«Στο μυαλό μου έχω ότι η Μαλένα έφυγε επειδή την πείραξε η θεραπεία, ίσως το χάπι για το στομάχι που της έδωσαν», ισχυρίστηκε η Ρούλα Πισπιρίγκου, απολογούμενη για δεύτερη συνεχόμενη μέρα, για τους θανάτους των δύο μικρότερων παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας.
Συγκεκριμένα, η κυρία Πισπιρίγκου, υποστήριξε ότι, στην πρώτη ενημέρωση που της έκανε η γιατρός για την κατάσταση υγείας της Μαλένας, δεν της είπε αν είναι βαριά ή ελαφριά, παρά μόνο ότι η ασθένειά της ήταν ιάσιμη κατά 90%. «Οι προβλέψεις για την εξέλιξή της ήταν θετικές. Ήμουν πάντα συγκρατημένα αισιόδοξη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν καρκίνος, όχι δερματίτιδα ή αμυγδαλές».
«Τις εξετάσεις στο Παίδων της έκανε κανονικά. Πεταλούδα έβαλε στο Ογκολογικό. Όταν την βάλαμε στο κρεβατάκι και την γυρίσαμε ανάσκελα με τα πόδια πάνω για να λειτουργήσει το φάρμακο και να μπορέσουμε να πάρουμε τον μυελό, το παιδί τινάζονταν. Δεν μπορούσαμε να την κρατήσουμε. Σαν σπασμοί. Σίγουρα δύο λεπτά. Ο Μάνος κρατούσε τα πόδια και εγώ τους ώμους, για να το σταθεροποιήσουμε. Τότε, ο Μάνος έφυγε, άνοιξε την πόρτα, φώναξε και ήρθαν δύο νοσηλεύτριες», ανέφερε η κατηγορούμενη.
Στη συνέχεια, αφού έφυγαν οι νοσηλεύτριες και πέρασαν 20 λεπτά, σύμφωνα με όσα ανέφερε η ίδια, άφησαν το παιδί να ηρεμήσει. «Βέβαια, δεν έπρεπε να κάνει όλες τις κινήσεις. Τότε, ξεκίνησε το παραλήρημα με τις παραισθήσεις. Άρχισε ξαφνικά να λέει την προσευχή του σχολείου».
Πισπιρίγκου: Ναι, γιατί στη αρχή έλεγε ότι έβλεπε δύο μπαμπάδες. «Είσαι δύο μπαμπάδες», έλεγε η Μαλένα στον κ. Δασκαλάκη. Ακόμα με ρωτούσε το άλλο όνομα της. Σαν να ήθελε να ακούσει το Μαρία-Ελένη, ενώ ποτέ δεν την αποκαλούσαμε έτσι. Μετά ξεκίνησε την σχολική προσευχή.
Πρόεδρος: Ενημερώσατε τους γιατρούς;
Πισπιρίγκου: Όχι, γιατί θεώρησα ότι ενημερώθηκαν από τους νοσηλευτές.
Πρόεδρος: Τι σας είπαν οι νοσηλευτές;
Πισπιρίγκου: Οτι αυτά τα «τινάγματα» μπορεί να τα κάνει ο καθένας.
Πρόεδρος: Μετά, ρωτήσατε τους γιατρούς;
Πισπιρίγκου: Τους τα είπαμε και μας είπαν «αυτό μπορεί να γίνει». Ρώτησαν για εμετό, διάρροια και πυρετό ή αν έχει φάει. Δεν τους ανησύχησε. Αλλά και δεν ξανά έγινε.
Πρόεδρος: Ο κ. Δασκαλάκης είχε αποδώσει αυτή τη συμπεριφορά στη «μη συνεργασία» του παιδιού. Είναι ένα παιδί που ήξερε τι έκανε και αντιδρούσε επειδή ίσως κουράστηκε ή δεν ήξερε τι έκανε;
Πισπιρίγκου: Πάντα ήταν συνεργάσιμο ως παιδί, αλλά εκείνη τη στιγμή είχε αυτά τα «τινάγματα».
Πρόεδρος: Οι γιατροί, πάντως, κατέθεσαν ότι δεν υπήρχαν σπασμοί στο παιδί. Και αν είχε, δεν ενημερώθηκαν.
Πισπιρίγκου: Δεν γίνεται δυο άτομα να βλέπαμε διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να το εκφράσαμε με αλλά λόγια, αλλά δεν παύει να είναι γεγονός. Μήπως οι γιατροί αποκρύπτουν κάτι γιατί έχουν μηνυθεί;
Πρόεδρος: Κρίνατε σκόπιμο να ρωτήσετε αν ξανά κάνει σπασμούς, τι θα κάνατε ;
Πισπιρίγκου: Όταν μπήκαν οι νοσηλευτές, αν είχαν κρίνει ότι πρέπει να χορηγηθούν σπασμολυτικά, θα χορηγούσαν. Εμείς δεν μπορούσαμε να πάρουμε θέση.
«Την πίεζα να φάει»
Κατά την διάρκεια της απολογίας της, η κα. Πισπιρίγκου, ερωτηθείσα γιατί κούρεψε τόσο γρήγορα τα μαλλιά της Μαλένας, η ίδια απάντησε ότι, «το παιδί το κουρέψαμε γιατί οι γιατροί μας είπαν ότι θα της πέσουν άμεσα. Δεν ήμουν σύμφωνη τόσο γρήγορα. Αν έβλεπα μετά την πρώτη χημειοθεραπεία τούφα της στο μαξιλάρι, θα την κούρευα αμέσως».
Σχετικά με το αν το παιδί έτρωγε όσο βρισκόταν στο νοσοκομείο, η κατηγορούμενη σημείωσε ότι, «την πίεζα να φάει, είχε αποτυπωθεί και σε βίντεο. Το πρωί έτρωγε το ψωμί από το τοστ, το μεσημέρι έτρωγε 2-3 κουταλιές από ο,τι είχε και το βράδυ έτρωγε πάλι λίγο. Δεν συμπλήρωσα εγώ ενδιάμεσα φαγητό».
Πρόεδρος: Είπατε στον γιατρό ότι το παιδί δεν τρώει;
Πισπιρίγκου: Το είχαμε πει και είχαμε πάρει την άδεια να παίρνουμε από έξω ανάλατα φαγητά.
Πρόεδρος: Εκείνα τα έτρωγε;
Πισπιρίγκου: Πάλι, λίγο.
«Το βράδυ είχε συνεχόμενο και ήσυχο ύπνο. Εγώ την ξυπνούσα για να της αλλάξω πάνα, ανά 3 ώρες περίπου. Αλλαγές στον όρο δεν έκανα. Της είχαμε εξηγήσει ότι δεν πρέπει να κουνιέται και πολύ λόγω της πεταλούδας», υπογράμμισε η κατηγορούμενη.
«Είχε ξεσπάσματα»
Παράλληλα, η κατηγορούμενη τόνισε πως η Μαλένα ανά διαστήματα μέσα στην ημέρα είχε ξεσπάσματα, πετώντας μάλιστα και βιβλία, σε σημείο που θα μπορούσε να τραυματίσει οποιονδήποτε.
«Κατά τη διάρκεια της ημέρας είχε ξεσπάσματα. Ενώ διάβαζε, ξαφνικά τα πετούσε παντού. Σε σημείο να μπορεί να τραυματιστεί κάποιος. Είχε υπερδιέγερση, απότομη, δευτερολέπτων. Την έπαιρνα στην αγκαλιά μου και ηρεμούσε. Το καταλάβαινε και ζητούσε συγγνώμη».
Σε άλλο σημείο, όταν η ίδια ρωτήθηκε για το ποιοι είχαν πρόσβαση στο δωμάτιο νοσηλείας του παιδιού, απάντησε ότι, «έμπαιναν οι καθαρίστριες και αν η Μαλένα κοιμόταν δεν καθάριζαν. Στις 8 ερχόταν η νοσηλεύτρια για να της δώσει κορτιζόνη και λίγες ώρες αργότερα, στις 12, οι γιατροί. Εμείς, πάντως, δεν βγαίναμε ποτέ από την αίθουσα».
«Στο μυαλό μου έχω ότι η Μαλένα έφυγε από τη θεραπεία – Την πείραξε»
Επιπλέον, όταν η Ρούλα Πισπιρίγκου ρωτήθηκε τι πιστεύει ότι οδήγησε τον θάνατο την Μαλένα, είπε ότι, «στο μυαλό μου έχω ότι έφυγε από τη θεραπεία. Την πείραξε», και συμπλήρωσε πως, «μήπως είναι το φάρμακο που της έδωσαν για το στομάχι; Της χορήγησαν τύπου Ζαντάκ, το οποίο μετέπειτα ανακλήθηκε από τον Ε.Ο.Φ. Από τη πρώτη στιγμή το λέω και το ξανά λέω».
«Έφαγα ισόβια για μια κεταμίνη που δεν υπήρξε ποτέ»
Σε στιγμή συγκινησιακής φόρτισης, η κατηγορούμενη μετέφερε ότι, «όλοι με μισούν. Κάθε πέτρα που σηκώνω νιώθω ότι με μισεί. Έφαγα ισόβια για μια κεταμίνη που δεν υπήρξε ποτέ. Στην άλλη δίκη να βλέπατε τι μίσος και προκατάληψη υπήρξε, όταν με καταδίκασαν σε ισόβια με 7-0. Με τέτοιες ιατροδικαστικές δεν καταλαβαίνω γιατί κατηγορούμαι. Είμαι ζωντανή νεκρή και στέκομαι μόνο να μάθω το γιατί».
«Είπατε στην ψυχολόγο ότι η Τζωρτζίνα είναι θρασεία και εγωίστρια;»
«Κάποια στιγμή, ήρθε στο δωμάτιο η ψυχολόγος και μετά μας κάλεσε τον καθένα μας ξεχωριστά και το παιδί. Πρώτα πήγα εγώ. Με ρώτησε αν είχα καταλάβει τη νόσο του παιδιού και αν είχα κατανοήσει όσα μου εξήγησαν οι γιατροί. Με ρώτησε για αδελφάκια, της είπα για την Τζωρτζίνα. Ότι πάει στο σχολείο, ότι την φροντίζουν οι παππούδες κλπ. Μετά με ρώτησε και το ιστορικό ασθένειας μου. Επιπλέον, με ρώτησε πως διαχειρίζομαι την κατάσταση και της είπα ότι, “δεν πατάω καλά στα πόδια μου ακόμα, είμαι πολύ στεναχωρημένη”. Σε ερώτηση για το πώς θα χαρακτήριζα τα παιδιά μου, είπα ότι είναι δυο διαφορετικά παιδιά», προσέθεσε η κατηγορούμενη.
Πρόεδρος: Η ψυχολόγος είπε ότι δεν είδε σε εσάς κανένα συναίσθημα. Στα λόγια της λέγατε για αγωνία, αλλά αυτή δεν αποτυπωνόταν στο πρόσωπο σας.
Πισπιρίγκου: Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να απαντήσω.
Πρόεδρος: Είπατε στην ψυχολόγο ότι η Τζωρτζίνα είναι θρασεία και εγωίστρια;
Πισπιρίγκου: Όχι, δεν ειπώθηκε ποτέ. Βαρύς χαρακτηρισμός το «εγωίστρια» για ένα παιδάκι 5 ετών.
«Όταν η ήρθε η ψυχολόγος να δει την Μαλένα, το παιδί έπαιζε με την γιατρό. Νομίζω με μια κούκλα. Δεν είναι αληθής ο ισχυρισμός της ψυχολόγου που είπε ότι το παιδί έπαιζε μόνο του.
Η πρώτη χημειοθεραπεία
Την 8η μέρα που η Μαλένα νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο, ήρθε η στιγμή να κάνει την πρώτη της χημειοθεραπεία. Όπως είπε η κυρία Πισπιρίγκου, την στιγμή εκείνη, ενημερώθηκε για τα φάρμακα, αλλά και για την περίπτωση που το παιδί θα έκανε εμετό.
«Την ημέρα της χημειοθεραπείας υπήρξε ενημέρωση. Μας είπαν ποια ήταν τα φάρμακα, να περιμένουμε εμετό και οτιδήποτε άλλο μας ανησυχούσε, να τους το έλεγα. Η χημειοθεραπεία έγινε μέσα στο δωμάτιο, Παρακευή, με σταγόνες στην αντλία έγχυσης. Δεν κοιμήθηκε και μετά από κάποιες ώρες πήγαμε στον παιδότοπο εγώ και η Μαλένα. Για λίγο, όμως. Γιατί φοβόμασταν μην ζαλιστεί ή κάνει εμετό. Δεν παρατήρησα κάτι εκείνη την ημέρα. Επίσης, δεν είχε φάει κάτι εκτός των φαγητών του νοσοκομείου».
«Είπα στον Μάνο να πάει να ξεκουραστεί και να κοιμηθεί»
Το Σάββατο, «ξυπνήσαμε φυσιολογικά. Ο Μάνος μου είπε ότι πήραν οι θείοι τηλέφωνο για να πάει να πάρει το φαγητό. Πρότεινε να το φέρει και να φύγει ξανά για να ξυριστεί γατί ήταν ευκαιρία. Τότε, του είπα ότι δεν χρειάζεται να φέρει το φαγητό και να πάει για να ξυριστεί και να κοιμηθεί, επειδή δεν μου άρεσε έτσι όπως το είπε. Τότε συνεννοηθήκαμε την επόμενη μέρα να πάω εγώ για να κοιμηθώ και να ξεκουραστώ», υπογράμμισε η κυρία Πισπιρίγκου.
Πρόεδρος: Εσείς θέλατε να πάτε σπίτι;
Πισπιρίγκου: Ναι, να ξεκουραστώ. Ίσως να εκτονωθώ και λίγο, έξω από το περιβάλλον του νοσοκομείου.
Πρόεδρος: Οδηγείται;
Πισπιρίγκου: Όχι.
Πρόεδρος: Πώς θα πηγαίνατε;
Πισπιρίγκου: Θα το βλέπαμε εκείνη την ώρα.
Πρόεδρος: Τι ώρα έφυγε ο σύζυγος;
Πισπιρίγκου: Ο Μάνος έφυγε κατά τις 3:30.
Πρόεδρος: Πόση ώρα απέχει το σπίτι;
Πισπιρίγκου: Εκτιμώ στα 30-40 λεπτά.
Πρόεδρος: Τι ώρα πήρατε το σουβλάκι για να φάτε;
Πισπιρίγκου: Στη 1.
Πρόεδρος: Και στις 2;
Πισπιρίγκου: Έρχεται η νοσηλεύτρια και μαθαίνω ότι από κορτιζόνη θα πάμε σε σιρόπι. Προσφέρθηκα να το δώσω εγώ, από το στόμα.
Πρόεδρος: Ο κ. Δασκαλάκης;
Πισπιρίγκου: Μέσα ήταν.
Πρόεδρος: Η νοσηλεύτρια είπε ότι ήσασταν μόνη σας μέσα και ότι δεν ρωτήσατε για την αλλαγή του φαρμάκου.
Πισπιρίγκου: Ήταν σίγουρα εκεί ο Μάνος, θυμάμαι που λέγαμε για την γεύση του φαρμάκου. Όλοι μόνο εμένα πρόσεχαν πάντα. Τον Μάνο δεν τον αναφέρουν πουθενά. Μετά του ετοίμασα τα άπλυτα για να τα πάρει μαζί.
Πρόεδρος: Αφού θα κοιμόταν εκεί, δεν πήρε προσωπικά ρούχα;
Πισπιρίγκου: Όχι, αφού θα φορούσε του θείου του.
Πρόεδρος: Ο κ. Δασκαλάκης είπε ότι δεν είχε σκοπό να κοιμηθεί μακριά από το παιδί του, αν και εσείς του το προτείνατε.
Πισπιρίγκου: Δεν ισχύει αυτό.
Πρόεδρος: Ωστόσο, πράγματα μαζί του δεν πήρε.
Πισπιρίγκου: Πήρε άπλυτα.
Πρόεδρος: Και ποτέ θα στέγνωναν για να τα έβαζε;
Πισπιρίγκου: Μπορεί να είχε πάρει κάποια στον σάκο.
Υπενθυμίζεται ότι, η Ρούλα Πισπιρίγκου έχει ήδη καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τον θάνατο της πρώτης της κόρης Τζωρτζίνας, τον Μάρτιο του 2024.
