Του Κωνσταντίνου Φλαμή
Ενας ανελέητος πόλεμος σχολίων, παρατηρήσεων, παρεμβάσεων έχει ξεκινήσει εδώ και 19 περίπου μήνες για τον κορονοϊό! Αρχικά “δεν υπήρχε”, στη συνέχεια “δημιουργήθηκε”, κατόπιν “εφηύραν το εμβόλιο” κλπ κλπ. Οι απόψεις είναι δύο. Οι μεν που έχουν εμβολιαστεί ζητούν συνέχιση της υγειονο-πολιτικής, οι δε… ούτε που να ακούν για εμβόλια και “υποχρεωτικότητες”! Εχουν αναγάγει δε το ζήτημα και σε πολιτικό. βρίζοντας τον πρωθυπουργό και τους συν αυτώ, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν! Φυσικά κανείς δεν τολμά να κάνει πρόταση για την “λύση” στο ζήτημα! Ενα κράτος όμως οφείλει να προλαμβάνει. Δεν μπορεί δηλαδή να ρισκάρει τις ζωές ανθρώπων “ικανοποιώντας” την βούληση των λιγότερων που “κράζουν” ανά το διαδίκτυο. Εύκολα μπορεί κάποιος να πει… “ας τα αφήσουμε όλα ελεύθερα, όσοι εμβολιάστηκαν… εμβολιάστηκαν και τέλος πάντων… όποιον πάρει ο Χάρος”! Αυτό καμία υπεύθυνη κυβέρνηση δεν θα το έλεγε. Σε κάθε μείζον ζήτημα που απασχολεί μία κοινωνία, από έναν πόλεμο μέχρι μία πανδημία, πάντα υπάρχουν κάποιοι που “ξεχώριζαν”! Και στην εποχή των Ναζί υπήρχαν οι προδότες οι οποίοι όμως ισχυρίζονταν πως “πράττουν όπως πράττουν γιατί… αγαπούν την Ελλάδα”!
Στην εποχή της πρώτης προ εκατονταετίας μεγάλης πανδημίας της Ισπανικής γρίππης, υπήρξαν εκατομμύρια αρνητές μάσκας και μέτρων που διαδήλωναν από το Λος Αντζελες μέχρι την Ιαπωνία! Ποιος δεν θυμάται τους αρνητές εμβολίων της ευλογιάς που κάποτε “θέριζε” τον γήινο πληθυσμό, ή τους αρνητές του ηλεκτρισμού, όταν τοποθετούσαν κολόνες ηλεκτροφωτισμού στους δρόμους των πόλεων! Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα. Εκτιμώ πως οι αρνητές, δεν είναι όλοι ψεκασμένοι, υποστηρικτές των “ζόμπι”, των “τσιπ”, του “χαράγματος του Αντίχριστου”!
Ομως σε σχέση με την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών οφείλουμε να παραδεχτούμε πως στην χώρα μας το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Τα παιδικά εμβόλια έγιναν υποχρεωτικά πριν ακόμη… δοκιμαστούν ευρέως, γίνονται τα εμβόλια στον Ελληνικό Στρατό όπου οι φαντάροι κάνουν “τουμπεκί” και γυμνώνουν μπράτσο για την ένεση κλπ κλπ. Και μην μου πει κάποιος ότι όλα αυτά έχουν… δοκιμαστεί! Η επιστήμη προχωρά με ταχείς ρυθμούς αλλά είναι βέβαιο πως κάποτε όλα τα παραπάνω υποχρεωτικά εμβόλια… προβλημάτιζαν αρκετούς. Τα έκαναν όμως. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν (και στην Πάτρα) γιατροί αρνητές των απλών συνηθισμένων για όλους, παιδικών εμβολίων (μία εξ αυτών έχει περάσει και από το Πειθαρχικό του Ιατρικού Συλλόγου). Το βέβαιο είναι λοιπόν ότι η κυβέρνηση που ψήφισε ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να κάνει πειράματα. Γιατί αν το “πείραμα’ του… “ας κάνουμε ότι θέλουμε” δεν της “βγει”, τότε ακόμη και εκείνοι που σήμερα παριστάνουν τους “αρνητές” θα στραφούν ενάντια στο Κράτος. Για θανάτους κλπ κλπ.
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε πως όπως ο αντιεμβολιαστής έχει δικαίωμα στο σώμα του, έτσι και ο εμβολιασμένος έχει δικαίωμα στο δικό του. Και ο εμβολιασμένος δεν βασίζεται σε θεωρίες τύπου… “κι εκείνος μπορεί να κολλήσει κλπ κλπ” γιατί γνωρίζει καλά ότι κανένα εμβόλιο δεν προσφέρει πρόληψη σε απόλυτο βαθμό! Επέλεξε όμως να το κάνει. Είναι λοιπόν λύση ο “διαχωρισμός”; Προς το παρόν αυτό έχουν σκεφθεί οι ειδήμονες. Για αυτό και στην περίπτωση που τα κρούσματα συνεχίζουν να “ανεβαίνουν”, κλειστοί χώροι ακόμη και σχολεία και super market θα είναι προσβάσιμοι μόνο για εμβολιασμένους. Αυτό είναι το τελικό σχέδιο. “Οπως αυτός δεν γουστάρει να εμβολιαστεί έτσι κι εγώ δεν γουστάρω να είναι δίπλα μου” μου είπε εμβολιασμένος. Και οι δύο, έχουν δικαίωμα στο κορμί τους. Ισα δικαιώματα. Το ζητούμενο είναι λοιπόν να αποφύγουμε τον ιικό εμφύλιο. Οπότε με μέτρα διαχωρισμού, ίσως “σωθεί” η κατάσταση. Βέβαια σε κλειστούς χώρους ο ιός μεταδίδεται ευκολότερα, οπότε αναγκαστικά σε αυτούς… θα την “πληρώνουν” οι μη εμβολιασμένοι.
Σ.Σ. Το να πεισθεί το 30% των μη εμβολιασμένων επί του συνόλου του “ενεργού για εμβόλιο πληθυσμού) το βλέπω πλέον εξαιρετικά δύσκολο. Οπότε τον χειμώνα μάλλον θα λέμε συχνά την παροιμία… κι όποιον πάρει ο Χάρος.
