Αποφασισμένη να μην επιτρέψει σκέψεις νέας εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού είναι η κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να δρομολογεί με fast track διαδικασίες την επέκταση του φράχτη του Έβρου σε όλο το μήκος του ποταμού. Αυτή την απόφαση έλαβε χθες το ΚΥΣΕΑ, εν μέσω προβληματισμού για το πού το πάει η Τουρκία, μετά και το περίεργο σκηνικό με τους δεκάδες μετανάστες σε νησίδα του Έβρου τον Δεκαπενταύγουστο. Ενδεικτικό της ελληνικής ανησυχίας, δε, είναι και το γεγονός ότι ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, εν προκειμένω ο Νότης Μηταράκης, έγινε με απόφαση του πρωθυπουργού τακτικό μέλος του ΚΥΣΕΑ και δεν θα συμμετέχει απλώς κατά περίπτωση.
Το επόμενο διάστημα, το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου θα «τρέξει» τις διαδικασίες με μια συνολική προκήρυξη για το έργο, όπως γίνεται και σε άλλα έργα υποδομής. Θα βρεθεί, υπό αυτό το πρίσμα, ανάδοχος, η επέκταση, όμως, θα ξεκινήσει σε σημεία που κρίνονται «στρατηγικά», με βάση τα δεδομένα που επεξεργάζονται τα υπουργεία Μετανάστευσης, Άμυνας, Προστασίας του Πολίτη και το ΓΕΕΘΑ.
Η επέκταση του φράχτη κρίνεται απαραίτητη, με δεδομένη την ευρωπαϊκή αβελτηρία να καταλήξει σε μια πιο οριστική λύση για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, με αποτέλεσμα τα κράτη της πρώτης γραμμής να είναι απολύτως επιφορτισμένα με τη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων. Αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιστρατεύσει αμιγώς εθνικούς πόρους για να «τρέξει» ο σχεδιασμός της, αν η Κομισιόν αποφασίσει να μην ανταποκριθεί στο ελληνικό αίτημα για συγχρηματοδότηση μέρους του έργου επέκτασης.
Κατά τη διάρκεια της δίωρης συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ έγινε εφ’ όλης της ύλης κουβέντα για τις πιθανές κινήσεις της Τουρκίας από εδώ και πέρα και μάλιστα σε κλίμα προβληματισμού με δεδομένο το de facto «συνοριακό επεισόδιο» που επεδίωξε να δημιουργήσει η Τουρκία με τους μετανάστες πριν από δέκα μέρες. Στην κυβέρνηση έχουν καταλήξει, άλλωστε, με βάση τις καταθέσεις που ελήφθησαν ότι το εν λόγω επεισόδιο ήταν ενορχηστρωμένο, με εμπλοκή και τουρκικών παραγόντων. Η γεωμορφολογία της περιοχής, με έμφαση στις νησίδες που μπορεί να αλλάζουν τοποθέτηση σε σχέση με τις χαραγμένες συντεταγμένες του 1926 στην περιοχή, δίνει «λαβές», από τη στιγμή που ο φράχτης που στήθηκε έχει περιορίσει σημαντικά τις χερσαίες ροές, συνδυαστικά με τις ενισχυμένες περιπολίες αστυνομικών και συνοριοφυλάκων.
Παράλληλα, για το «κλείδωμα» των συνόρων θα επιστρατευτούν και νέα, μέσα, καθώς δρομολογείται η αναβάθμιση του εξοπλισμού των δυνάμεων φύλαξης, με στόχο την καλύτερη επιτήρηση της περιοχής και την αποτροπή όσο το δυνατόν περισσότερων παράνομων εισόδων.
