Η κυβέρνηση της ΝΔ «πάτησε» πάνω σε ένα διαχρονικό πρόβλημα που αφορά την καλλιτεχνική εκπαίδευση και, αντί να συνεχίσει στον δρόμο που άνοιξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και να το επιλύσει μετά από ευρεία διαβούλευση, με ένα ακραία προσβλητικό για τον Πολιτισμό της χώρας ΠΔ, έριξε στο εργασιακό χάος τους καλλιτέχνες (κατηγορία ΔΕ) και άνοιξε διάπλατα το δρόμο για «μπίζνες» ιδιωτικών ΙΕΚ και Κολλεγίων.
Οι καλλιτεχνικές σχολές είναι ακαδημαϊκά αδιαβάθμητες. Τα ωδεία δεν έχουν καμία ακαδημαϊκή διαβάθμιση, οι σχολές χορού και κινηματογράφου καθώς και οι δραματικές σχολές ήταν Τεχνολογικής Εκπαίδευσης με νόμο του 1981. Το 2003 η βαθμίδα καταργήθηκε, αφήνοντας και αυτούς τους αποφοίτους χωρίς διαβάθμιση. Το 2018 με νόμο του Σύριζα, δόθηκε η δυνατότητα σε κάποιους (απόφοιτοι δραματικών και σχολών χορού) από τους τελευταίους να ισοτιμήσουν τις σπουδές τους.
Ωστόσο, δεν πρέπει να συγχέουμε την ακαδημαϊκή διαβάθμιση με την επαγγελματική και το προσοντολόγιο, όπου δεν απαγορεύεται να δοθεί ΤΕ στα πτυχία των καλλιτεχνικών σπουδών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, με το νόμο 4325/2015, καθόρισε όλοι οι μουσικοί που εργάζονται σε οργανισμούς ΟΤΑ να προσλαμβάνονται ως ΤΕ. Η ρύθμιση αυτή αφορούσε εκατοντάδες μουσικούς που εργάζονται σε δημοτικά ωδεία, μουσικά σύνολα, μπάντες κλπ. Για τις δραματικές σχολές και τις σχολές χορού δεν υπήρχε ανάλογη ρύθμιση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διορίζονταν οι απόφοιτοι ως ΤΕ.
Το ΠΔ 85/2022 καθορίζει την επαγγελματική βαθμίδα στην οποία ανήκουν τα επαγγέλματα. Επομένως, η λογική της κυβέρνησης ότι το προσοντολόγιο μεταφράζει την ακαδημαϊκή βαθμίδα σε επαγγελματική και δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό, είναι απλώς «απάτη». Είναι γνωστό άλλωστε ότι τα κολέγια, μετά από πίεση της ΕΕ, πήραν επαγγελματική βαθμίδα ΠΕ/Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση χωρίς ακαδημαϊκή αντιστοίχιση. Δεν είναι θέμα νόμου αλλά πολιτικής βούλησης. Και η πολιτική βούληση αυτής της κυβέρνησης είναι πλέον φανερή.
Τώρα, όλοι οι καλλιτέχνες στους ΟΤΑ θα προσλαμβάνονται ως ΔΕ. Το επιχείρημα ότι το ΠΔ δεν θα επιφέρει καμία αλλαγή, αφού δεν θα πληγούν οι ήδη υπηρετούντες, είναι επίσης ψέμα. Η ανανέωση της σύμβασης των συμβασιούχων θα γίνει με τους νέους όρους. Ειδικά στα δημοτικά ωδεία όπου οι καθηγητές εργάζονται με 9μηνες συμβάσεις, οι επαναπροκηρύξεις των θέσεων τους θα γίνει ως ΔΕ. Ένας καθηγητής πιάνου με δίπλωμα ωδείου, που διδάσκει για πολλά χρόνια σε ένα ωδείο, από τον Σεπτέμβρη ή δεν θα μπορεί καθόλου να δουλεύει, ή θα δουλεύει έχοντας υποστεί υποβάθμιση με αντίστοιχη μείωση μισθού.
Είναι μελετημένη «απάτη» για έναν επιπλέον λόγο: οι υπάρχουσες καλλιτεχνικές σχολές, είναι εδώ και δεκαετίες η ραχοκοκαλιά της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Ορισμένες από αυτές έχουν τεράστιο συμβολικό και πολιτιστικό φορτίο. Τα ιδιωτικά κολλέγια και τα ΙΕΚ δεν μπόρεσαν να έχουν μεγάλη διείσδυση σε αυτόν τον κλάδο, αν και το προσπαθούν χρόνια. Με αυτή την υποβάθμιση η κυβέρνηση κάνει ένα διπλό δώρο: ένα στα κολλέγια, και ένα στα ΙΕΚ, αφού αν οι προκηρύξεις των διαγωνισμών για τους ΟΤΑ γίνονται για ΔΕ, θα μπορούν να συμμετέχουν και απόφοιτοι ΙΕΚ, κάτι που δεν γινόταν μέχρι τώρα.
Συγχρόνως όμως υποβαθμίζει το σύγχρονο Πολιτισμό επί της ουσίας. Διότι οι καλλιτεχνικές σχολές βρίσκονται υπό την πολύ στενή εποπτεία του ΥΠΠΟ σε αντίθεση με τα ΙΕΚ ή τα κολέγια που δεν τα εποπτεύει κανείς ως προς το περιεχόμενο των σπουδών τους. Το ΥΠΠΟ εγκρίνει τους διορισμούς καθηγητών στις καλλιτεχνικές σχολές, καθορίζει τα προγράμματα σπουδών τους, ορίζει τις επιτροπές των εξετάσεων και υπογράφει τα διπλώματα. Επομένως, η κυβέρνηση θεωρεί το ΥΠΠΟ αναξιόπιστο. Επιπλέον, πρόκειται για ηθική απαξίωση των ανθρώπων του Πολιτισμού. Μετά από την πανδημία, που η κυβέρνηση τους φέρθηκε σχεδόν εκδικητικά, έρχεται με μία νέα προσβολή. Ουσιαστικά εκμηδενίζει την επαγγελματική τους ιδιότητα, παρουσιάζοντάς τους ως χομπίστες, όπως στην περίοδο της πανδημίας. Θέλει τους ανθρώπους του πολιτισμού εξαθλιωμένους, χωρίς προσωπική αξιοπρέπεια και χωρίς δύναμη.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποτελεί δέσμευση, πρώτον η άμεση απόσυρση του ΠΔ και αντικατάσταση του ΔΕ με ΤΕ. Δεύτερον, η διαβάθμιση των καλλιτεχνικών σχολών μετά από ευθεία διαβούλευση με τα σωματεία και τους φορείς. Τρίτον η ίδρυση Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών.
Μόνο μια αριστερή, προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να άρει αυτή την τεράστια αδικία απέναντι στον κόσμο του Πολιτισμού. Και θα το κάνει.
