατότητα για ιδιωτικό κέντρο. Στο πλευρό του στάθηκε από την πρώτη στιγμή η σύζυγός του.
Τώρα ο κ. Βασίλης μπορεί να πάει στη Σκωτία για να δει τα παιδιά του που τόσο λαχταρούσε.
Η εγχείρηση ανοικτής καρδιάς έγινε από τον Διευθυντή της καρδιοθωρακοχειρουργικής κλινικής, Νικόλαο Χαροκόπο.
Ο καθηγητής καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Περικλής Νταβλούρος, έγραψε σε ανάρτηση του:
Πριν λίγο έλαβα το μήνυμα από τον καρδιοχειρουργό κ. Ν. Χαροκόπο: Ο ασθενής ξύπνησε και είναι καλά…
Αυτό το μήνυμα σφράγισε το τέλος μιας προσπάθειας που διήρκεσε περίπου 1.5 χρόνο και την αρχή μιας νέας περιόδου για το ΠΓΝΠ: Η Καρδιοχειρουργική επέστρεψε -στην ουσία ιδρύθηκε- στο νοσοκομείο.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου όσοι δε γνωρίζουν τι απαιτείται για τη δημιουργία μιας νέας μεγάλης και πολύ απαιτητικής κλινικής, εξάντλησαν την κριτική τους στις “καθυστερήσεις”. Σήμερα οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν. Πάμε λοιπόν να δούμε τι χρειάστηκε…
1. Ισχυρή πολιτική βούληση που ποτέ ως σήμερα δεν υπήρξε. Χίλια μύρια ας καταλογίζουν στην ηγεσία του ΥΥΠ, αλλά αυτό το είπε, το υποστήριξε, το έκανε! Στα θετικά λοιπόν της παρούσας διακυβέρνησης.
2. Λεφτά! (όπως είχε πει ο ΓΑΠ, υπάρχουν). Εκεί μπήκε γενναία στη μέση η περιφέρεια (Χαράλαμπος Μπονάνος και Φαρμάκης), αλλά και η 6η ΥΠΕ (Γιάννης Καρβέλης). Και μπράβο τους.
3. Ταχύτητα στις απίστευτα γραφειοκρατικές διαδικασίες προκήρυξης θέσεων και στους διορισμούς, τρέξιμο στους διαγωνισμούς, αναμόρφωση χώρων (μεγάλο εγχείρημα με πολλές “αντιστάσεις”…, κτλ. Ίσως αυτό να ήταν το δυσκολότερο κομμάτι… Εδώ “έβαλε πλάτη” ο Γιάννης Καρβέλης
με ξενύχτια και άπειρες ώρες εργασίας, η διοίκηση του νοσοκομείου (άρχισε επί Γιουλης Μαμμη και κυριολεκτικά εκτοξέυτηκε με Δ. Μπάκο) και το ΔΣ, η επιτροπή χώρων (Δημήτρης Γούμενος), το επιστημονικό συμβούλιο (Μάρκος Μαραγκός), οι διευθυντές της ιατρικής υπηρεσίας (Lambis Gogos και Ε. Λιάτσικος, ειδικά ο δεύτερος έκανε απίστευτη δουλειά), η τεχνική υπηρεσία, οι διοικητικοί υπάλληλοι, η νοσηλευτική υπηρεσία, η αναισθησιολογική και η καρδιολογική κλινική (με προκήρυξη δικών μας θέσεων για να βοηθήσουν στην ΚΧ) και βέβαια το απίστευτο “σπρώξιμο” από το υπουργείο. Από τους τοπικούς βουλευτές -προσωπική εκτίμηση- μεγαλύτερο ενδιαφέρον έδειξε ο Ιάσων Φωτήλας ίσως και λόγω ιδιότητας (τομεάρχης υγείας).
4. Διεύθυνση κλινικής. Εδώ καταλυτική ήταν η προκήρυξη θέσης απο το παν/μιο επί προεδρείας Δημήτρη Γούμενου
5. Και ίσως το σημαντικότερο… Τεράστια μάχη με “κεκτημένα”, κατεστημένες νοσηρές και ιδιοκτησιακές νοοτροπίες, αντιζηλίες, γκρίνια, πολιτικές έριδες, γραφειοκρατία, νοοτροπίες μικρομάγαζου και εμπάθειες.
Και όμως η διαδρομή ολοκληρώθηκε! Και μάλιστα (πολύ σημαντικό), εν μέσω πανδημίας…
Για εμάς που το ζήσαμε, το είδαμε και βιώσαμε αγωνίες, απογοητεύσεις, αντιξοότητες, η ολοκλήρωση του εγχειρήματος μοιάζει με θαύμα!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, ένα μεγάλο μπράβο σε όλους. Προχωράμε μπροστά, αφήνουμε πίσω το παρελθόν και τη μιζέρια…
