Ζει στην Ελλάδα 35 ολόκληρα χρόνια, ο πατέρας της καταγόταν από την Κοζάνη, αλλά η ίδια στερείται της ελληνικής υπηκοότητας! Πρόκειται για µια… «οδύσσεια» που βιώνει εδώ και χρόνια µια γυναίκα που ζει στην Αχαΐα, καθώς η µη αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας από την πολιτεία τής στερεί βασικές παροχές και δικαιώµατα.
Οι προσπάθειές της είναι συνεχείς, αλλά µέχρι σήµερα έχουν πέσει στο κενό. Η απόγνωσή της είναι µεγάλη. Η γυναίκα ζει µια απίστευτη ταλαιπωρία, προσπαθεί µε κάθε τρόπο να βρει το δίκιο της και απευθύνει έκκληση στην πολιτεία να µεριµνήσει για να βρεθεί άµεσα λύση στο πρόβληµά της. Πρόκειται για µια ταλαιπωρηµένη γυναίκα, ηλικίας 71 ετών σήµερα, την οποία έφερε στον κόσµο η µητέρα της στο Αργυρόκαστρο, ενώ ο πατέρας µε καταγωγή από την Κοζάνη έφυγε για τη Σουηδία, αναζητώντας µια καλύτερη τύχη.
Σε ηλικία ενός µόλις ετών πέρασε το κατώφλι του ορφανοτροφείου στο Αργυρόκαστρο και εν συνεχεία σε αντίστοιχες δοµές σε άλλες πόλεις της Αλβανίας. Από τα 16 έως τα 20 της χρόνια πήγαινε σχολείο και παράλληλα εργαζόταν σε νοσοκοµείο της περιοχής. Σε ηλικία 37 ετών ήρθε στην Ελλάδα και συγκεκριµένα στην Αχαΐα, αναζητώντας ένα καλύτερο µέλλον.
Βαπτίστηκε Χριστιανή Ορθόδοξη στην χώρα µας και παράλληλα παντρεύτηκε, όµως ο γάµος της είχε δυσκολίες και διαλύθηκε πέντε χρόνια µετά. Συνέχισε να ζει στην Αχαΐα, να αγωνίζεται για να επιβιώσει και να σταθεί στα πόδια της. Πλέον, έχουν περάσει 35 ολόκληρα χρόνια και αδυνατεί να βρει τρόπο για να εξασφαλίσει την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια. Όπως εξηγεί η δικηγόρος Πατρών Ντάνα Αντωνοπούλου, στην οποία προσέφυγε η γυναίκα σε µια απέλπιδα προσπάθεια για να βρει λύση στο πρόβληµά της, «το ορφανοτροφείο που έµεινε τα πρώτα χρόνια της ζωής της, κάηκε. ∆εν υπάρχουν πουθενά τα στοιχεία της.
Η απάντηση της Αλβανικής Πρεσβείας στο αν είναι καταχωρηµένη στα αρχεία ως υπήκοος Αλβανίας, ήταν αρνητική. Μέχρι και συνέντευξη στην τηλεόραση της Αλβανίας έδωσε η ίδια, απευθύνοντας έκκληση µήπως βρεθεί κάποιο στοιχείο. Από την Αλβανική Πρεσβεία παραπέμπουν στην ∆ιεύθυνση Προξενικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, χωρίς όµως να υπάρχει κάποιο αποτέλεσµα.
Ως τέκνο Έλληνα δικαιούται να λάβει ελληνική υπηκοότητα, όµως απαιτείται να καταθέσει πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας, κάτι που η ίδια δεν διαθέτει καθώς δεν έχει καταχωρηθεί πουθενά στα αρχεία της Αλβανίας. Η πολιτεία θα πρέπει να φροντίσει να της δώσει ελληνική υπηκοότητα, καθώς από τα επίσηµα έγγραφα προκύπτει ότι ο πατέρας της ήταν Έλληνας». Κλείνοντας, η κ. Αντωνοπούλου αναφέρει πως «πρόκειται για µια γυναίκα που βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση διότι έχει µπλέξει σε έναν γραφειοκρατικό «κυκεώνα», εφόσον δεν την αναγνωρίζουν ούτε η Αλβανία, ούτε η Ελλάδα, παρά τα 35 χρόνια διαµονής της εδώ…».
ΓΝΩΜΗ
