Ήταν επιτυχημένη η φετινή διοργάνωση του 4ου Νυχτερινού Ημιμαραθωνίου «Φάνης Τσιμιγκάτος», μια εκδήλωση της πόλης που θεσμοθετήθηκε, αγαπήθηκε και πλέον βελτιώνεται και μεγαλώνει. Καθοριστικός παράγοντας στη θετική εξέλιξη είναι η ύπαρξη συνδιοργανωτών, η συνεργασία με θεσμούς και φορείς καθώς και το άνοιγμα σε χορηγούς. Έτσι γράφονται οι επιτυχίες: με συνεργασίες και υιοθέτηση επιτυχημένων παγκόσμιων πρακτικών.
Συγχαίρουμε τη δημοτική αρχή που -έστω αργά, έστω σε μία αθλητική διοργάνωση- επέλεξε τον δρόμο της συνεννόησης. Κυρίως όμως χαιρετίζουμε την ολοκληρωτική στροφή της στο θέμα «χορηγίες». Εκεί που τις αποστρεφόταν και τις απέρριπτε, τώρα αναγνωρίζει τη χρησιμότητά τους και τις αξιοποιεί. Είναι αυταπόδεικτο πως η συνεισφορά χρημάτων, προϊόντων και υπηρεσιών -με μόνο «αντίτιμο» την προβολή των αντίστοιχων εταιριών- λειτουργεί ευεργετικά σε ένα σύγχρονο event. Συμβαίνει παντού επί δεκαετίες, τώρα επιτέλους και στην Πάτρα.
Επαινούμε την τακτική γιατί είναι εμφανές πως δεν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση η διοργάνωση του Ημιμαραθώνιου. Είδαμε πολλά παρόμοια δείγματα πρόσφατα: εκδήλωση με χορηγούς στην παραχωρημένη αίθουσα της Ιχθυόσκαλας, υποστηρικτές σε διοργάνωση στην πλαζ, ακόμα και εκδήλωση αθλητικού σωματείου με θέμα την παρουσίαση των χορηγών του στο προαύλιο του Δημαρχείου! Άρα άνοιξε ένας νέος δρόμος για τον Δήμο Πατρέων, αφού πρώτα άνοιξαν τα μυαλά όσων τον διοικούν. Εύγε! Μια θετική εξέλιξη που δεν μπορούμε παρά να την χειροκροτήσουμε.
Η ιδεοληπτική εμμονή κατά των χορηγιών υπήρξε επί 11 χρόνια μία καταστροφική πολιτική με επιπτώσεις στο κύρος του δήμου, στην εξωστρέφεια της πόλης, στη ζωή των δημοτών και φυσικά στο ταμείο, στο κοινό ταμείο όλων μας που διαχειρίζεται ο δήμος. Από τα «τραύματα» αυτού του παραλογισμού κρατάμε πολλά. Ενδεικτικά: επισκευές σε σχολεία που δεν γίνονταν γιατί απορρίπτονταν οι δωρεές γονέων, δυσαρέσκεια διοργανωτών που έκαναν τις εκδηλώσεις τους σε δημοτικούς χώρους, πανελλαδικού κύρους εκδηλώσεις που δεν έρχονταν καν στην Πάτρα λόγω του «εμπάργκο» στους χορηγούς τους, υποχρηματοδοτούμενα Καρναβάλια και άλλα γεγονότα της πόλης, γλυκά που… επιστρέφονταν γιατί απαγορευόταν η ανακοίνωση του ζαχαροπλαστείου που τα πρόσφερε! Και άλλα πολλά, λιγότερο ή περισσότερο χαριτωμένα.
Αναρωτιόμαστε, αν κάποιος κάνει την άσκηση «πόσα χρήματα χάθηκαν μέσα στα 11 χρόνια από την επιμονή στο δόγμα της Λαϊκής Συσπείρωσης “όχι στις χορηγίες”;», πόσα ψηφία θα είχε το συνολικό ποσό σε ευρώ! Δεν έλλειψαν μόνο τα χρήματα, έλλειψαν κυρίως οι υπηρεσίες, οι παροχές, οι εκδηλώσεις, οι ευκαιρίες και οι προοπτικές που τόσα χρόνια απορρίπταμε. Ας είναι! Τώρα αλλάξαμε, πείσαμε οι ρεαλιστές και η δημοτική αρχή επιτέλους ευθυγραμμίστηκε. Καλοδεχούμενη η στροφή!
