Της Σοφίας Καυκοπούλου,
Πυρκαγιές μαίνονται σε πολλές περιοχές της χώρας, σχεδόν κάθε μέρα. Κάθε ίχνος πρασίνου καταστρέφεται με γοργούς ρυθμούς, περιουσίες χάνονται – και ευτυχώς έως τώρα- δεν έχουμε θρηνήσει ανθρώπινες ζωές.
Κάθε φορά, ειδικά στις τελευταίες φωτιές γύρω από την Πάτρα, σε Ελεκίστρα, Σούλι, αλλά και στην Αιγιάλεια, η μεγαλύτερη ανησυχία μου ήταν: Ποιος θα ανησυχήσει για εκείνα τα δύσμοιρα ζώα, που περιμένουν ανίδεα, δεμένα, σαν σκλάβοι, το μαρτυρικό τους τέλος;
Εκείνες οι ζωές δεν έχουν αξία; Και τελικά ποιος τις έβαλε στη ζυγαριά, τις βρήκε λειψές και τις καταδίκασε σε θάνατο;
Όταν η σάρκα σου καίγεται, πονάς ό,τι ζώο κι αν είσαι. Δεν πονά μόνο ο άνθρωπος, αλλά κάποιοι το ξεχνούν… Τα ζώα τους που πάντα ήσαν σκλάβοι δεμένοι, αναλώσιμα εργαλεία κυνηγών, πρεστίζ για αρχοντοχωριάτες, ούτε την ύστατη ώρα δεν τα λυπούνται.
Λύστε τα δεσμά τους. Χαρίστε τους μια ευκαιρία. Πάρτε τα μαζί σας, δε θα λερώσουν. Μπείτε στη θέση του πόνου τους.
ΜΗΝ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ!
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
Αυτός είναι ο σκυλάκος που εγκαταλήφθηκε δεμένος στην φωτιά της Βαρυμπόμπης, αλλά για καλή του τύχη σώθηκε από ανθρώπους του Ερυθρού Σταυρού.
Στο ίδιο σκηνικό, αυτά τα άλογα που σώζονται τελευταία στιγμή
Η απόγνωση ενός περήφανου πλάσματος…
Οι εθελοντές κάνουν ό, τι μπορούν για να σώσουν τα ζώα
Κάποιοι άνθρωποι αγωνιούν και για τα έμψυχα, όχι μόνο τα άψυχα. Πάντα έχουν μεγαλύτερη αξία οι ψυχές…
Δεν ήσαν όλα τυχερά όμως… Η απόλυτη φρίκη.
>>>Στον παρακάτω σύνδεσμο, υπάρχουν όλες οι διευθύνσεις που μπορεί να καλέσει όποιος χρειάζεται βοήθεια, για προσωρινή φιλοξενία πυρόπληκτων ζώων.
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ: Facebook – {διαδικτυακοί φίλοι, τους οποίους ευχαριστώ}
