Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 90 ετών ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο μεγάλος βιρτουόζος του κλαρίνου.
Την είδηση του θανάτου του Πετρολούκα Χαλκιά έκαναν γνωστή συνάδελφοί του μέσω των social media, ανάμεσά τους και ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος.
Ο σπουδαίος Πετρολούκας Χαλκιάς
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι Ιωαννίνων και ασχολήθηκε από νωρίς με το κλαρίνο.
Στη συνέχεια έφτασε στην Αθήνα και άρχισε να παίζει μαζί με τον πατέρα του, ενώ έκανε και την πρώτη ραδιοφωνική του εμφάνιση. Το 1960 μετανάστευσε στην Αμερική όπου παρέμεινε 20 χρόνια και διέδωσε την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας.
Το 1979 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Έπαιξε σε γνωστά μουσικά κέντρα, συνεργάστηκε με πλήθος καλλιτεχνών και εμφανίστηκε σε μια σειρά από τηλεοπτικές εκπομπές.
Με το μοναδικό κλαρίνο του έντυνε κάθε καλοκαίρι τα παραδοσιακά πανηγύρια τόσο στην Ήπειρο όσο και σε όλη την Ελλάδα.
Ο ίδιος, σύμφωνα με την ΕΡΤ, περιέγραφε το παίξιμό του ως κάτι βαθιά βιωματικό: «Όταν παίζω, τα δάχτυλά μου κινούνται μόνα τους και εντολές δίνει η ψυχή μου». Γι’ αυτό και το κοινό του τον λάτρευε – γιατί κάθε του νότα ήταν αυθεντική, φορτισμένη με συναίσθημα, με μνήμη, με πατρίδα.
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς δεν ήταν απλώς ένας σπουδαίος δεξιοτέχνης του κλαρίνου. Ήταν ένας ποιητής του ήχου, ένας σιωπηλός αφηγητής του τόπου και των ανθρώπων του. Και μπορεί η φυσική του παρουσία να έσβησε, όμως το ηχόχρωμά του θα συνεχίσει να αντηχεί σε κάθε πανηγύρι, σε κάθε μονοπάτι της πέτρας και της παράδοσης.
