Η οραματική και βαθιά συναισθηματική, ταινία του Μπερτράντ Μπονελό, «Το θηρίο», βασισμένη στη νουβέλα του Χένρι Τζέιμς The Beast in the Jungle, προβάλλεται την ερχόμενη Δευτέρα 14.04.2025, από την Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας.
Παγαγωγή: Xavier Dolan
Σκηνοθεσία: Μπερτράντ Μπονελό
Σενάριο: Μπερτράντ Μπονελό, Γκιγιόμ Μπροντ, Μπενζαμίν Σαρμπίτ (βασισμένο στη νουβέλα The beast in the jungle του Henry James)
Ηθοποιοί: Λεά Σεϊντού, Τζορτζ Μακ Κέι, Ντάσα Νεκράσοβα, Γκουσλαζί Μαλαντά.
Φωτογραφία: Ζοσέ Ντεσέ
Μοντάζ: Ανίτα Ροθ
Μουσική: Ανά Μπονελό, Μπερτράντ Μπονελό.
Χώρα: Γαλλία, Καναδάς (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 146΄
Πρώτη προβολή: Ώρα 7.00 μμ.
Δεύτερη προβολή: Ώρα 9.40 μμ.
Διακρίσεις: 5 Βραβεία και 7 Υποψηφιότητες
Volladolid Internation Film Festival 2023, Βραβείο καλύτερης ηθοποιού, Λεά Σεϊντού.
Golden Trailer Awards 2024, Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας.
International Online Cinema Awards (INOCA)2024, 2 Βραβεία, Σεναρίου, ξένης ταινίας.
Μια γυναίκα και ένας άντρας συναντιούνται μυστηριωδώς, ξανά και ξανά, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τόπους. Τη γυναίκα βασανίζει μονίμως το προαίσθημα ότι κάτι άσχημο αναμένεται να συμβεί. Ο άντρας την καθησυχάζει και της ζητά να του αφεθεί. Κάθε φορά που συναντιούνται, το προαίσθημά της βγαίνει με κάποιο τρόπο αληθινό.
Κατά κάποιον τρόπο, το «La Βête» (ή «The Beast» ή απλώς «Το Τέρας») είναι και δεν είναι μια τυπική ταινία του Μπερτράν Μπονελό. Αφενός, παραμένει εμποτισμένο από τις κλασικές αξίες του γαλλικού σινεμά που ο σκηνοθέτης δείχνει πάντα να αγαπά και να αναδεικνύει (παιχνιδιάρικο, φιλοσοφικό, ενίοτε και φλύαρο μέσα στην ανάλυση των ιδεών του), αφετέρου όμως το φιλμ ωθεί για πρώτη φορά τον σκηνοθέτη στις περιοχές του σινεμά επιστημονικής φαντασίας (αν και ο Μπονελό είχε ήδη φλερτάρει με το σινεμά είδους στο «Zombi Child»), δίνοντάς του την ευκαιρία να εξετάσει τις θεματικές του σε ένα διαφορετικό και σίγουρα ευρύτερο πλαίσιο.
Αν θα μπορούσε να κατηγορηθεί για κάτι ο Μπονελό, είναι το γεγονός ότι ενσωματώνει στην αφήγησή του (όπως συνέβη και στο «Nocturama» με τη θεώρησή του του απέναντι στην τρομοκρατία) σύγχρονες θεματικές με τρόπο που εύκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί φτηνός και προβοκατόρικος (ο Λούις του 2014 είναι βασισμένος σε πλήθος ανθρώπων που γέμισαν και γεμίζουν ακόμα τα δελτία ειδήσεων με τις δολοφονικές πράξεις αυτόκλητης «δικαίωσης»). Είναι όμως αυτή η μόνιμη ισορροπία ανάμεσα στη σάτιρα και τη σοβαρότητα, τη φαντασία και τον ρεαλισμό και, κυρίως, το όνειρο και τη σκληρή πραγματικότητα, που βάζουν τα πράγματα στη σωστή (και άκρως απολαυστική) θέση.
Δημήτρης Δημητρακόπουλος
Πρόκειται για κινηματογραφική μεταφορά του The beast in the jungle του Χένρι Τζέιμς, μιας μάλλον παραγνωρισμένης, γοητευτικής νουβέλας, γραμμένης το 1903 για έναν άνδρα αιχμάλωτο των καταστροφικών του προαισθημάτων για μια ματαιωμένη ζωή. Αλλάζοντας το γένος του πρωταγωνιστή, ο Μπονελό διατρέχει δύο γλώσσες και τρεις χρονικές περιόδους για να αφηγηθεί την ερωτική σχέση της Γκαμπριέλ με τον Λουί ή, καλύτερα, μιας γυναίκας κι ενός άνδρα, κυρίως υπό την οπτική εκείνης και βασικά διά της αγωνιώδους μοναξιάς και της παγερής αποξένωσης που ανάγει την πιθανότητα του ρομάντζου σε αινιγματική επιστημονική φαντασία.
Ο Μπονελό του Πορνογράφου και του συναρπαστικού Saint Laurent ουδέποτε χαρίστηκε στα θέματά του ούτε παραδόθηκε σε ευκολίες. Διασχίζοντας τον χρόνο, από την belle epoque του 1910 ως το Λος Άντζελες του 2014 και το δυστοπικό Παρίσι (μάλλον) του κοντινού μέλλοντος, η Λεά Σεϊντού κυρίως βασανίζεται, όταν δεν διακατέχεται από το φευγαλέο αίσθημα του μεγάλου έρωτα. Το ρομαντικό φλερτ παραχωρεί τη θέση του στο υπαρξιακό angst και μια αίσθηση απειλής, συχνά εξωπραγματικής. Το μέλλον είναι μια ανεξερεύνητη ζούγκλα και η Γκαμπριέλ έχει μπει στη διαδικασία να εξαγνίσει το DNA της τροποποιώντας το με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Δεν είναι σίγουρη για τον εξορκισμό της έντονης ανησυχίας της με αυτή την απόπειρα, ούτε ο Λουί, ο οποίος στο Λος Άντζελες του 2014 υποδύεται έναν 30χρονο παρθένο, επιθετικό όσο και ο σεισμός που επίκειται, την ίδια στιγμή που η ηθοποιός Γκαμπριέλ περνάει ακροάσεις με αβέβαια αποτελέσματα και φυλάει το σπίτι της από την καταστροφή σε έναν λιντσικό απόηχο του Mulholland Drive.
Λίγο πριν από τις ιστορικές πλημμύρες που έπνιξαν το Παρίσι του 1910, η πιανίστρια και λατρεμένη της καλής κοινωνίας Γκαμπριέλ βρίσκει τη ρομαντική της διάθεση να ταράζεται από την ατονική επέλαση του Σένμπεργκ, καθώς και τη σταθερότητα της ζωής της να πολιορκείται από την επιμονή του θαυμαστή της Λουί – πάντα ενδιαφέρων και ευαίσθητος ο Τζορτζ Μακέι, που είχε ξεχωρίσει στο 1917. Το Θηρίο στηρίζεται στη Λεά Σεϊντού και τη θεαματική ακροβασία της στο τρίπτυχο που έχει στήσει ο Μπονελό με ελικοειδές μοντάζ αμήχανης προσποίησης και κάποιων εντυπωσιακών τετ α τετ μεταξύ των δυο εραστών στον χρόνο και στην Ιστορία. Πάντως, το αισθηματικό sci-fi της χρονιάς, εγκεφαλικό και φιλόδοξο, αυτάρεσκο και καλλιγραφικό ταυτόχρονα, γεμάτο πλατειασμούς (σαν να κοιτάζεται στον καθρέφτη διακόπτοντας τη ροή του) αλλά κι ένα σπαρακτικό, ταιριαστό φινάλε δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
Bertrand Bonello
Σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης, γεννήθηκε το 1968 στη Νίκαια, Γαλλία. Για τις ταινίες του έχει κερδίσει 10 βραβεία και 49 υποψηφιότητες. Φιλμογραφία: La bête (2023), Coma (2022),, Où en êtes-vous? (Numéro 2, Short 2020), Zombi Child (2019), Σάρα Γουίντσεστερ, όπερα φαντασμάτων (Short 2016), Nocturama (2016), Où en êtes-vous, Bertrand Bonello? (Short 2014), Saint Laurent: Η χρυσή εποχή (2014), Ingrid Caven, musique et voix (2012), Οίκος ανοχής (2011), Where the Boys Are (Short 2009), De la guerre (2008), My New Picture (Short 2006), Cindy: The Doll Is Mine (Short 2005), Tiresia (2003), Le pornographe (2001), Quelque chose d’organique (1998), The Adventures of James and David (Short 1997), Qui je suis (Short 1996).
