Μάζεψε τα πράγματα του αργά, αργά και προσπαθούσε να μην ακούει τα όσα του φώναζαν οι συμπατριώτες μας από τις κερκίδες.
Μόλις είχε γράψει ιστορία κάνοντας πραγματικότητα ένα από τα πιο τρελά του όνειρα, φτάνοντας στον τελικό του Roland Garros και όταν του ζητήθηκε να περιγράψει τα συναισθήματα του βούρκωσε…
Δείτε εδώ την δήλωση:
«Αν σκεφτώ τις ρίζες που έρχομαι ένα μικρό μέρος της Αθήνας. Ήταν όνειρο να παίξω κάποια στιγμή στο Roland Garros. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα το κάνω.
Ήταν τόσο έντονο στο πέμπτο σετ το πρώτο game. Ήταν το πιο σημαντικό game, έμεινα ζωντανός. Είχα το κοινό μαζί μου, το αισθάνθηκα, μου έδωσε υποστήριξη. Αισθάνθηκα ότι υπήρχε ελπίδα, να ξαναμπώ στη μάχη και να επιστρέψω. Το μόνο που είπα στον εαυτό μου ήταν να μπω στη μάχη. Αυτή η νίκη για μένα είναι η πιο σημαντική στην καριέρα μου μέχρι τώρα»
Τέλος ρωτήθηκε για το πόσο σημαντικό είναι για την Ελλάδα η δική του επιτυχία με τον Στέφανο να μην ξεχνά τη Μαρία Σάκκαρη,
«Είναι πολλοί Έλληνες σήμερα εδώ και ήταν πολύ σημαντικό για να μπορέσω να κάνω τη δουλειά μου. Η Ελλάδα είναι πλέον μέρος της τενιστικής κοινότητας κι εγώ και η Μαρία έχω συνεισφέρει σ’ αυτό».
