Πολλαπλά μηνύματα για τα ελληνοτουρκικά και την στάση της Αθήνας, έστειλε εντός και κυρίως εκτός Ελλάδας, ο Αντώνης Σαμαράς.
Ο πρώην Πρωθυπουργός τόνισε πως δεν ωφελεί να υπάρξει νέος διάλογος Ελλάδας – Τουρκίας, αλλά πρέπει να ενεργοποιηθούν άπαντες ώστε να εκτεθεί παγκοσμίως η προκλητικότητα της Άγκυρας και η αστήρικτη ιστορικά αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, σημειώνοντας πως δεν αρκεί να έχει κάποιος δίκιο, αλλά θα πρέπει και να το διεκδικεί.
Στον χαιρετισμό του, στην εκδήλωση των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος-Κύπρου, για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ο πρώην Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, ανέφερε τα εξής:.
«Φίλες και φίλοι, Συνέλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο.
Πρώτα θέλω να συγχαρώ την Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, και τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο για την πρωτοβουλία τους να οργανώσουν αυτή τη συνάντηση, για τα μεγάλα επίκαιρα θέματα του Ελληνισμού. Είναι η δεύτερη – μετά την προηγούμενη στο Καστελόριζο. Και θα είναι το ίδιο εμβληματική όπως κι εκείνη στο Καστελόριζο. Από δύο ακριτικά σημεία του Ελληνισμού, δίνεται φωνή στις αγωνίες όλων των Ελλήνων.
Το θέμα που θα συζητήσουμε είναι, από μιαν άποψη, απλό: Η Ελλάδα έχει κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα που δεν μπορεί να απεμπολήσει. Όπως ακριβώς όλες οι χώρες του κόσμου. Στην περίπτωσή μας, κυρίως: Χωρικά ύδατα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη – την ΑΟΖ όπως τη λέμε. Εκεί μέσα ίσως βρίσκεται και η λύση για το πρόβλημα του ενεργειακού εφοδιασμού ολόκληρης της Ευρώπης. Κι αυτό καθιστά τη σημερινή συζήτηση δραματικά επίκαιρη.
Τα όρια της κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας δεν είναι αυθαίρετα. Τα ορίζει με σαφήνεια το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο υπεγράφη του 1982, και ήδη είναι “εθιμικό”, αφού το έχουν προσυπογράψει όλες οι χώρες του κόσμου, πλην ελαχίστων. Το Διεθνές Δίκαιο, λοιπόν, ορίζει σαφώς ότι τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες, όπως ακριβώς και οι χερσαίες περιοχές. Το άρθρο 121. Αλλά αυτό η Τουρκία δεν το δέχεται!
Η Τουρκία ΔΕΝ δέχεται το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας! Και υποστηρίζει, εντελώς αυθαίρετα, ότι τα νησιά μας ΔΕΝ έχουν θαλάσσιες ζώνες. Γιατί; Γιατί έτσι θέλει! Υποστηρίζει ακόμα ότι η Αποκλειστική Ζώνη της Ελλάδας ανήκει στην Τουρκία, επειδή η Τουρκία είναι λέει… μεγαλύτερη! Πράγμα εντελώς εκτός κάθε λογικής Διεθνούς Δικαίου. Το οποίο Δίκαιο βεβαίως δεν ξεχωρίζει άλλα δικαιώματα για τις “μεγάλες” χώρες κι άλλα για τις μικρότερες…
Τα τελευταία δύο χρόνια η Τουρκία πέρασε από τις “αμφισβητήσεις” στις έμπρακτες προκλήσεις: Καταπατά την ελληνική ΑΟΖ ήδη ανατολικά και νοτίως της Κρήτης. Με το Τουρκολυβικό μνημόνιο. Το οποίο δεν το έχει επικυρώσει, ούτε καν η Εθνοσυνέλευση της Λιβύης. Και τώρα της έχει βάλει πάγο και ο ΟΗΕ. Επίσης, η Τουρκία προσπάθησε να δημιουργήσει “τετελεσμένα” στέλνοντας ερευνητικά της σκάφη να κάνουν έρευνες – ή να δείξουν ότι κάνουν έρευνες – πάνω σε ΑΟΖ ελληνικής δικαιοδοσίας.
Η Τουρκία δημιουργεί προβλήματα γιατί δεν δέχεται το Διεθνές Δίκαιο όταν δεν τη συμφέρει… Γι’ αυτό και δεν έχει νόημα πια ο “διάλογος” μαζί της. Δεν πρόκειται πλέον, για διάλογο ανάμεσα σε δύο κράτη που έχουν διαφορές κι είναι φυσικό να τα συζητάνε και να τα βρίσκουν μεταξύ τους – ή αλλιώς να τα πηγαίνουν σε “διαιτησία”. Τώρα μοιάζει περισσότερο…- να το ξαναπώ- “διάλογος με πειρατή”, που προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεσή μας για να μας αρπάξει τα πάντα! Τέτοια συναίνεση δεν θα δώσει ποτέ Ελληνική Κυβέρνηση! Γιατί “διάλογο” με πειρατή, δεν κάνει κανείς!
Αλλά προσοχή στο σημείο αυτό: Η Ελλάδα έδειξε κατ’ επανάληψιν σε όλο τον κόσμο ότι ΔΕΝ είναι εκείνη που «προκαλεί»! Θυμίζω : παλαιότερα δεν υπήρχε το τουρκολυβικό μνημόνιο. Παλαιότερα δεν υπήρχαν οι “εξορμήσεις” των τουρκικών ερευνητικών σκαφών μέσα σε Ελληνική ΑΟΖ. Παλαιότερα δεν υπήρχαν οι συνεχείς παρασπονδίες της Τουρκίας απέναντι στη Δύση.
- Τώρα λοιπόν που οι έμπρακτες προκλήσεις της Τουρκίας απέναντί μας κλιμακώνονται συνεχώς,
- τώρα που κλιμακώνονται και οι προκλήσεις της Τουρκίας απέναντι στη Δύση συνολικά. Και η Τουρκία αναδεικνύεται σε “σύμμαχο του Πούτιν”,
- τώρα που η Τουρκία τα έσπασε ξανά με την Αίγυπτο για τη Λιβύη,
- τώρα που και η Ιταλία αλλάζει στάση,
- Τώρα που η Τουρκία γίνεται όλο και περισσότερο μια «αντιδυτική» χώρα,
είναι η κατάλληλη στιγμή, να καταλάβουμε ότι η Τουρκία χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση. Και ίσως είναι η ευκαιρία για άλλη αντιμετώπιση, χωρίς μόνιμο κατευνασμό – χωρίς ανακύκλωση φοβικών ανακλαστικών.
Να θυμάστε όμως: Δεν αρκεί να έχεις δίκιο. Πρέπει να μπορείς και να διεκδικήσεις το δίκιο σου! Αλλιώς τα χάνεις όλα…
Κι ένα τελευταίο μάθημα από την ιστορία της πατρίδας μας: Όποιος υποτιμά το φρόνημα των Ελλήνων, το μετανιώνει! Πικρά… Εσείς βέβαια το ξέρετε αυτό. Το λέω για να το ακούσουν όσοι δεν το ξέρουν. Ή όσοι έχουν την τάση να το ξεχνάνε…
Με θερμούς χαιρετισμούς σε όλους σας – και ιδιαίτερα στην αγαπημένη μου Κύπρο. Καλή επιτυχία και πάλι».
