Το κίνημα #METOO και η ραγδαία ανάπτυξή του, οδήγησαν στη συνειδητοποίηση ότι το πρόβλημα της σεξουαλικής παρενόχλησης είναι ακόμη πιο διαδεδομένο από ό, τι νομίζαμε και πως είναι πλέον καιρός να το αντιμετωπίσουμε δραστικά και αποφασιστικά. Πιθανότατα έχετε σκεφτεί να μιλήσετε στα παιδιά σας για το σκληρό και δύσκολο αυτό ζήτημα, επειδή η τραγική αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είναι κάποιος πολύ μικρός για να πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης. Οι αριθμοί άλλωστε σοκάρουν: Σύμφωνα με την ψυχολόγο Κέλσεϊ Τόργκενσον, ειδική σε θέματα διαχείρισης άγχους που πηγάζει από παιδικά τραύματα, «Ένα στα τέσσερα κορίτσια και ένα στα επτά αγόρια έχουν υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης». Συμπέρασμα; Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό. Πώς μπορούμε ωστόσο να «εκθέσουμε» το ευαίσθητο αυτό ζήτημα στα παιδιά μας; Οι ειδικοί εξηγούν…
Το φύλο του παιδιού
«Αυτά τα ζητήματα δεν προκύπτουν μόνο σε γυναίκες κι αυτό είναι κάτι το οποίο θέλω να κατανοήσουν οι άνθρωποι», δήλωσε πρόσφατα η Κάρεν Σόρεν, MD, καθηγήτρια παιδιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Columbia. «Πρέπει να κάνουμε τις ίδιες συζητήσεις με τους γιους μας και όχι μόνο με τις κόρες μας!»
Η ηλικία του παιδιού
Όταν επιλέξετε να προσεγγίσετε αυτό το ζήτημα, το να γνωρίζετε το παιδί σας και την ικανότητά του να αφομοιώσει τέτοιου είδους πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας. Καθώς καλείστε να συζητήσετε αυτό το ευαίσθητο θέμα με μικρά παιδιά, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη την ηλικία και την ικανότητά τους να κατανοήσουν τόσο ευαίσθητες πληροφορίες. Σύμφωνα με την Δρ. Σόρεν «Πολλοί γονείς και παιδίατροι μιλάνε για σεβασμό στο σώμα, στον προσωπικό χώρο, σε μέρη όπου δεν θέλουμε να μας αγγίζουν οι άλλοι, μαθαίνοντας στο παιδί πώς και τι να λέει εάν κάποιος το αγγίξει ακατάλληλα. Έχουμε τη διάκριση «καλό άγγιγμα / κακό άγγιγμα», και πολλοί γονείς μικρών παιδιών ξέρουν πλέον σήμερα πώς να κάνουν αυτήν τη συζήτηση. Νομίζω ότι τα παιδιά το καταλαβαίνουν αυτό, και πρέπει να ξεκινήσουμε τη συζήτηση αυτή σε μικρή ηλικία, κάπου μεταξύ τεσσάρων και έξι ετών και να μην ξεχνάμε ότι αυτός ο διάλογος πρέπει να επαναλαμβάνεται και να εμπλουτίζεται!. Από εκεί και ύστερα, όλα εξαρτώνται όχι μόνο από την ηλικία αλλά από το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού. Το παιδί που έχουμε απέναντί μας σκέπτεται ώριμα ή είναι αφηρημένο; Κατανοεί την έννοια των μελλοντικών συνεπειών; Ο εγκέφαλος αλλάζει – η ικανότητα των παιδιών να κατανοούν τα πράγματα αλλάζει καθώς μεγαλώνουν και ο εγκέφαλος του καθενός είναι λίγο διαφορετικός… Γι’ αυτό και η εν λόγω συνομιλία πρέπει να είναι προσαρμοσμένη σε κάθε ηλικία και σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού».
