Η Σία Αναγνωστοπούλου, Βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και Τομεάρχης Πολιτισμού αποχαιρετά τον για Τάσο Κουράκη.
‘’Είμαι αγάπη απ’ τη κορφή ως τα νύχια,
αγάπη θα πει βλέπω, σκέφτομαι, κατανοώ,
αγάπη θα πει το παιδί που γεννιέται,
το φως που πλημμυρίζει
αγάπη θα πει να δέσεις μια κούνια στ’ άστρα
αγάπη θα πει να χύνεις τ’ ατσάλι μ’ απέραντο μόχθο
Είμαι κομμουνιστής.
Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια…
Έτσι τον γνώρισα, ήταν πάντα έτσι, προσηλωμένος στις αρχές της Αριστεράς, προσηλωμένος στην αγάπη εφ’ όλης της ύλης. Ο Τάσος ήταν κάθε λέξη από τον επίλογο του μυθιστορήματός του Ναζιμ Χικμέτ ‘’ Οι Ρομαντικοί’’.
Ο Τάσος ήταν ο ευγενής επαναστάτης, ο ευγενής ανατρεπτικός ,ο σύντροφος που βρεθήκαμε στις ίδιες θέσεις μάχης με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Ο Τάσος ήταν η ποίηση του.
Ό Τάσος ήταν αυτός που ήξερε ότι δεν ανατρέπεται κανένα καθεστώς μόνο με τα ποιήματα και την ίδια στιγμή τέντωνε το νήμα αυτής της βαθιάς ριζωμένης παράδοσης της αριστεράς, που παίρνει την τέχνη, βαδίζει πάνω της και φτάνει το χέρι της κοινωνίας. ‘’Πάντα χρειάζεται μισή φέτα όνειρο και λίγες θρούμπες ουτοπία για να μπορέσει κάποιος να καταπιεί την λογική’’, έλεγε.
Αυτός ο δύσκολος αποχαιρετισμός σήμερα, αναδύει περίεργα την σπάνια ύλη της τρυφερότητας που με ελάχιστους ανθρώπους τη μοιραζόμαστε. Κάνει παρόν ένα παρελθόν δικών σου αγώνων και συντρίμμια τη λήθη. Και αν για κάτι θυμώνουμε είναι ότι δεν αναζητήσαμε όσο έπρεπε τον χαμένο χρόνο με συντρόφους σαν εσένα. Αντίο Τάσο, τιμή μου να με εμπιστευτείς για να παρουσιάσω την τελευταία έκδοση των ποιημάτων σου, κάνοντας τα αφορμή για να ανακαλέσω στη μνήμη και εγώ τα αγκωνάρια του δικού μου βίου . Σεβασμός στη μνήμη σου σύντροφε μου.
