Σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη είχε αναφερθεί το όνομα SADAT. Ιδιαίτερα είχε επισημανθεί η προώθηση χιλιάδων Σύρων μισθοφόρων που μάχονταν υπέρ του φιλοτουρκικού καθεστώτος του Φάρατζ εναντίον του κυρίου αντιπάλου του και διεκδικητή της εξουσίας στη χώρα Στρατάρχη Χαφτάρ.
Η «διεθνής εταιρεία αμυντικής συμβουλευτικής – SADAT» όμως συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από τα ραντάρ της δημοσιότητας, δρώντας σχεδόν ανενόχλητη.
Η περίπτωση της ίδρυσής της παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η άκρη του νήματος οδηγεί στην τουρκική κυβέρνηση και τον υπόγειο ρόλο του Ερντογάν. Η σχέση του ιδρυτή της απόστρατου Ταξίαρχου Adnan Tanriverdi (Αντνάν Τανριβέρντι) με τον Τούρκο Πρόεδρο ξεκινάει από τη δεκαετία του 90, όταν ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Ο θαυμασμός μάλιστα του Tanriverdi προς τον τότε δήμαρχο δεν κρυβόταν, αναγνωρίζοντάς στο πρόσωπό του ισχυρά ηγετικά χαρακτηριστικά. Η σχέση τους επαληθεύτηκε το 2016, όταν σε μια ταραγμένη πολιτικά περίοδο για την Τουρκία μετά το «αποτυχημένο πραξικόπημα», ο Ερντογάν τον διόρισε κύριο σύμβουλο ασφάλειας, κάτι που ασφαλώς έχει τη σημασία του. Τέσσερα χρόνια αργότερα και υπό το βάρος των δηλώσεών του κυρίως εναντίον του Ισραήλ, αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Οι ίδιες ακραίες ισλαμικές τους απόψεις αποτέλεσαν την αιτία της πρόωρης αποπομπής του Tanriverdi από το τουρκικό στράτευμα και αυτή την οπτική εναντίον των αποικιοκρατών, όπως αποκαλούσε τον Δυτικό κόσμο, συμπεριέλαβε και στο μανιφέστο της SADAT.
Σκοπός, λοιπόν, της οργάνωσης είναι να αποτελέσει εμπόδιο στην «ασυδοσία» των ξένων ηγεμονιών και στη δίωξη των μουσουλμάνων σύμφωνα με το ίδιο μανιφέστο. Η αναβάθμιση του κόσμου του Ισλάμ σε υπερδύναμη αλλά και η ανάπτυξη περιβάλλοντος συνεργασίας στον τομέα της άμυνας μεταξύ ισλαμικών κρατών συνιστούν επίσης στόχους της SADAT.
Διαπιστώνει κανείς με ευκολία ότι αυτή η τουρκική παραστρατιωτική και παρακρατική οργάνωση έχει κατά βάση σκοπό την προώθηση πολιτικοθρησκευτικής ατζέντας, διαφοροποιώντας την ριζικά σε σχέση με άλλες εταιρείες παροχής υπηρεσιών ασφάλειας.
Επικράτηση του Ισλάμ
Η επιδίωξη για την επικράτηση του Ισλάμ σε χώρες με έντονο μουσουλμανικό στοιχείο προφανώς ξεφεύγει από τα συμβατικά όρια μιας συμβουλευτικής εταιρείας, που αναλαμβάνει συμβόλαια προκειμένου να παρέχει υπηρεσίες άμυνας και προστασίας. Και αυτό σίγουρα είναι ακόμα πιο επικίνδυνο, καθώς εκτός από την αποσταθεροποίηση ενισχύει και τον θρησκευτικό ρατσισμό έναντι οπαδών άλλων θρησκειών, οδηγώντας ακόμα σε ιερό πόλεμο (jihad).
Η παρουσία της οργάνωσης έχει επιβεβαιωθεί εκτός από την Λιβύη και στην περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν. Και εκεί υπάρχουν πλήθος αναφορών για προώθηση μαχητών από τη Συρία προς την διαφιλονικούμενη μεταξύ Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν ζώνη του Artsakh, μέσω του Εθνικού Στρατού της Συρίας που μάχεται την κυβέρνηση Άσαντ. Η απόφαση επίσης της Τουρκίας να αυξήσει το αποτύπωμά της στην Αφρική, οδήγησε στην ανάλογη αύξηση της παρουσίας και της SADAT σε πολλές χώρες του Sahel, υποδαυλίζοντας ακόμα περισσότερο την αστάθεια στην περιοχή.
Οι σχέσεις με το “AKP”
Ερωτηματικά ασφαλώς προκαλεί το ότι η SADAT, παρ’ ότι θεωρητικά ιδιωτική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφάλειας, υιοθετεί πλήρως την νεοοθωμανική ρητορική των τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων έναντι και της χώρας μας. Φυσικά αυτό εξηγείται από την αμφίδρομες σχέσεις της οργάνωσης με την ισλαμιστική κυβέρνηση του κυβερνώντος κόμματος «AKP», που παρά την αποπομπή του Tanriverdi συνεχίζουν να είναι παραπάνω από φιλικές.
Σε πρόσφατο tweet του μάλιστα ο Melih Tanriverdi, διευθύνων σύμβουλος και γιος του ιδρυτή της, υποστήριζε ότι το νότιο τμήμα της Κύπρου πρέπει να απελευθερωθεί:
Ενώ, σε άλλη ανάρτησή του αναπαρήγαγε έναν χάρτη που απεικονίζει τουρκικά σχεδόν όλα τα νησιά του Αιγαίου και την Κύπρο, σχολιάζοντας «Είθε ο Αλλάχ να αυξήσει τα εδάφη και να τα ευλογήσει».
«Σκοτεινό χέρι»
Οι ανθηρές σχέσεις των δύο πλευρών επιβεβαιώνονται και από το γεγονός ότι η εταιρεία λειτουργεί ουσιαστικά κατ’ εντολή της τουρκικής κυβέρνησης αποτελώντας το μακρύ «σκοτεινό της χέρι». Τις υπηρεσίες αυτές προς την τουρκική κυβέρνηση της εξαργυρώνει ο πέπλος μυστηρίου που σκόπιμα καλύπτει τις δραστηριότητες και τη χρηματοδότησή της.
Οι όποιες προσπάθειες επιχειρήθηκαν για τη διαλεύκανση του ρόλου της, κυρίως από πλευράς της τουρκικής αντιπολίτευσης και ανεξάρτητων δημοσιογράφων, συνάντησαν την σφοδρή αντίσταση της τουρκικής κυβέρνησης, επιτρέποντας στην «εταιρεία» να λειτουργεί στο απυρόβλητο.
Το κεφάλαιο SADAT αναμφίβολα αποτελεί μια ακόμα σκοτεινή πτυχή του τουρκικού καθεστώτος και των “μαφιόζικων διασυνδέσεών του”, για τις οποίες έχει κάνει μπαράζ αποκαλύψεων ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Ερντογάν, και πλέον καταζητούμενος από την Τουρκία, αρχιμαφιόζος Σεντάτ Πέκερ.
Ο κατάλογος των ατοπημάτων της τουρκικής κυβέρνησης και των προκλήσεών της συνεχώς αυξάνει, δίδοντας αυτοδίκαια στην Τουρκία τον τίτλο του κράτους-ταραξία, όπως πολλάκις την έχει χαρακτηρίσει και ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών. Ο δε παραμορφωτικός καθρέφτης που ωραιοποιεί την διεθνή εικόνα της Τουρκίας θρυμματίζεται σιγά σιγά μπροστά στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, με την πολιτική κατρακύλα να συμπαρασύρει την τουρκική κυβέρνηση και τον Πρόεδρό της στην πλήρη ανυποληψία.
Η ιστορία διδάσκει ότι η ανυποληψία δεν θα είναι η μόνη συνέπεια στη «Νέμεση» που μοιραία οι τουρκικές ενέργειες προκαλούν. Ενός κακού μύρια έπονται…λέει ο θυμόσοφος λαός.
