Τις αποζημιώσεις που έλαβαν οι πυρόπληκτοι επαγγελματίες της Ηλείας, αμέσως μετά τις φονικές Πυρκαγιές του 2007 φαίνεται να ζητάει πίσω η Κομισιόν από την Ελληνική πολιτεία.
Το θέμα που ανακινείται και πάλι μετά το 2019, δεν έχει εκτελεστεί μέχρι σήμερα, αφού η Ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε προσφυγή, από την οποία περιμένει την τελική απόφαση, γεγονός που μέχρι σήμερα έχει «κολλήσει» στα γρανάζια της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Εκπρόσωποι φορέων της Ηλείας, αλλά και του τοπικού «επιχειρείν» μιλούν για εντελώς άδικη απόφαση, ζητώντας να πάρουν όλη θέση υπέρ της προσφυγής του Ελληνικού κράτους
Η είδηση «βόμβα» που αφορά και στο Νομό Ηλείας, ήρθε στο φως μέσω Ευρωπαίου αξιωματούχου, ο οποίος υποστήριξε ότι υπάρχει πιθανότητα η Ελλάδα να κληθεί να επιστρέψει τις αποζημιώσεις που δόθηκαν σε επιχειρήσεις οι οποίες επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, αφού τις πάρει πίσω από τις ίδιες, καθώς τα συγκεκριμένα κονδύλια διατέθηκαν τότε, αγνοώντας τις αποφάσεις της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Το 2007, χωρίς σχετική ενημέρωση στην Κομισιόν, η Ελλάδα έλαβε μέτρα για να υποστηρίξει οικονομικά τις πυρόπληκτες επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνταν στις πληγείσες περιοχές, ανάμεσά τους και πολλές από το Νομό Ηλείας. Επτά χρόνια αργότερα, το 2014, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε έρευνα σχετικά με τη χρηματική ενίσχυση εταιρείας γεωργικών προϊόντων, έπειτα από σχετικές καταγγελίες, ενώ το 2016 η έρευνα εξαπλώθηκε σε όλες τις αγροτικές επιχειρήσεις που έλαβαν χρηματική βοήθεια από το κράτος.
Οι έρευνες ολοκληρώθηκαν το 2019, με το πόρισμα να κάνει λόγο για «παράνομη απόφαση» και «ασύμβατη με τους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς αγοράς». Αν και η απόφαση θα έπρεπε να έχει εκτελεστεί εντός τεσσάρων μηνών από τις 7 Οκτωβρίου του 2019, με την πολιτεία να πρέπει να επιστρέψει τα κονδύλια συν τους τόκους, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να μην διαταράξει τις ισορροπίες σχεδόν 15 χρόνια μετά και να διαχειριστεί το θέμα θεσμικά, ασκώντας προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής.
Όπως υποστηρίζει επιγραμματικά στην προσφυγή της, «δεν υπάρχει κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, ότι η φερόμενη ενίσχυση συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά, διότι συνιστά επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες και πως η απόφαση έχει εκδοθεί καθ’ υπέρβαση της κατά χρόνο αρμοδιότητας της Επιτροπής και συντρέχει παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου, του εύλογου χρόνου της διαδικασίας και της χρηστής διοίκησης, καθώς και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας». Αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την προσφυγή, μέχρι σήμερα η τελική απόφαση παραμένει στα γραφειοκρατικά γρανάζια των Βρυξελλών.
