Η εταιρεία χημικών Dupont κατοχυρώνει την πατέντα για το νάιλον, την πρώτη τεχνητή ίνα που φτιάχτηκε από τον άνθρωπο και έφερε την επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ζούμε. Εάν έχετε φορέσει ένα καλσόν ή εάν έχετε κοιμηθεί μέσα σε μία σκηνή στην ακροθαλασσιά, το χρωστάτε στον Αμερικανό χημικό Wallace Hume Carothers.
Ο ίδιος, όμως, δεν έζησε ποτέ την επανάσταση του πλαστικού που έφερε η ανακάλυψή του. Έχοντας παλέψει με την κατάθλιψη σε όλη τη ζωή του, αυτοκτόνησε περίπου δύο μήνες μετά, καταπίνοντας το χάπι κυανίου που λέγεται ότι πάντα κουβαλούσε μαζί του, μαζί με λεμονάδα. Ως χημικός, γνώριζε ότι ο συνδυασμός θα έκανε το δηλητήριο πιο ισχυρό.
Το σίγουρο είναι ότι την ημέρα που η Dupont κατοχύρωνε την πατέντα για το νάιλον δεν γνώριζε ότι θα άλλαζε όχι μόνο ολόκληρες βιομηχανίες, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ζούμε.
Το πιο γνωστό προϊόν του νάιλον κυκλοφόρησε το 1939, όταν στις ΗΠΑ άρχισαν να πωλούνται καλσόν νάιλον αντί 1,15-1,135 δολαρίων το καθένα, σε μία εποχή που οι μεταξένιες κάλτσες κόστιζαν περίπου 66 σεντς το ζευγάρι.
Ωστόσο, η επανάσταση θα έπρεπε να περιμένει: Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το νάιλον χαρακτηρίστηκε ως αναγκαίο υλικό και άρα έπρεπε να παράγεται αποκλειστικά για στρατιωτικές εφαρμογές, όπως υφάσματα για αλεξίπτωτα, σκοινιά και σκηνές.
Τα νάιλον καλσόν επέστρεψαν στην αγορά το 1945, προκαλώντας μάλιστα αυτό που έμεινε γνωστό ως «οι εξεγέρσεις του νάιλον», καθώς τεράστια πλήθη γυναικών συγκεντρώνονταν έξω από τα αμερικανικά πολυκαταστήματα, προσπαθώντας να πάρουν στα χέρια τους ένα καλσόν, με τους καβγάδες, τις λιποθυμίες και τις αναταραχές να μην λείπουν.
Σε μια γειτονιά του Πίτσμπουργκ, για παράδειγμα, μετά τον πόλεμο, περίπου 40.000 γυναίκες συγκεντρώθηκαν έξω από ένα κατάστημα, για να προλάβουν ένα από τα 13.600 ζευγάρια καλσόν που μόλις είχαν παραδοθεί.
Όμως το νάιλον έχει αλλάξει τις ζωές μας με τρόπους που σπάνια συνειδητοποιούμε και έχει μεταμορφώσει ολόκληρες βιομηχανίες. Δεν είναι μόνο τα ρούχα που μπορούμε να βάλουμε σε μία βαλίτσα χωρίς να σκεφτόμαστε εάν θα τσαλακωθούν ή τα χαλιά που κρατούν ζεστά τα σπίτια μας. Από νάιλον είναι φτιαγμένες οι ελαφριές βαλίτσες που άλλαξαν τα ταξίδια, αλλά και τα δίχτυα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται στα διαστημόπλοια.
Το νάιλον υπήρξε ο «παππούς» άλλων συνθετικών ινών, όπως το Teflon, ο πολυεστέρας και το Spandex.
Και την ίδια στιγμή, είναι ένα υλικό που απέκτησε ταξικό χαρακτήρα, αφού με τον καιρό, συνδέθηκε με την εργατική τάξη, καθώς όσοι ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά και εισοδηματικά στρώματα προτιμούν να πληρώσουν κάτι παραπάνω για πιο φυσικές ίνες.
Η ανακάλυψη του Wallace Hume Carothers, λοιπόν, βοήθησε τις συμμαχικές δυνάμεις να κερδίσουν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προκάλεσε εξεγέρσεις στα καταστήματα και καθιέρωσε την Dupont ως μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες χημικών του κόσμου.
Γιατί, όμως ο χημικός που ευθύνεται για όλα αυτά δεν πρόλαβε να τα ζήσει; Παρότι ο Carothers πάλευε με την κατάθλιψη για χρόνια, ο θάνατος της αδερφής του, εκείνη τη χρονιά πιστεύεται ότι ήταν αυτό που πυροδότησε την επιδείνωση της πνευματικής υγείας του, το 1937.
Δύο ημέρες μετά τα 41α γενέθλιά του και επτά μήνες πριν από τη γέννηση της κόρης του, αυτοκτόνησε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Φιλαδέλφεια. Στη συνέντευξη που είχε κάνει για να προσληφθεί από την Dupont είχε προειδοποιήσει τους υπευθύνους της εταιρείας ότι πάσχει από «μία επανεμφανιζόμενη νευρωτική βλάβη στην παραγωγικότητά» του.
