Μόλις ανακοινώθηκε ότι η Ρούλα Πισπιρίγκου συνελήφθη με σκοπό την προσαγωγή στη ΓΑΔΑ κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία, πολύς κόσμος έσπευσε σε μια αυθόρμητη, εκρηκτική παράσταση αποφοράς έξω από το σπίτι της, όπου διαδραματίστηκαν σκηνές ενός προφορικού «λιντσαρίσματος», απόντος του δέκτη. Τα πλήρωσαν οι οικείοι, στη λογική της οικογενειακής ευθύνης: «Δεν μπορεί, ίδιο φύραμα είστε και εσείς»…
Και η μεν συλληφθείσα αντιμετωπίζει πλέον την ποινική διαδικασία με το χάντικαπ της ολοσχερούς κατάλυσης του τεκμηρίου αθωότητας, κάτι για το οποίο την κυρίως ευθύνη φέρει η ίδια με την αλλόκοτη στάση της έναν μήνα τώρα, όμως ένα μεγάλο μέρος πολιτών στρέφεται προς την πλευρά της πολιτείας.
Διαβάζουμε στο αιτιολογικό κείμενο για τη δίωξη, όπως αυτό διανεμήθηκε από τις αρχές προς τον Τύπο:
> «Εννέα σοβαρά ιατρικά επεισόδια εμφάνισε η Τζωρτζίνα από τον Απρίλιο του 2021 πριν καταλήξει στις 29 Ιανουαρίου 2022». Μετά από πόσα επεισόδια θα έπρεπε να είχε ενεργοποιηθεί το ενδιαφέρον των νοσοκομειακών αρχών για τα υπόβαθρο αυτής της πρωτοφανούς ανωμαλίας που μάλιστα εκτιμάτο από την αρχή ως ανεξήγητη;
> Στο διαβιβαστικό που εστάλη στην Εισαγγελία αναφέρεται η φράση που είπε η μητέρα στους γιατρούς μία μέρα πριν το παιδί της καταλήξει. «Τα επεισόδια που είδατε δεν είναι τίποτα. Το μεγάλο επεισόδιο δεν το έχει κάνει ακόμα». Η αποκάλυψη έκανε τεράστια εντύπωση στα ΜΜΕ και εύλογα. Αλλωστε και οι γιατροί εξεπλάγησαν μ’ αυτό που άκουσαν. Και τι έκαναν την επόμενη μέρα, γνωστού όντος στους ίδιους ότι η οικογένεια είχε χάσει άλλα δύο παιδιά τα προηγούμενα χρόνια; Αλλά και όταν άκουσαν αυτή την «πρόβλεψη», γιατί κανείς -με βάση αυτά που ξέρουμε- δεν ζήτησε εξηγήσεις από το «μέντιουμ»;
>Σύμφωνα με το διαβιβαστικό, η μητέρα δήλωσε ότι γνώριζε να χορηγεί τα φάρμακα από τη γαστροστομία και γι’ αυτό αποφασίστηκε να τα δίνει η ίδια στο παιδί. Μέσα στο νοσοκομείο το παιδί παρουσίασε νέα επεισόδια και εξαιτίας αυτών, δόθηκε εντολή στο νοσηλευτικό προσωπικό να σταματήσει τη χορήγηση των φαρμάκων η μητέρα αλλά να το κάνει αποκλειστικά η νοσοκόμα: Θεωρήθηκε απλώς ότι η μητέρα ήταν ακατάλληλη για τη χορήγηση και κανείς δεν έκανε υποθέσεις αστυνομικού ενδιαφέροντος;
>«Οταν εκδηλώθηκε το τελευταίο επεισόδιο η κατηγορούμενη ήταν ψύχραιμη κατά τη διάρκεια των απεγνωσμένων προσπαθειών των γιατρών να σώσουν το παιδί. Δεδομένου ότι η ίδια οικογένεια είχε χάσει δύο παιδιά, κανείς δεν θεώρησε ότι η ανορθόδοξη συμπεριφορά θα μπορούσε να είναι δηλωτική ομοίως ανορθόδοξου υπόβαθρου στο συμβάν, με αποτέλεσμα να κλείσει η υπόθεση του θανάτου με μια τυπική νοσοκομειακή πράξη;
>Ακούστηκε ότι κάποιος τηλεφώνησε ανώνυμα στο «Χαμόγελο του Παιδιού» για να καταγγείλει και να προειδοποιήσει. Υποκαθιστά το «Χαμόγελο» την Εισαγγελία;
>Η «Π» έκανε πρώτη βήμα αμφισβήτησης της εξήγησης περί ιατρικού-παθολογικού- γονιδιακού αιτίου του τρίτου, τουλάχιστον, θανάτου, με πηγή κάποιο πρόσωπο από το περιβάλλον που είχε πονηρευτεί και μάλιστα πρότεινε και εξήγηση του υποβάθρου. Αυτό έγινε στις 5 Φεβρουαρίου. Επί μια εβδομάδα καμία δημόσια αρχή δεν έξυνε το γεγονός. Οι ιατρικές απορίες έμειναν στον αέρα.
Τα ερωτήματα σκιαγραφούν μακροθυμία, παραλείψεις, ολιγωρία, κακά ανακλαστικά, απουσία κρατικών δομών και εσωτερικών μηχανισμών. Ενδεχομένως αποτυπώνουν μια υποτίμηση με κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος χαρακτηριστικά. Σίγουρα πάντως, δεν είναι μια πτυχή που θα ερευνηθεί. Το βλέμμα μας τώρα είναι μόνο στη Ρούλα.
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ (Κωνσταντίνος Μάγνης)
