Ένα επιβλητικό και ιστορικό κτίριο που δεσπόζει στο κέντρο της Πάτρας, επισκευάζεται και ανακαινίζεται, ώστε να στεγάσει δημοτικές υπηρεσίες και να φιλοξενήσει ξεχωριστές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Πρόκειται για ένα τριώροφο κτίριο, ιδιοκτησίας του δήμου Πατρέων, που θεμελιώθηκε το 1929 και μέχρι το 2004 στεγάζονταν σε αυτό τα Αρσάκεια σχολεία.
Το κτίριο καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και η συνολική του έκταση ξεπερνά τα 4.000 τ.μ.
«Δεν θα είναι μόνο ένα διοικητικό κτίριο», λέει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο αντιδήμαρχος Πατρέων, Χρήστος Κορδάς, «αλλά και ένας χώρος πολιτισμού, αφού θα μπορούν να φιλοξενηθούν εκδηλώσεις, τόσο στο εσωτερικό του κτιρίου, όσο και στους εξωτερικούς χώρους».
Μάλιστα, όπως προσθέτει, «βρίσκεται σε εξέλιξη μία αρχιτεκτονική μελέτη για το πώς θα αξιοποιηθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η μεγάλη αίθουσα του κτιρίου, ώστε όταν λειτουργήσει να διαθέτει όλες τις σύγχρονες υποδομές».
Παράλληλα, ο εξωτερικός χώρος, ο οποίος διαθέτει αρκετό πράσινο, θα μπορεί, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο, «να αξιοποιείται τους καλοκαιρινούς μήνες για την διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, μουσικών βραδιών, προβολή ταινιών κ.α.»
Σχετικά με τη εξέλιξη των εργασιών, ο Χρήστος Κορδάς λέει ότι «το κτίριο αναμένεται να είναι έτοιμο έπειτα από περίπου πέντε μήνες», αφού όπως εξηγεί, «χρειάζονται τουλάχιστον δύο ακόμη μήνες για την ολοκλήρωση του οικοδομικού μέρους, καθώς και άλλοι περίπου δύο μήνες για τις εσωτερικές υποδομές και τον εξοπλισμό του κτιρίου».
Το κόστος του έργου, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο, ανέρχεται στο ποσό των τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ και χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ.
Με την ολοκλήρωση των εργασιών, στο κτίριο θα στεγαστούν η αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου, καθώς και δημοτικές υπηρεσίες που μέχρι σήμερα λειτουργούν σε ενοικιαζόμενα κτίρια.
Όπως εξηγεί ο Χρήστος Κορδάς, «με την λειτουργία του κτιρίου και την μεταστέγαση υπηρεσιών, ο δήμος Πατρέων θα εξοικονομήσει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, το οποίο δαπανά σήμερα για τη πληρωμή των ενοικίων».
Η ιστορία του κτιρίου
Όπως περιγράφει με κείμενό της στην ιστοσελίδα της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας, η φιλόλογος – ιστορικός, Παναγιώτα Αναστ. Ατσαβέ, «ο θεμέλιος λίθος τέθηκε την άνοιξη τού 1929 από τον δήμαρχο Ι. Βλάχο».
Σύμφωνα με την ιστορικό, «ύστερα από πολλές προσπάθειες ο Δήμος εξασφάλισε ένα οικόπεδο που ανήκε στην Παρασκευή Καρακίτσου αντί τού ποσού των 1.052.000 δρχ» και προσθέτει: «Στη συνέχεια αγόρασε διπλανό οικόπεδο και έτσι εξασφάλισε όλο το τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Κορίνθου, Μαιζώνος, Παρθενάκου και Βιλελμίν (σημερινή Γκότση). Η εκπόνηση των σχεδίων ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Αναστάσιο Μεταξά, ο οποίος είχε αναλάβει και τα σχέδια τού Αρσακείου Ψυχικού κατόπιν διαγωνισμού».
Συνεχίζοντας την ιστορική περιγραφή της, η Παναγιώτα Αναστ. Ατσαβέ αναφέρει:
«Ήταν ένα επιβλητικό κτήριο σε σχήμα “Π” με ισόγειο και τρεις ορόφους. Την κεφαλή τού Π κατελάμβαναν το γυμναστήριο και το θέατρο, ύψους δύο ορόφων το καθένα, και στις δύο πτέρυγές του κατανέμονταν 32 αίθουσες διδασκαλίας, τα γραφεία των εκπαιδευτικών, το Νηπιαγωγείο, τα εργαστήρια Φυσικής – Χημείας, καλλιτεχνικών μαθημάτων, αίθουσα Πληροφορικής, το δεύτερο γυμναστήριο και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Το νέο κτήριο όμως άργησε να αποπερατωθεί και η παραμονή τού σχολείου στο παλιό είχε γίνει προβληματική. Τον Ιανουάριο τού 1939 η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία με έγγραφό της προς τη Διοικητική Επιτροπή ζητούσε να ενεργήσουν, ώστε το Σχολείο να στεγαστεί στο νέο κτήριο τον Σεπτέμβριο τού 1939. Κάτι τέτοιο όμως δεν κατέστη εφικτό. Το Σχολείο εγκαταστάθηκε στο νέο κτήριο στις 21 Οκτωβρίου 1940 χωρίς επίσημη τελετή, η οποία θα γινόταν σε καταλληλότερο χρόνο».
Συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε στο σχετικό πρακτικό τής τότε διευθύντριας τού σχολείου, Περσεφόνης Παπαδοπούλου, επίσημη τελετή εγκαινίων και παραδόσεως τού κτηρίου από τον δήμαρχο προς τους εκπροσώπους τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας επρόκειτο να οργανωθεί ‘μετά τινας εβδομάδας’.
Όμως, η κήρυξη τού ελληνοϊταλικού πολέμου δεν επέτρεψε να γίνει η τελετή των εγκαινίων. Μετά την έναρξη τού πολέμου το Αρσάκειο Πατρών επιτάχθηκε από το κράτος και με νομαρχιακή εντολή εκεί στεγάστηκαν δημόσιες υπηρεσίες, όπως το Ταχυδρομείο Πατρών, το Τηλεγραφείο, το Δασαρχείο, το Α΄ Αστυνομικό τμήμα κ.ά.»
Σύμφωνα με μαρτυρίες, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε και ως νοσοκομείο, αφού εκεί διακομίστηκαν και νοσηλεύτηκαν τραυματίες από το αλβανικό μέτωπο.
Η περιγραφή της Παναγιώτας Αναστ. Ατσαβέ σχετικά με την ιστορία του κτιρίου, συνεχίζεται από την κατοχή μέχρι και την μεταστέγασή του το 2004: «Όταν κατελήφθη η πόλη από τους Ιταλούς οι μαθήτριες επανήλθαν για λίγες μέρες στο Σχολείο, αλλά όταν ήρθαν οι Γερμανοί κατέλαβαν όλο κτήριο και το μετέτρεψαν σε στρατιωτικό νοσοκομείο.
Το κτήριο επεστράφη στη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία στο τέλος Μαΐου του 1945 σε αθλία κατάσταση. Το Δημοτικό Συμβούλιο τής Πάτρας ανέλαβε να το ανακαινίσει, διότι ‘ο Δήμος έχει καθήκον όπως ενισχύσει οικονομικώς το Αρσάκειον Πατρών, καθ’ όσον τούτο είναι ίδρυμα εις το οποίον φοιτούν και εκπαιδεύονται παιδιά συμπολιτών μας’. Μετά από αυτό το Αρσάκειο Πατρών (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Παιδαγωγική Ακαδημία και Οικοτροφείο) εγκαταστάθηκε στο νέο κτήριο και συνέχισε το έργο του.
Η Αρσάκειος Παιδαγωγική Ακαδημία Πατρών, που ιδρύθηκε το 1937, λειτούργησε ανελλιπώς μέχρι το 1991, οπότε καταργήθηκαν από το κράτος όλες οι Παιδαγωγικές Ακαδημίες διετούς φοιτήσεως μετά την ίδρυση των τετραετών πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών τμημάτων. Το Σχολείο παρέμεινε στο κτήριο μέχρι το 2004, οπότε ευοδώθηκε η προσπάθεια μεταφοράς του Αρσακείου Πατρών σε ιδιόκτητο κτήριο».
Τέλος, να σημειωθεί ότι στο κτίριο είχαν φιλοξενηθεί το 2006 εκδηλώσεις θεσμού, «Πάτρα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης».
