Ο Βλαδίμηρος Α’ Σβιατοσλάβιτς υπήρξε ηγεμόνας των Ρως (Ρώσων) του Κιέβου και ανακηρύχθηκε Άγιος για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στον χριστιανισμό. Η μνήμη του τιμάται στις 15 Ιουλίου.
Γεννήθηκε το 960 και ήταν γιος του ηγεμόνα του Κιέβου Σβιατοσλάβου και εγγονός της Όλγας, της πρώτης Ρωσίδας που έγινε χριστιανή. Αφού εκθρόνισε τον αδελφό του Γιαροσλάβο, αναδείχθηκε σε ηγεμόνα του Κιέβου και προσπάθησε να τονώσει την ενότητα της επικράτειάς του με την ενίσχυση της πατροπαράδοτης σλαβικής ειδωλολατρίας. Όμως, η ταχύτατη ανάπτυξη των βυζαντινο-ρωσικών σχέσεων επέσπευσαν τη μεταστροφή του Βλαδίμηρου και του λαού του στον χριστιανισμό.
Οι σχέσεις του με το Βυζάντιο έγιναν στενότερες, όταν του ζητήθηκε βοήθεια από τον αυτοκράτορα Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο για την καταστολή των εξεγέρσεων των στρατηγών Βάρδα Σκληρού (976 – 979) και Βάρδα Φωκά (989). Ο Βλαδίμηρος ανταποκρίθηκε, αλλά ζήτησε ως σύζυγο την αδελφή του αυτοκράτορα, Άννα Πορφυρογέννητη. Η πριγκίπισσα αρνήθηκε αρχικά, επειδή ο Βλαδίμηρος για τους Βυζαντινούς ήταν βάρβαρος, αλλά στο τέλος πείστηκε να τον παντρευτεί, όταν ο Ρώσος ηγεμόνας βαπτίστηκε χριστιανός.
Μετά τον γάμο του με την Άννα και την επάνοδό του στο Κίεβο, ο Βλαδίμηρος υποχρέωσε όλους τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους. Ο Βλαδίμηρος πέθανε το 1015, αφού είχε κληροδοτήσει στους διαδόχους του ένα οργανωμένο κράτος με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Η μαζική μεταστροφή των Ρως (Ρώσων) στον χριστιανισμό ήταν ο βασικός λόγος, που η Εκκλησία ανακήρυξε τον Βλαδίμηρο, Άγιο.
