Στο Χαμόγελο του Παιδιού στην Πάτρα μεταφέρθηκε το 4χρονο κοριτσάκι που κινδύνεψε στα χέρια της ίδιας του της μητέρας.
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Κώστας Γιαννόπουλος έκανε γνωστό πως η μητέρα που απασχόλησε το Πανελλήνιο για την κακοποίηση του παιδιού της, ήταν τρόφιμος του ιδρύματος στα παιδικά της χρόνια.
“Μια ζωή σαν παραμύθι μία πραγματική ιστορία, όταν μία φορά και έναν καιρό ήταν ένα 9 χρονών κοριτσάκι το οποίο βασανιζόταν το κακοποιούσαν και το είχαν το κλεφτρόνι της περιοχής. Ήρθε σε μας και δεν ήταν καθόλου κλεφτρόνι το παιδάκι αυτό. Προσπαθούσε να επιβιώσει, να πάρει πράγματα που δεν είχε και να φάει. Στο παιδί αυτό δώσαμε ότι είχαμε να του δώσουμε και στην συνέχεια μας είπαν οι κοινωνικές υπηρεσίες ότι στο νησί τα πράγματα ήταν καλύτερα με την οικογένεια και θα επιστραφεί το παιδί πίσω. Τότε έτυχε και πήγα και εγώ μαζί της για να έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους γιατί είχε χάσει την εμπιστοσύνη της. Εκεί την προδώσαμε και εμείς, όμως πίστευα και εγώ ότι θα γυρίσει πίσω και θα είναι όλα εντάξει. Δεν μπορούν να κρατήσουν μακριά ένα παιδί από την οικογένεια αν είναι απόφαση του Εισαγγελέα. Αυτό το κοριτσάκι, λοιπόν ήταν η μητέρα των παιδιών. Αφού πήγε σε ιδρύματα, αφού την ταλαιπώρησαν την μικρή δεξιά και αριστερά οι αρμόδιες υπηρεσίες και η κοινωνία της έδειξαν το χειρότερο πρόσωπο για να μην μπορεί να εμπιστεύεται και να μην αισθάνεται ασφάλεια πουθενά αυτό το κορίτσι στο τέλος της ζωής της. Έγινε μαμά παιδιών που δεν ήξερε τι θα πει αγάπη, δεν ήξερε τι θα πει ζεστασιά και ασφάλεια. Όλα αυτά που έκανε και την οδήγησαν να κάνει δηλαδή τα οποία σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογώ. Ήταν απόρροια όλης αυτής της ζωής.” αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Γιαννόπουλος.
“Χάσαμε την επαφή με το παιδί γιατί οι υπηρεσίες ήθελαν να δικαιολογήσουν την ανεπάρκεια τους, η οποία οδήγησε ένα παιδί και αργότερα μια μητέρα και γυναίκα στην καταστροφή. Συμπεριφορές που δεν δικαιολογούνται όμως τις περιμένεις. Ήταν ένα παιδί που από τα παιδικά του χρόνια το μόνο που δεχόταν ήταν ένας προπηλακισμός παραμέληση κακοποίηση εγκατάλειψη ή έλλειψη ενδιαφέροντος. Για τα παιδιά που ήρθαν κοντά μας είναι εμφανέστατη η συμπεριφορά τους .Ο φόβος τους και τα σημάδια της κακοποίησης δείχνουν ακριβώς τι έχουν περάσει. Νιώθουν ότι κάποιος θα τα χτυπήσει. Το μεγάλο παιδί δεν θέλει να το αγγίξει κανείς στο σώμα. Η χειρότερη μορφή κακοποίησης. Η χειρότερη μορφή παραμέλησης που μπορούσε να υπάρξει και δυστυχώς τα έχουμε όλα μαζί με πολύ μεγάλη δυσκολία προκειμένου να καταφέρουμε αυτά τα παιδιά να αισθανθούν ασφάλεια και ζεστασιά από το Χαμόγελο του Παιδιού. Είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί ένας χώρος δεν μπορεί να φιλοξενήσει παιδιά διαφορετικών ηλικιών, το μόνο όμως που τους έχει μείνει αυτή τη στιγμή είναι το ένα αδερφάκι να είναι δίπλα στο άλλο και είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη ζωή τους εκτός και αν υπάρξει πιθανότητα κάποια στιγμή να βρεθεί κάποιος που δεν νομίζω για υιοθεσία η αναδοχή οικογένεια” δηλώνει ο Κώστας Γιαννόπουλος.
