«Εξαπατήθηκα. Νόμιζα ότι είχε υπαχθεί το ένα και μοναδικό μου σπίτι στο νόμο Κατσέλη και τώρα το χάνω. Πολύ καλά κάνετε και δίνετε έμφαση στις καταγγελίες που έχουν γίνει σε βάρος δικηγόρων, οι οποίοι αμέλησαν το καθήκον τους – όχι όμως και να πληρωθούν – και σήμερα υπάρχει κόσμος που έχει χάσει τα ένδικα δικαιώματά του και κινδυνεύουν πρώτες κατοικίες»!
Με αυτή τη φράση στην «Πελοπόννησο» δηλώνει εξαπατημένος ο πρώην αντιδήμαρχος Πάτρας, Δημήτρης Πεφάνης και τοποθετείται, επωνύμως, επί του πρόσφατου ρεπορτάζ μας, που ανέφερε ότι στις 6 Μαρτίου πρόκειται να συνεδριάσει το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών για να εξετάσει διάφορες καταγγελίες από εντολείς δικηγόρων.
Ο κ. Πεφάνης εξιστορεί στην «Π» τη δική του περιπέτεια, που αφορά σε δικηγόρο, σε βάρος του οποίου εκκρεμούν 18 συνολικά καταγγελίες!
«Φαίνεται ότι έπεσα στην περίπτωση. Ξεκινήσαμε τη δικαστική διαδικασία για να σώσω την πρώτη και μοναδική κατοικία μου, το 2012. Εν των υστέρων έμαθα ότι δεν είχε παραστεί στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Ηταν η περίοδος που προστατευόταν η α’ κατοικία και μου έλεγε να μην βιάζομαι, αφού δεν με ενοχλούσε και κάποιος. Είναι γνωστός μου δικηγόρος, του είχα εμπιστοσύνη και γι’ αυτό την πάτησα. Με αυτά και με τα άλλα, φθάσαμε στον περασμένο Νοέμβριο, οπότε και έλαβα δικαστική απόφαση, ότι απορρίπτεται το αίτημά μου για ένταξη σε καθεστώς προστασίας, λόγω προσκόμισης ασαφών στοιχείων και απουσίας του συνηγόρου μου από την δικαστική διαδικασία! Με δεδομένο ότι ο νόμος Κατσέλη δεν είχε κατ’ ουσία ισχύ από τον Ιούλιο του 2020, αντιλαμβάνεσθε πως έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου…»!
Ο Δ. Πεφάνης δίνει, όμως, την εξής διάσταση στην περίπτωσή του: «Δεν είναι τα χρήματα που μου πήρε, όχι βέβαια πως μου περίσσευαν. Είναι το ότι η κουλτούρα μου δεν μου επιτρέπει βιαιότητες και ακρότητες. Φαντάζεσθε κάποιον που δεν συμπεριφέρεται όπως εγώ; Και μετά λέμε ότι φταίει ο φονιάς! Δεν εγκρίνονται, φυσικά, τέτοιες πρακτικές, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο τρόπο αντίδρασης. Εγώ έφαγα τη δικαστική «πιστολιά» και αντιδρώ σθεναρά και δημόσια, πλην κόσμια. Ο άλλος;».
Αποκαλύπτει, ακόμη, ότι έχει περιέλθει σε γνώση του παρόμοια περιπέτεια πρώην φαρμακοποιού, επειδή «ο ίδιος δικηγόρος πήρε μεν τα λεφτά, αλλά τον άφησε σύξυλο»!
Ο Δ. Πεφάνης επιρρίπτει ευθύνες στον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών, γιατί δεν παρεμβαίνει δραστικά στις περιπτώσεις μελών του που αποδεδειγμένα έχουν κοροϊδέψει εντολείς τους: «Στην ίδια πόλη ζούμε και τίποτα δεν μένει κρυφό. Ποια μέτρα έχει λάβει; Πόσες και ποιες ποινές έχουν επιβληθεί;».
Τέλος, επισημαίνει: «Πρέπει να αναληφθεί πρωτοβουλία και να νομοθετηθεί η υπαγωγή των αποδεδειγμένα εξαπατηθέντων ιδιοκτητών από δικηγόρους, σε καθεστώς προστασίας. Η α’ κατοικία τους, εννοείται. Δεν μπορώ να χωνέψω ότι χάνω το σπίτι μου εξαιτίας ενός τέτοιου».
