«Α, α, κρουαζιέρα θα σε πάω/ A, α, γιατί σε νοιάζομαι και σ’ αγαπάω/ A, α, Mύκονο και Σαντορίνη/ A, α, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι», τραγουδάει μελωδικά στην «Κρουαζιέρα» ο Βαγγέλης Γερμανός και όλοι αναπολούμε τις όμορφες, ξέγνοιαστες στιγμές του καλοκαιριού.
Τα συμπαθή πτηνά πρωταγωνιστούν αφού αποτελούν σύμβολο αιώνιας αγάπης, πίστης, συνεργασίας και ομαδικότητας. Ωστόσο, ένα είδος διαλύει το μύθο της μονογαμίας που περιβάλλει τους πιγκουίνους, όπως αποκαλύπτει έρευνα του Πανεπιστημίου Μονάς της Μελβούρνης στην Αυστραλία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ecology and Evolution.
Ερευνητική ομάδα του αυστραλιανού πανεπιστημίου μελέτησε επί 10 χρόνια μία αποικία 37.000 μικρών πιγκουίνων (Eudyptula minor)) στο νησί Φίλιπ, νοτιοανατολικά της Μελβούρνης.
Τα πτηνά με το χαρακτηριστικό φτέρωμα στις αποχρώσεις του μπλε, είναι οι μικρότεροι πιγκουίνοι στον κόσμο και φιλοξενούνται στα φυσικά πάρκα της νήσου όπου προσελκύουν δεκάδες επισκέπτες που συρρέουν στο σημείο για να τους παρατηρήσουν κατά τη γνωστή «παρέλαση», όταν επιστρέφουν στις φωλιές τους.
Συγκεκριμένα, οι μικροί πιγκουίνοι χωρίζουν και αναζητούν νέο σύντροφο αν δεν είναι ικανοποιημένοι από την αναπαραγωγή τους. Αν ένα ζευγάρι δυσκολεύεται να μεγαλώσει νεοσσούς, ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι μπορεί να αναζητήσουν έναν άλλο σύντροφο με την ελπίδα να αποκτήσουν περισσότερους απογόνους. Ωστόσο, αυτό το ρίσκο δεν αποδίδει πάντα, καθώς είναι πιθανό η επόμενη προσπάθεια με το νέο ταίρι να έχει μικρότερη επιτυχία.
Από τα περίπου 1.000 ζευγάρια που μελετήθηκαν, σημειώθηκαν 250 «διαζύγια», ενώ υπήρξαν και οι περιπτώσεις χηρείας, με τους ειδικούς να καταλήγουν ότι η αναπαραγωγική επιτυχία της αποικίας μειώθηκε τα χρόνια που τα ποσοστά διαζυγίων ήταν υψηλά.
Μάλιστα, κατέληξαν ότι οι χωρισμοί είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο στην υγεία της αποικίας, συγκριτικά με άλλους αρνητικούς παράγοντες όπως η έλλειψη τροφής ή οι περιβαλλοντικές συνθήκες του βιότοπου.
Τα δεδομένα που συγκέντρωσαν σχετικά με το ποσοστό διαζυγίων αποτελούν τον πιο σταθερό προγνωστικό παράγοντα της αναπαραγωγικής επιτυχίας και της εκκόλαψης.
Επιπλέον, όπως αναφέρει η έρευνα η διάρκεια του ταξιδιού προς αναζήτηση τροφής επηρέασε με τη σειρά της την αναπαραγωγική επιτυχία.
«Στις καλές στιγμές, μένουν σε μεγάλο βαθμό με τους συντρόφους τους, αν και συχνά παρατηρείται κάποια απιστία», ανέφερε ο Ρίτσαρντ Ρέινα, εκ των συντακτών της μελέτης και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Οικοφυσιολογίας και Διατήρησης στο Πανεπιστήμιο Μονάς.
«Ωστόσο, έπειτα από μια κακή αναπαραγωγική περίοδο μπορεί να προσπαθήσουν να βρουν έναν νέο σύντροφο για την επόμενη σεζόν ώστε να αυξήσουν την αναπαραγωγική τους επιτυχία», πρόσθεσε.
Την ίδια στιγμή, όμως, ο χωρισμός που δίνει τη δυνατότητα στους πιγκουίνους να… ανοίξουν τα φτερά τους και να χτίσουν τη φωλιά τους με το νέο έρωτα, συνοδεύεται κι από άλλες επιπτώσεις.
Τα πτηνά χάνουν πολύτιμο χρόνο αναζητώντας τον ιδανικό και ερωτοτροπώντας πριν καταλήξουν, γεγονός που σημαίνει ότι καθυστερεί η αναπαραγωγή ή σε μερικές περιπτώσεις δεν επιτυγχάνεται.
«Το διαζύγιο στα πτηνά μπορεί να επιφέρει διάφορες συνέπειες, όπως η προσπάθεια που απαιτείται για την εξεύρεση νέου συντρόφου, η αυξημένη αντιπαλότητα με τους ανταγωνιστές, ο κίνδυνος ζευγαρώματος με έναν χαμηλής ποιότητας σύντροφο, η έλλειψη αναπαραγωγικής εξοικείωσης και η μειωμένη αναπαραγωγική αποτελεσματικότητα κατά τα πρώτα στάδια μιας νέας συνεργασίας», αναφέρει η μελέτη.
Παράλληλα, τα «φρέσκα» ζευγάρια είναι πιθανό να μην καταφέρουν να συνεργαστούν καλά στην κατασκευή της φωλιάς τους, την επώαση των αυγών και το μεγάλωμα των νεοσσών, όσο τα ζευγάρια που έχουν παραμείνει μαζί για χρόνια.
