Φωτογραφίες με κουβάδες και λεκάνες σε αίθουσες δημοτικών σχολείων, για να μαζεύουν τα νερά που στάζουν από τις στέγες των κτιρίων, δεν είναι εικόνες που τιμούν την τοπική μας κοινωνία. Η εκπαιδευτική κοινότητα της πόλης και οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν μπορούν εύκολα να δικαιολογήσουν αυτή την κατάσταση, που διέρρευσε μέσω δημοσιογραφικής έρευνας και δημιουργεί, δικαίως, αλγεινές εντυπώσεις. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, βέβαια, βαραίνει τον Δήμο Πατρέων που έχει αυτή σαν αποκλειστική του αρμοδιότητα στον τομέα της Παιδείας: την ευθύνη για την επισκευή και συντήρηση των σχολικών μονάδων της πόλης.
Το σπιράλ δεν χρεώνει το συγκεκριμένο συμβάν στην αρμόδια αντιδημαρχία –θα ήταν εύκολη, φτηνή αντιπολίτευση. Προφανώς και θα συμβούν τέτοια περιστατικά, θα υπάρξουν ζημιές που δεν θα προλάβουν να διορθώσουν οι εργαζόμενοι, θα προκύψουν ταβάνια που στάζουν –χειμώνα καιρό- ειδικά σε κτίσματα παλιά και ταλαιπωρημένα. Επίσης είναι κατανοητά και εν μέρει δικαιολογημένα όσα επιχειρήματα προβάλλονται από τη δημοτική αρχή για την έλλειψη πόρων, ανθρώπινων και οικονομικών –είναι γνωστό πως οι καιροί είναι δύσκολοι και η διαχείριση απαιτητική. Μόνο που η αδράνεια δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων. Και η έπαρση -ελπίζουμε να το κατάλαβαν πλέον οι τοπικοί μας κυβερνώντες- είναι κακός σύμβουλος σε αυτές τις περιπτώσεις. Και ενίοτε τιμωρείται, όπως έγινε τώρα, με την πρώτη βροχή!
Εξηγούµαστε: Μόλις το περασμένο καλοκαίρι ο αντιδήμαρχος Παιδείας αυτοθαυμαζόταν σε συνέντευξή του και δήλωνε πως «είναι κούκλες τα σχολεία της Πάτρας», θεωρώντας υποδειγματική τη δουλειά που είχε γίνει στα σχολικά συγκροτήματα του δήμου. Κι όμως, από πριν καν ξεκινήσει η σχολική χρονιά οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς τους άρχισαν να καταγράφουν στα σχολεία της Πάτρας ατέλειες, ελλείψεις και αδιόρθωτες ζημιές. Ενίοτε τα προβλήματα (ή τα αιτήματα) βλέπουν το φώς της δημοσιότητας: Κτίρια άβαφα, τάξεις ακατάλληλες, ανελκυστήρες που λείπουν, ακάθαρτα υπόγεια, διαβρωμένοι τοίχοι, ακαλαίσθητες προσόψεις, επικίνδυνες καλωδιώσεις, φθορές που χρονίζουν. Τώρα και ταβάνια που στάζουν και κουβάδες που συγκεντρώνουν τα νερά. Δεν τα λες και «κούκλες» αυτά τα κτίρια.
Και τι ζητάει το σπιράλ από τη δημοτική αρχή; Πρωτίστως σύνεση και ειλικρίνεια. Κατόπιν ιεράρχηση των αναγκών με λογικές προτεραιότητες και σχετική ενημέρωση των διευθυντών. Δουλειά οργανωμένη μετά και επίκληση σε βοήθεια -η συνεργασία είναι απαραίτητος αρωγός σε τέτοιες περιπτώσεις. Μας στενοχωρεί η εικόνα, μας προβληματίζει η αδυναμία αντιμετώπισής της. Ας μπουν, επιτέλους, προτεραιότητες και ένα χρονοδιάγραμμα εργασιών. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα μέχρι η πράγματι καλή δουλειά που έχει ως τώρα γίνει, να ολοκληρωθεί και να δικαιολογεί θριαμβολογίες και επαίνους. Πρώτοι, τότε, θα σπεύσουμε να τους δώσουμε.
