“Μίλτος Τεντόγλου ρε”

Τι είναι αυτό το παλικάρι ο Μίλτος ο Τεντόγλου ρε φίλε.

Λίγα χρόνια πριν ευχαριστεί και τρολάρει τη σύντροφο του λέγοντας ότι του σπάει τα νεύρα και πάει τσιτωμένος στους αγώνες και κάνει ρεκόρ.

Κάποιοι και κάποιες τσαντίζονται μαζί του λέγοντας τον σεξιστή και μισογύνη αλλά αυτά για τον Τεντόγλου είναι μπλε. Ξέρετε τι μπλε.

Μετά κάνει άλμα 8.40, κάνει νέο ρεκόρ και του ακυρώνουν την επίδοση λόγω παπουτσιών.

Αλλάζει παπούτσια και στο επόμενο άλμα κάνει νέο ρεκόρ πηδώντας 8.41.

Ευχαριστεί όλους τους Έλληνες λέγοντας τους “είστε οι μεγαλύτεροι παιχτούρες σε όλη την Ευρώπη” λόγω των επικών σχολίων που του κάνουν και στο καπάκι αποφασίζει να βγάλει σε δημοπρασία τα παπούτσια που σύμφωνα με τους κριτές του ακύρωσαν το ρεκόρ.

Της οποίας δημοπρασίας τα χρήματα πήγαν τότε στα σεισμόπληκτα παιδιά της Τουρκίας.

Και εδώ στην Ελλάδα μία αρκετά μεγάλη μερίδα αούγκανων μας κουνάει το δάχτυλο για το πόσο Έλληνες είναι και έρχεται ο Μίλτος και τους πετσοκόβει με μία κίνηση.

Γιατί ο Μίλτος γνωρίζει ότι σημασία δεν έχει ούτε πόσο Έλληνας είσαι ούτε πόσο Τούρκος.

Σημασία έχει πόσο άνθρωπος είσαι.

Μετά πάει μία Παρίσι, πέρνει και εκεί χρυσό μετάλλιο και λέει ότι ο πολυδιαφημισμένος τάπητας του σταδίου είναι παπάτζα, αλλά οκ πήρα χρυσό.

Κλάμα.

Βραβευμένος καλύτερος αθλητής 3 συνεχόμενες χρονιές και σε μία από αυτές τις απονομές πέρνει το βραβείο του, σηκώνεται και φεύγει και από πίσω οι παρουσιαστές των βραβείων του φωνάζουν “Μίλτο γύρνα πίσω, πρέπει να πεις κάτι”, αυτός επιστρέφει λέει ότι πολλοί αθλητές που είναι εδώ σήμερα άξιζαν το βραβείο, τον ρωτάνε οι παρουσιαστές “σε ποιον αθλητή ή αθλήτρια θα το έδινες”; και αυτός απαντάει “θα έκανα κλήρωση”.

Είσαι Θεός ρε φίλε.

Τέλος.