ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Την εμπειρία τους σχετικά με τις ψυχικές ασθένειες και τον μισογυνισμό διηγούνται τα σούπερ μόντελ Μπέλα Χαντίντ και Εμιλι Ραταϊκόφσκι, περιγράφοντας στιγμές άγχους, κατάθλιψης, χαμηλής αυτοπεποίθησης και ψυχικής κόπωσης.
Η Μπέλα Χαντίντ δημοσίευσε αυτή την εβδομάδα φωτογραφία της να κλαίει, ενώ έγραψε στον λογαριασμό της στο Instagram: «Η κατάθλιψη είναι η καθημερινότητά μου. Κάθε μέρα, κάθε νύχτα. Κάποιες φορές χρειάζεσαι να σου πουν ότι δεν είσαι μόνη». Η Χαντίντ, ένα από τα διασημότερα μοντέλα παγκοσμίως, λέει ότι δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να κρύβει την εμπειρία της από ψυχικές διαταραχές, αναζητώντας τρόπους να βοηθήσει τον εαυτό της.
«Αν δουλέψεις σκληρά για να βελτιωθείς, περνώντας χρόνο μόνη σου ώστε να συνειδητοποιήσεις τα τραύματα, τα ερεθίσματα, τις χαρές, τη ρουτίνα, θα μάθεις να διαχειρίζεσαι τον πόνο σου», γράφει. Η μεγαλύτερη αδελφή της, επίσης μοντέλο, Ζίζι Χαντίντ, απάντησε στο μήνυμα της Μπέλα γράφοντας: «Σε αγαπώ».
Η Μπέλα Χαντίντ έχει μιλήσει και κατά το παρελθόν για τα ψυχολογικά της προβλήματα. Μετά την εμφάνισή της στο εξώφυλλο του περιοδικού Vogue, τον Σεπτέμβριο, η Μπέλα αποκάλυψε ότι πάσχει από «οξύ κοινωνικό άγχος». Το 2019 είχε δηλώσει: «Νιώθω ενοχές για την απίστευτη ζωή που κάνω, για τις ευκαιρίες που μου έχουν προσφερθεί και εξακολουθώ να είμαι καταθλιπτική. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Κλαίω κάθε πρωί, στα διαλείμματα για φαγητό, πριν κοιμηθώ… Στα 18 μου, όταν δούλευα 14 ώρες την ημέρα επί μήνες και χωρίς διακοπές, ήμουν πραγματικά ασταθής».
Βιβλίο με τις εμπειρίες της ως μιας από τις ωραιότερες γυναίκες του κόσμου εκδίδει αυτές τις ημέρες ένα άλλο μοντέλο, η Εμιλι Ραταϊκόφσκι. Η 30χρονη περιγράφει με τόλμη και χιούμορ τις κρίσεις ναρκισσισμού που περνάει αλλά και την ανάγκη της για επιβεβαίωση. «Λέξεις όπως “πατριαρχία” και “καπιταλισμός” ακούγονται πομπώδεις, αλλά έχουν εφαρμογή στην καθημερινότητα όλων μας», εξηγεί η Εμιλι. «Το βιβλίο αυτό μιλάει για στιγμές κατά τις οποίες γυναίκες νιώθουν ευάλωτες και για την εξουσιαστική δυναμική που αναπτύσσεται. Αυτό επιδιώκω, μια συζήτηση γύρω από αυτή τη δυναμική». Στο βιβλίο «Το σώμα μου», η Ραταϊκόφσκι περιγράφει περιστατικά σεξουαλικής επίθεσης. «Υπήρξα πολύ προσεκτική στο τι συμπεριέλαβα στο γραπτό και γιατί το έκανα. Δεν ήθελα μια απλή απαρίθμηση περιστατικών, αλλά να επιστρέψω στις στιγμές για τις οποίες ντρέπομαι πιο πολύ και θέλω να εξερευνήσω τους λόγους γι’ αυτό», είχε δηλώσει πριν από την έκδοση του βιβλίου.
Η Ραταϊκόφσκι αναρωτιέται πού την οδήγησε η εμπορική εκμετάλλευση της μορφής της, περιγράφοντας την αγωνία και την έκσταση της παγκόσμιας φήμης. Επίσης επικρίνει αυστηρά τη βιομηχανία της μόδας, στιγματίζοντας την ανθυγιεινή εμμονή με το αδύνατο γυναικείο σώμα και τον σεξισμό που επικρατεί στον χώρο.
