Toυ δημοσιογράφου Αγγελου Κωνσταντίνου
Πρωί Τετάρτης, ένας συνάνθρωπος μας φτάνει με τους οικείους του για να νιώσει την δροσιά της θάλασσας. Αρχικά η σύζυγος του και η κόρη του, βρίσκουν στην οριοθετημένη θέση στάθμευσης δίκυκλα, με βαθιά ψυχή και επιμονή ξεπερνούν το εμπόδιο, της κοινωνικής αδιαφορίας. Μα η απόλαυση στην θάλασσα δεν έκρυβε ευχάριστες εκπλήξεις. Ο μηχανισμός “SEATRAC”, απενεργοποιήθηκε, ο συντάκτης του κειμένου δεν νιώθει έκπληξη. Συχνά πυκνά βλέπει αθώα παιδιά να χρησιμοποιούν το σύστημα πρόσβασης των ΑΜΕΑ, σαν άλλο βατήρα για βουτιές. Δεν θα σταθώ αρχικά στην αδιαφορία των γονέων η συνοδών, για την προστασία του μηχανισμού. Παιδιά νηπιακής η σχολικής ηλικίας κινδυνεύουν με σοβαρό τραυματισμό, μα πολύ σοβαρό όμως. Αλλά να οι γονείς δεν δείχνουν την ανθρώπινη ευαισθησία. Σε αυτό τον κόσμο μάθαμε να ζούμε στα “κελιά” της αδιαφορίας.αλλά να που οδηγούμαστε κάθε φορά.Ίσως θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στην ταχύτατη άφιξη του τεχνικού, μέσα σε δέκα λεπτά μετά την σχετική ενημέρωση, για περισσότερο από μια ώρα πάλεψε και κατάφερε να εντοπίσει το… “πετραδάκι ” της εμπλοκής, στην τροχαλία της θάλασσας. Το επόμενο “λιθαράκι” είναι να μάθουμε πως δεν θα προκαλούμε “βλάβες συμπεριφοράς” με την αδιαφορία μας.
