Tο ανατολικό πάρκο στον Ριγανόκαμπο θα πρέπει να είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες της νέας δημοτικής Αρχής. Η προσπάθεια που είχε γίνει πριν χρόνια όταν οι μπουλντόζες του Πελετίδη καθάρισαν τον χώρο και όλοι πίστεψαν πως… κάτι καλό θα συμβεί στην περιοχή, έχει «βαλτώσει»! Το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι περίεργο, καθώς εμπλέκεται και το Πανεπιστήμιο, ενώ ο καταυλισμός των ρομά αποτελεί τον «μόνιμο πονοκέφαλο» όχι μόνο για τον Δήμο, αλλά και τις Αστυνομικές και Πυροσβεστικές Αρχές. Τελευταία δε, με τις αλλεπάλληλες φωτιές ελαστικών αυτοκινήτων, έκανε έκκληση για κίνδυνο μόλυνσης του περιβάλλοντος και επιβάρυνσης της υγείας των κατοίκων και ο καθηγητής Υγιεινής Απόστολος Βανταράκης. Πλέον οι περίοικοι δεν ζητούν μόνο την κατασκευή του πάρκου που θα τους «σώσει» από χίλια μύρια προβλήματα αλλά και να βγει από το συρτάρι η μελέτη για την δημιουργία ενός μεγάλου θεάτρου στον χώρο του Ριγανόκαμπου, δίπλα από τον πρώην σκουπιδότοπο, εκεί που είναι ο καταυλισμός των Ρομά! Για το μεγάλο θέατρο συζητούσε η πόλη από την εποχή του Ανδρέα Καράβολα, όταν αντιδήμαρχος ήταν ο Γιώργος Λάζαρης. Ηταν εκείνος που επί των ημερών της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας «έτρεχε» το συγκεκριμένο «πρότζεκτ»! Η Πάτρα ξέμεινε από θεατρική σκηνή μετά από το κλείσιμο του Ρωμαϊκού Ωδείου και του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων και το μόνο που της έχει απομείνει είναι το αποκαλούμενο θέατρο της οδού Ρίτσου (το ανοιχτό δημοτικό θέατρο κοντά στο Παμπελοποννησιακό)!
Αξίζει δεν να υπενθυμίσουμε πως το έργο στο λεηλατημένο Εργοστάσιο Τέχνης στην Ακτή Δυμαίων (και αυτό κατασκευασμένο επί Πολιτιστικής) δεν έχει προχωρήσει (πρόσφατα διαλύθηκε η σύμβαση με τον ανάδοχο και η διαδικασία θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή)!
Το κενό ενός μεγάλου θεάτρου ήταν γνωστό σε όλη την πόλη και δεν χρειαζόταν αυτή η εξέλιξη για να το συνειδητοποιήσουμε. Το πρόβλημα είναι ότι εδώ και πάνω από μια δεκαπενταετία όλοι όσοι πέρασαν από τα ηνία αυτής της πόλης δεν έκαναν τίποτα για να προχωρήσουν στη δημιουργία του ανοικτού θεάτρου στον Ριγανάκαμπο. Προφανώς το κόστος που έχει προϋπολογιστεί από την μελέτη του… 2006 είναι υψηλό! Πόσο μάλλον για τις μέρες μας.
Η πρόβλεψη που είχε γίνει ήταν για να λειτουργεί και τους χειμερινούς μήνες και η χωρητικότητα του ήταν στους 5.000 θεατές, ενώ κάποια προβλήματα που υπήρχαν για την χρήση του χώρου, έχουν ξεπεραστεί από το 2011. Το μόνο που απομένει είναι να βρεθεί ο κατάλληλος που θα «τρέξει» αυτήν την προσπάθεια. Η πόλη «διψάει» για πολιτισμό αλλά δεν έχει υποδομές. Και αυτή η υποδομή θα επιλύσει ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα της πόλης. Αυτό του καταυλισμού των ρομά στην περιοχή. Και θα συμβάλλει στην αναβάθμιση και ανάπτυξη όλου του ανατολικού διαμερίσματος.
