Στο ιερό Μετόχιο της Αγίας Λαύρας στην Πάτρα, που τιμάται στο όνομα του Αγίου Αλεξίου του Ανθρώπου του Θεού, ετέλεσε την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος και εκήρυξε τον θείο λόγο, εν πληθούση Εκκλησία, αναφερθείς στο συγκλονιστικό βίο του Αγίου Άλεξίου για τον οποίο ο ιερός Υμνογράφος, με δέος σημειώνει: «Μέγα το κατόρθωμα το σον και η καρτερία σου πάτερ αξιοθαύμαστος….» και εστάθη σε συγκεκριμένα στοιχεία της ζωής του Οσίου, ο οποίος υπερέβη τα ανθρώπινα μέτρα και έζησε ως άσαρκος επί γης, αναδειχθείς επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος.
Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος, έκαμε λόγο για το ιστορικό και μέγα γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα, ανήμερα της εορτής του Αγίου Αλεξίου, στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Μονή της Αγίας Λαύρας, όπου ευρίσκετο, προκειμένου να τελέση την πανήγυρη, αφού εκεί ευρίσκεται η κάρα του Οσίου, ο θρυλικός και λεοντόκαρδος Ιεράρχης των Πατρών, γνωστός τοις πάσι, ως Παλαιών Πατρών Γερμανός. Και δεν είναι άλλο, από το γεγονός, που όχι μόνο η Ελληνική, αλλ’ η παγκόσμιος ιστορία κατέγραψε, εκείνο δηλαδή, της Υψώσεως του ιστορικού Λαβάρου της Επαναστάσεως του 1821, το οποίο φέρει χρυσοκέντητη την παράσταση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Μάλιστα ο Σεβασμιώτατος, ανεφέρθη και σε όσους κατά καιρούς, για λόγους ιδεοληπτικούς ηθέλησαν να αμφισβητήσουν το γεγονός αυτό. Υπάρχει η μαρτυρία αυτόπτου μάρτυρος καταγεγραμμένη, εσυνέχισε ο Μητροπολίτης, η οποία βεβαιώνει ότι έτσι έγιναν όλα στην Αγία Λαύρα, τις 17 Μαρτίου 1821, και δεν είναι άλλη, από εκείνη του Μητροπολίτου Αθηνών, Θεοφίλου Βλαχοπαπαδοπούλου, του Πατρέως, ο οποίος τότε ήτο Διάκονος του Παλαιών Πατρών Γερμανού και ήτο παρών στην λαμπρά εκείνη τελετή, κάτω από τον ιστορικό Πλάτανο της Αγίας Λαύρας, όπου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ύψωσε το Λάβαρο, ώρκισε τους επαναστατημένους Έλληνες, έκοψε ένα κομμάτι από το ράσο του και ένα κομμάτι από την φουστανέλα του Ζαίμη και έκανε την επαναστατική Σημαία, κραυγάζοντας: «Ελευθερία η Θάνατος». Αυτή η ιαχή ξεσήκωσε τους Πανέλληνας και έμεινε ως αιώνιον μνημόσυνον του αοιδίμου Ιεράρχου και των Οπλαρχηγών της Πατραχαίας. Από εκεί έκαμε και την ιστορική διακήρυξη, στην οποία μεταξύ των άλλων, ως κέντρον αυτής, είναι το ότι: «Απεφασίσαμεν η να ελευθερωθώμεν η να αποθάνομεν όλοι…».
Πότε έκαμε αυτήν την μαρτυρία ο Θεόφιλος Βλαχοπαπαδόπουλος; Όταν υπεδέχθη, με σύσσωμον, θα ελέγομεν τον Ελληνικό Λαό το τίμιο και μαρτυρικό Λείψανο του αοιδίμου Πατριάρχου Αγίου Γρηγορίου του Ε΄, μεταφερόμενον από την Οδησσό στην Αθήνα, το έτος 1871. Η ομιλία του Θεοφίλου είναι χαρακτηριστική.
Την παραμονή της Εορτής, στο ιερό Μετόχιο της Αγίας Λαύρας στην Πάτρα, εχοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό και ωμίλησε για την οσία βιοτή και θαυμαστή και άκρως συγκινητική πολιτεία του Οσίου Αλεξίου, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.
Ο Σεβασμιώτατος, εχοροστάτησε στον Εσπερινό και ωμίλησε στον εορτάζοντα νεόδμητο Ιερό Ναό του Οσίου Αλεξίου στην περιοχή Φιλοθέη Πατρών, όπου συμμετείχε πλήθος πιστών.
Ανήμερα ο Θεοφιλέστατος, ετέλεσε την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων στον Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξίου στην Φιλοθέη Πατρών και εκήρυξε τον θείο λόγο.
