Σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων στα Ιδρύματα Υγείας Ιδ. Δικαίου και Ν.Π.Ι.Δ. Ν. Αχαϊας αναφέρει:
Έναν χρόνο πριν από την κυκλοφορία του εμβολίου ριχτήκαμε με αυτοθυσία στη μάχη για την υπεράσπιση της ζωής των συνανθρώπων μας, χωρίς να υποταχτούμε μπροστά στον κίνδυνο του “αόρατου εχθρού” και με την έλλειψη ή ακαταλληλότητα των μέσων ατομικής προστασίας.
Από την αντιμετώπιση όμως της πανδημίας ως τα εργασιακά δικαιώματα, η κυβέρνηση έχει αναγάγει τα πάντα σε ατομική υπόθεση. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η παντελής έλλειψη οργανωμένου σχεδίου για προστασία των δομών Υγείας-Πρόνοιας. Αν οι εργαζόμενοι σε Κλινικές, Διαγνωστικά Κέντρα, Ιατρεία, Εργαστήρια, Γηροκομεία και άλλες δομές δεν προστάτευαν οι ίδιοι με υψηλό αίσθημα ευθύνης (παρά τις τεράστιες αντιξοότητες και την ανευθυνότητα των υπευθύνων) τους χώρους δουλειάς, σήμερα θα είχαμε αμέτρητες τραγωδίες. Για αυτό είναι πρόκληση να απειλούνται με απόλυση αυτοί οι εργαζόμενοι και να αντιμετωπίζονται ως επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία.
Ποιον απειλεί όμως σήμερα το υπουργείο Υγείας;
·Τον εργαζόμενο στην Ιδιωτική Κλινική και στα Ιδιωτικά Ιατρεία, που επωμίστηκε τεράστιο φόρτο εργασίας, από τις θεραπείες/νοσηλείες όλων όσοι δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν στο υποστελεχωμένο κρατικό νοσοκομείο μίας νόσου.
·Τον εργαζόμενο στα Εργαστήρια, που πραγματοποιεί χιλιάδες καθημερινούς ελέγχους, ελλείψει κρατικών δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
·Τον εργαζόμενο στα Γηροκομεία και Ιδρύματα Πάιδων, που έγινε η οικογένεια του ηλικιωμένου/παιδιού, αφού για περισσότερο από ένα χρόνο απαγορεύονταν τα επισκεπτήρια.
Ο εκβιασμός της απώλειας της εργασίας εξυπηρετεί σκοπιμότητες:
·Να καλυφθούν οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης για τη διαχείριση της πανδημίας: Δεν προστατεύτηκαν οι χώροι δουλειάς, δεν ενισχύθηκε αποφασιστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας, δεν αποσυμφορήθηκαν χώροι εργασίας και Μέσα Μεταφοράς, δεν εφαρμόστηκε κανένα υγειονομικό πρωτόκολλο στον Τουρισμό.
·Να τιμωρούνται εργαζόμενοι με απώλεια της θέσης εργασίας. Είναι επικίνδυνη εξέλιξη γιατί με διάφορες προφάσεις και με κρατική στήριξη θα μπορούν οι εργοδότες να αδειάσουν τους χώρους δουλειάς από εργαζόμενους με δικαιώματα.
Η τιμωρητική λογική κατασκευάζει και τροφοδοτεί έναν βολικό αντίπαλο για την κυβέρνηση, τον ανορθολογισμό – ατομισμό, που αρνείται τα πάντα, από την ύπαρξη του κορονοϊού ως την αξία των εμβολίων και κάθε επιστημονικής κατάκτησης. Διχάζει και κατηγοριοποιεί τους εργαζόμενους σε εμβολιασμένους και μη, για να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός. Να κατηγορεί δηλαδή ο ένας τον άλλον.
Η πρόσφατη τροπολογία για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό ουσιαστικά επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη της προστασίας των χώρων εργασίας στον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά ενώ κανονικά θα έπρεπε να υπάρξει καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού, με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια.
Με εξαντλητική και προσωποποιημένη ενημέρωση, με πλήρη προληπτικό έλεγχο για ενδεχόμενες εξαιρέσεις από τον εμβολιασμό, υγειονομική επιτήρηση των εμβολιασμένων, παρακολούθηση και επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού, στελέχωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και του Κέντρο Ελέγχου και Φαρμακοεπαγρύπνησης για την παρακολούθηση των εμβολιασμένων.
Μαζί με όλα αυτά θα έπρεπε να ενισχυθεί με μόνιμο προσωπικό το δημόσιο σύστημα Υγείας και ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, και να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας Υγείας.
Γι’ αυτό κι εμείς απαιτούμε:
·Να μη χάσει κανένας εργαζόμενος τη δουλειά και το εισόδημά του.
·Ο εμβολιασμός να αντιμετωπιστεί ως απαραίτητο στοιχείο ενός οργανωμένου κρατικού σχεδίου που θα θωρακίσει τους χώρους εργασίας, θα προστατεύει τους ασθενείς/τρόφιμους και θα αξιοποιεί στο έπακρο όλα τα επιστημονικά επιτεύγματα.
