Η Ο’Κόνορ κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες Νεολαίας της Κοινοπολιτείας το 2017, πριν γίνει επαγγελματίας με την προωθητική εταιρεία Boxxer. Κέρδισε και τους τρεις αγώνες της, με τον τελευταίο επαγγελματικό της αγώνα να είναι τον Οκτώβριο του 2022.
Τον Φεβρουάριο του 2023, η πυγμάχος από το Ντάραμ της Βόρειας Αγγλίας δήλωσε στο BBC North East ότι ζούσε με ελκώδη κολίτιδα για δύο χρόνια.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Ο’Κόνορ δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι παντρεύτηκε τον σύντροφό της, Αντριάνο Καρντινάλι, και άλλαξε το επώνυμό της σε Καρντινάλι.
Σε δήλωσή της, η Boxxer ανέφερε: «Είμαστε συγκλονισμένοι από τον θάνατο της Τζόρτζια Ο’Κόνορ. Μια πραγματική μαχήτρια μέσα και έξω από το ρινγκ, η κοινότητα του μποξ έχασε μια ταλαντούχα, θαρραλέα και αποφασιστική νεαρή γυναίκα πολύ νωρίς».
Τα αφιερώματα για εκείνη έχουν κατακλύσει τα social media, μεταξύ άλλων από τους μαχητές Claressa Shields, Jack Catterall, Jake Paul, Molly McCann και Francesca Hennessy.
«Ακόμα και όταν η ζωή ήταν σε χρονοδιακόπτη, ποτέ δεν άφησες τίποτα να εξασθενίσει το φως σου. Ένα χαμόγελο που δεν ξεθωριάζει ποτέ, και μια καρδιά που θα ζει για πάντα με πολλούς τρόπους.
«Δεν υπήρχε τίποτα που δεν μπορούσες να κάνεις, ο κόσμος στα πόδια σου, σε όποιο χώρο και αν έμπαινες».
Η Αγγλική Ομοσπονδία Πυγμαχίας, υπογραμμίζοντας τα επιτεύγματά της, δήλωσε: «Μια ταλαντούχα πυγμάχος και αγαπητό μέλος της ερασιτεχνικής πυγμαχίας, κέρδισε μετάλλια στους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες Νέων, στο Παγκόσμιο Νέων και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα».
«Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πόσο σκληρή μπορεί να είναι η ζωή, μόλις 25 ετών, είχε τόσα πολλά μπροστά της, αλλά ξέρω ότι η πυγμαχική μας κοινότητα θα τιμήσει τη μνήμη της», δήλωσε στο 5 Live ο σχολιαστής και συνταξιούχος πυγμάχος Στέϊσι Κόπλαντ.
«Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, θα είμαστε πάντα περήφανοι για σένα και θα συνεχίσεις να μας εμπνέεις όλους από ψηλά».
Η τελευταία της ανάρτηση
Στην τελευταία της ανάρτηση στο Instagram η Ο΄Κόνορ είχε αναφερθεί στην περιπέτειά της καταγγέλοντας το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και τους «ανίκανους» ανθρώπους που της έκαναν τη ζωή πιο δύσκολη:
«Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να το πω, αλλά έχω καρκίνο. Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε, ήρθε η ώρα να εκθέσω τους εντελώς ανίκανους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που επέτρεψαν να συμβεί αυτό.
Για 17 εβδομάδες από τις αρχές Οκτωβρίου, υπέφερα από συνεχή πόνο, πηγαινοερχόμουν μεταξύ του Durham και του Newcastle RVI A&E, γνωρίζοντας βαθιά μέσα μου ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε. Από την αρχή είπα ότι ένιωθα ότι ήταν καρκίνος. ΓΝΩΡΙΖΑ τους κινδύνους. Έχω κολίτιδα και PSC, δύο ασθένειες που αυξάνουν δραματικά τις πιθανότητες να το πάθω. ΓΝΩΡΙΖΩ πόσο υψηλός είναι ο κίνδυνος και το γνωρίζουν και αυτοί. Πάντα το γνώριζαν.
Αλλά κανένας γιατρός δεν με άκουσε.
Κανένας γιατρός δεν με πήρε στα σοβαρά.
Κανένας γιατρός δεν έκανε τις εξετάσεις ή τις αιματολογικές αναλύσεις που τους παρακάλεσα ενώ κλαίγαμε στο πάτωμα από τον πόνο.
Αντ’ αυτού, με απέκλεισαν. Με παραπλάνησαν, μου είπαν ότι δεν ήταν τίποτα, με έκαναν να νιώθω ότι υπερβάλλω. Αρνήθηκαν να μου κάνουν εξετάσεις. Αρνήθηκαν να διερευνήσουν. ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να με ακούσουν. Ένας μάλιστα μου είπε ότι «όλα είναι στο μυαλό μου».
Και τώρα; Τώρα ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, όλο αυτό το διάστημα είχα ΘΡΟΜΒΟΥΣ ΑΙΜΑΤΟΣ σε όλους τους πνεύμονές μου. Αυτό και μόνο θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει ακαριαία.
Θα μπορούσαν να είχαν κάνει κάτι πριν φτάσει σε αυτό το στάδιο. Αλλά δεν το έκαναν. Επειδή αυτή είναι η κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) – ένα σάπιο σύστημα που απογοητεύει ξανά και ξανά νέους ανθρώπους σαν εμένα. Ένα σύστημα που κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν, που τους στέλνει σπίτι τους σε αγωνία, που αφήνει τον καρκίνο να εξαπλωθεί ενώ οι χοντροκέφαλοι, ηλίθιοι, ανόητοι «γιατροί» απλά σηκώνουν τους ώμους τους.
Μπορούν να λένε ότι είναι τερματικό όσο θέλουν.
Μπορούν να μου πουν ότι θα πεθάνω.
Αλλά αφού τους πήρε 17 εβδομάδες για να καταλάβουν τι μου συμβαίνει, γιατί στο διάολο να τους πιστέψω;
Είμαι νέα, είμαι σε καλή φυσική κατάσταση και είμαι πιο δυνατή από ό,τι θα καταλάβουν ποτέ. Ψυχικά. Σωματικά. Με κάθε τρόπο. Εξακολουθώ να χαμογελάω και αυτό το χαμόγελο ΔΕΝ θα σβήσει ΠΟΤΕ, ό,τι και να συμβεί.
Έχουμε ήδη έναν καταπληκτικό ογκολόγο που αναλαμβάνει την περίπτωσή μου και έχουμε φροντίσει να λάβω την καλύτερη δυνατή θεραπεία και περίθαλψη. Ξεκινάμε ΤΩΡΑ.
Γ… τους γιατρούς που με απογοήτευσαν.
Γ… το σύστημα που άφησε να συμβεί αυτό.
Και όταν το νικήσω, όπως νίκησα όλα όσα προσπάθησαν να με καταστρέψουν στο παρελθόν, θα πάρουν όλοι αυτό που τους αξίζει».
