Με την κατάθεση της Ελευθερίας Πετσάβα, της νοσηλεύτριας που πήγε πρώτη στο δωμάτιο όταν η 9χρονη Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή, συνεχίστηκε η δίκη της 34χρονης από την Πάτρα για την ανθρωποκτονία της πρωτότοκης κόρης της.
«Ήμουν Σάββατο και Κυριακή 10 και 11 Απριλίου βάρδια 3-11. Το Σάββατο φώναξε η μητέρα ότι το παιδί έχει ένα επεισόδιο. Τρέξαμε με τους γιατρούς και το παιδί ήταν στη μέση του κρεβατιού και είχε χαμηλό κορεσμό. Η γιατρός φώναξε το όνομα του παιδιου για να δει αν ανταποκρίνεται. Το παιδί συνήλθε και του έβαλαν οξυγόνο» ανάφερε η μάρτυρας.
Η νοσηλεύτρια περιέγραψε τι συνέβη και την 11η Απριλίου, ημέρα που η μικρή Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή.
«Στις 7 το απόγευμα άκουσα το κουδούνι. Το κουδούνι το χτυπούν συνήθως για απλά πράγματα, αν είναι κάτι σοβαρό βγαίνουν στο διάδρομο και φωνάζουν. Εγώ όταν είδα ότι χτυπάει κουδούνι βγήκα να παω προς το δωμάτιο και είδα τη μητέρα να μου κουνάει τα χέρια χωρίς να μιλάει. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Το παιδί ήταν πάλι στη μέση του κρεβατιού. Ήταν ωχρό και δεν είχε το ρινικό οξυγόνο. Το μόνιτορ έδειχνε παύλες. Κάναμε ΚΑΡΠΑ και μετά από 50 λεπτά περίπου άρχισε να δείχνει το μόνιτορ έναν ελαφρύ σφυγμό» είπε.
Προεδρος: Περιγράψτε πως βρήκατε το παιδί;
Μάρτυρας: Ήταν στη μέση και προς τα κάτω του κρεβατιού. Ήταν αναίσθητο και πανιασμένο.
Προεδρος: Γιατί λέτε στην ανακριτική κατάθεση για το επεισόδιο του Σαββάτου ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν επεισόδιο σπασμών;
Μάρτυρας: Είχε κλειστά μάτια. Δεν ήταν γυρισμένα. Τα παιδί δεν είχε έντονη κίνηση. Συνήθως δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε.
Πρόεδρος: Την Κυριακή που βρισκόταν το οξύμετρο;
Μάρτυρας: Δε θυμάμαι. Το πρώτο που κοίταξα ήταν το πρόσωπο του παιδιου. Θυμάμαι σίγουρα ότι δεν φορούσε το ρινικό οξυγόνο.
Πρόεδρος: Τι σημαίνει αυτό;
Μάρτυρας: Ήταν βγαλμένη η συσκευή, όχι μόνο το κομμάτι που συνδέεται με το σώμα του παιδιού.
Πρόεδρος: Η μητέρα που βρισκόταν;
Μάρτυρας: Της είπαμε να περάσει έξω.
Πρόεδρος: Το δίπλα δωμάτιο;
Μαρτυρας: Δε βγήκαν ποτέ. Ούτε να δουν τι γίνεται με τόσο η φασαρία. Μας έκανε εντύπωση θυμάμαι.
Όπως εξήγησε η μάρτυρας, η κατγορούμενη ενημερώθηκε ότι το παιδί σώθηκε από την μια γιατρό και μαζί με τον Μάνο Δασκαλακη πήγαν στο γραφείο των γιατρών για να τους ευχαριστήσουν.
«Εγώ είδα το παιδί καλά στις εξι το απόγευμα που του έδωσα την αντιβίωση του. Μετά έγινε ότι έγινε».
Εισαγγελέας: Είπατε πως το οξύμετρο είχε παύλα. Ποτέ δείχνει παύλα;
Μαρτυρας: Όταν είναι βγαλμένο ή όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός.
Εισαγγελέας: Αυτό κάνει ήχο; Χαμηλώνει;
Μαρτυρας: Κάνει ναι.
Εισαγγελέας: Το είχε χαμηλώσει η κατηγορούμενη;
Μαρτυρας: Έχουν έντονο θόρυβο τα οξυμετρα, αλλά οι γονείς μας ρωτάνε για να το χαμηλώσουν. Εδώ δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο.
Εισαγγελέας: Μπήκατε στο δωμάτιο, ποια ήταν η πρώτη σας κίνηση;
Μάρτυρας: Έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς.
Εισαγγελέας: Αφήσατε το παιδί δηλαδή;
Μάρτυρας: Ναι, πήγα να φωνάξω τους γιατρούς. Ήταν σε κοντινή απόσταση. Είδα την κυρία Δημητρόπουλου που έβγαινε από το γραφείο της.
Εισαγγελεας: Η μητέρα πως ήταν; Είχε καταλάβει ότι ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Έξω καθόταν, σε ένα σκαλάκι. Ανήσυχη φαινόταν. Η μάρτυρας περιέγραψε τις κινήσεις των γιατρών προκειμένου να σωθεί το παιδί, το οποίο όπως είπε «ήταν νεκρό για πενήντα λεπτά, είχε αρχίσει να φαίνεται και στη όψη, ήταν λευκό. Έπειτα από 50-55 λεπτά έπιασε το μόνιτορ έναν ασθενικό σφυγμό».
Υποστήριξη κατηγορίας: Βγαίνετε από το δωμάτιο και βλέπετε την κυρία Δημητρόπουλου, πήγαινε κάπου άλλου ή είχε ενημερωθεί για κάτι;
Μάρτυρας: Έμοιαζε να έχει ενημερωθεί για το συμβάν γιατί ερχόταν προς το δωμάτιο. Εκείνη ερχόταν κανονικά κι εγώ της είπα να τρέξει γρήγορα γιατί είναι επείγον.
«Η Τζωρτζίνα δεν ήταν ένα παιδί που απασχολούσε. Εγώ αυτό ξέρω από τις βάρδιες μου. Δεν περιμέναμε να έχει αυτή την εξέλιξη» είπε η μάρτυρας, ενώ υποστήριξε πως δε γνωρίζει για συνάντηση γιατρών 15 ημέρες μετά το περιστατικό προκειμένου να συζητηθεί ότι συνέβη στη μικρή Τζωρτζίνας.
