Ελβετοί και Νορβηγοί νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι η αρχαία σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων εξακολουθεί να τρομοκρατεί τους ανθρώπους σήμερα
Πρόκειται , όπως λένε, για μια αρχέγονη αντίδραση φόβου.
Αποκάλυψαν το ανατριχιαστικό τους εύρημα στο περιοδικό Communications Psychology -και σε ένα ηχητικό απόσπασμα , σύμφωνα με την New York Post.
Το όργανο του τρόμου
«Δείχνουμε ότι οι ήχοι της σφυρίχτρας του κρανίου γίνονται κατά κύριο λόγο αντιληπτοί ως αποτρεπτικοί και τρομακτικοί και ως υβριδικής φυσικής-τεχνητής προέλευσης», έγραψαν οι ερευνητές, οι οποίοι προέρχονται από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. 
Αυτές οι μικρές σφυρίχτρες σε σχήμα κρανίου ανασύρθηκαν από τάφους που χρονολογούνται μεταξύ του 1250 και του 1521 μ.Χ.
Αυτό το γεγονός οδήγησε τους ερευνητές να πιστεύουν ότι σχετίζονταν με τη μετά θάνατον ζωή.
Όταν οι αρχαιολόγοι φυσούσαν σε αυτά τα ανατριχιαστικά καζού, εξέπεμπαν ένα απόκοσμο, ηχητικό εφέ παρόμοιο με εκείνο στοιχειωμένου σπιτιού.
Οι Αζτέκοι διαμόρφωσαν τη σφυρίχτρα θανάτου κατά το πρότυπο του ανθρώπινου λάρυγγα, έτσι ώστε όταν φυσάει μέσα, ο αέρας να χωρίζεται στα δύο, παράγοντας ταλαντευόμενα ηχητικά κύματα που αναπηδούν γύρω από έναν μεγάλο θάλαμο πριν εξέλθουν από μια δεύτερη τρύπα.
Η έρευνα
Για να ελέγξουν αν αυτό το όργανο τρόμου εξακολουθεί να έχει απήχηση και σήμερα, οι ερευνητές ζήτησαν από 70 Ευρωπαίους εθελοντές να ερμηνεύσουν διάφορους ήχους.
Οι συμμετέχοντες δεν γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η σφυρίχτρα θα συμπεριλαμβανόταν, αφαιρώντας τυχόν προκαταλήψεις γι’ αυτήν πριν από το πείραμα, αναφέρει το Science Alert.
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, οι ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές να περιγράψουν την αίσθηση, ενώ ταυτόχρονα τους παρακολουθούσαν με μια συσκευή που μετρούσε τις νευρικές και ψυχολογικές αντιδράσεις τους στο σφύριγμα θανάτου.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο ήχος ενεργοποιούσε ορισμένες χαμηλού επιπέδου ακουστικές περιοχές του εγκεφάλου, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν σε κατάσταση επιφυλακής και άγχους.
Παράλληλα, οι συμμετέχοντες υποστήριξαν ότι ο ήχος τους έκανε να αισθάνονται φόβο και αποστροφή σε σημείο που ήθελαν να σταματήσει.
Το απροσδιόριστο του ήχου
Οι ερευνητές απέδωσαν αυτό το αποτέλεσμα στο γεγονός ότι ο η κραυγή της σφυρίχτρας θανάτου θολώνει τα όρια μεταξύ του φυσικού και του τεχνητού.
Συγκεκριμένα το κατηγοριοποίησαν μαζί με ήχους συναγερμού, όπως οι σειρήνες, καθώς και με θορύβους που σχετίζονται με τον ανθρώπινο πόνο, τον θυμό ή την θλίψη.
Αυτά προκαλούν την προαναφερθείσα ακουστική αντίδραση στον άνθρωπο και μας ωθούν να αναλύσουμε τους ανησυχητικούς θορύβους σε βαθύτερο επίπεδο.
«Οι ήχοι σφυρίγματος κρανίου είναι… μάλλον διφορούμενοι ως προς τον προσδιορισμό της ηχητικής τους προέλευσης, γεγονός που εντείνει την επεξεργασία ανώτερης τάξης του εγκεφάλου», έγραψαν οι ερευνητές.
Με άλλα λόγια, οι σφυρίχτρες θανάτου είναι τρομακτικές σε ένα αρχέγονο επίπεδο που υπερβαίνει κάποιον απλό δυνατό θόρυβο.
Οι θρύλοι των Αζτέκων
Παρά την τρομακτική τους φύση, αυτές οι φλογέρες τρόμου δεν ήταν απαραίτητα σχεδιασμένες μόνο για να τρομάζουν – αν και οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτή ήταν σίγουρα μια από τις λειτουργίες τους.
Η συχνότητά εμφάνισης τους σε τάφους οδήγησε τους ερευνητές να υποπτευθούν ότι αυτά τα φλάουτα του τρόμου μπορεί να ήταν σύμβολα του Εχεκάτλ, του θεού των Αζτέκων του ανέμου.
Ο θεός αυτός λέγεται ότι «ταξίδεψε στον κάτω κόσμο για να πάρει τα οστά των προηγούμενων εποχών του κόσμου για να δημιουργήσει με αυτά την ανθρωπότητα».
