Χτυπημένος από τον καρκίνο, με δύο μαρτυρικούς μήνες να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία λόγω της κατάστασης της υγείας του, έφυγε τελικά από τη ζωή και ο δεύτερος γιος του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Γιάννη Παπαϊωάννου, Αντώνης.
«Του ρεμπέτη με τη χρυσή καρδιά», όπως τον έχουν χαρακτηρίσει οι παλιές μεγάλες δόξες του λαϊκού τραγουδιού, ο οποίος σκοτώθηκε το 1972 καθώς γυρνούσε από το νυχτερινό κέντρο όπου εμφανιζόταν. Τραγική ειρωνεία;

Ο Αντώνης «έφυγε» τον ίδιο μήνα που είχε «φύγει» και ο πατέρας του, χτυπημένος από την ίδια αρρώστια από την οποία «έφυγε» ο αδερφός του ο Τάκης το 2021, αφήνοντας πίσω ως θεματοφύλακα της μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς των τραγουδιών του την αδερφή του Χρύσα Παπαϊωάννου. Ο Αντώνης Παπαϊωάννου ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας και ακολούθησε πιστά τα βήματα του διάσημου πατέρα του. Από πολύ μικρή ηλικία ο Αντώνης Παπαϊωάννου βρισκόταν στο πλευρό του σπουδαίου πατέρα του, ο οποίος τού είχε μάθει όλα τα μυστικά της δουλειάς στο πάλκο και στο γράψιμο των τραγουδιών.

«Κυρίως να γίνεις καλός άνθρωπος, παιδί μου. Αυτό με νοιάζει και δεν σπουδάζεται» του είχε πει ο μεγάλος δημιουργός, που η ιστορία τον έχει κατατάξει στους τρεις κορυφαίους λαϊκούς δημιουργούς όλων των εποχών. Αλλωστε ποιος δεν έχει τραγουδήσει τα τραγούδια «Φαληριώτισσα», «Καπετάν Ανδρέα Ζέππο», «Πέντε Ελληνες στον Αδη», «Ανοιξε, άνοιξε», «Πριν το χάραμα», «Βαδίζω και παραμιλώ» και τόσα άλλα. Ο Αντώνης γνώρισε δίπλα στον πατέρα του και όλα τα ιερά τέρατα του λαϊκού τραγουδιού και συνεργάστηκε μαζί τους. Από τη Σωτηρία Μπέλλου, την Καίτη Γκρέυ, τον Αντώνη Ρεπάνη, την Πόλυ Πάνου έως τον Γιώργο Νταλάρα, τη Γλυκερία και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Ολοι σέβονταν τον Αντώνη Παπαϊωάννου, γιατί ήταν παιδί του μπαρμπα-Γιάννη, του πιο καλοκάγαθου ανθρώπου στο ελληνικό πεντάγραμμο. Και όλοι μιλούσαν με σεβασμό για τον Αντώνη, καθώς ήταν η ζωντανή ιστορία για το ελληνικό τραγούδι, με μυθικά πρόσωπα μιας εποχής που δεν θα ξαναγυρίσει.
Οι τελευταίες μέρες για εκείνον ήταν μαρτυρικές, καθώς ο καρκίνος τον είχε κυριεύσει. Τις τελευταίες εβδομάδες νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Σωτηρία, έχοντας στο πλευρό του την πολυαγαπημένη του αδερφή Χρύσα και τα δύο παιδιά του. Δύο εικοσιτετράωρα προτού ξεψυχήσει και βλέποντας τις ελπίδες να λιγοστεύουν, η Χρύσα ζήτησε να μεταφερθούν από τα Μέγαρα τα λείψανα των θαυματουργών Αγίων Μαρτύρων. Εκείνος με δυσκολία, αφού τα κράτησε στα χέρια του, έσκυψε και τα φίλησε κάνοντας τον σταυρό του.

Ο πατέρας τους ήταν βαθιά θρησκευόμενο άτομο, κάτι που μετέδωσε και στα παιδιά του. Ο Αντώνης γύρισε με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει και είπε στην αδερφή του, η οποία δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει: «Χρύσα, βλέπεις χιόνια που έχει έξω;» Η Χρύσα τού έπιασε το σκελετωμένο χέρι και προσπαθώντας να κρύψει τους λυγμούς της, του απάντησε: «Ναι, Αντώνη μου, έχει πολλά χιόνια». Λίγες ώρες αργότερα ο Αντώνης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 75 ετών με το όνειρο να δει κάποια στιγμή την πλατεία των Τζιτζιφιών να παίρνει το όνομα του θρυλικού πατέρα του.
Εκατοντάδες είναι τα σχόλια από μεγάλους ερμηνευτές αλλά και απλό κόσμο κάτω από την ανάρτηση της πολυαγαπημένης του αδερφής Χρύσα στα social media, η οποία έγραψε: «Πολύ νωρίς έφυγες, αδερφέ μου». Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο στο Κοιμητήριο της Καλλιθέας.