Έφυγε από τη ζωή η Γεωργία Ζιαζιά, σε ηλικία 32 ετών. Αδελφή του προέδρου των νοσοκομειακών γιατρών της Αχαΐας, Δημήτρη Ζιαζιά, είχε σπουδάσει ιατρική στην Πάτρα και σχολήθηκε με την παιδιατρική. Έδωσε γενναία μάχη με τον καρκίνο.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη 23/8 στις 4μμ στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής (Παναγίτσα) στην Κανδήλα Αρκαδίας.
Το μήνυμα της οικογένειας της
Τα συναισθήματα και οι σκέψεις είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σ’ αυτές τις στιγμές. Ίσως είναι και περιττό. Σαν ελάχιστο φόρο μνήμης, σου το οφείλουμε όμως Γεωργία μας.
Όταν άνοιγες τα φτερά σου, πάνω στο άνθος της ηλικίας σου, η μοίρα στα τσάκισε. Εσύ συνέχισες με το κεφάλι ψηλά. Χωρίς ποτέ να ψάχνεις το γιατί. Χωρίς να ρωτάς “γιατί σε μένα”. Κοίταζες πάντα μπροστά με περηφάνια και περιφρόνηση στα μελλούμενα. Γιατί καλώς ή κακώς ήξερες και γνώριζες. Στάθηκες μέχρι τέλους όρθια και αντιμετώπισες αντρίκια έναν αντίπαλο πολύ δύσκολο. Όπως όλα τα δύσκολα στη ζωή σου. Πολλαπλά χειρουργεία, ακτινοθεραπείες, χημειοθεραπείες, ατέλειωτες εξετάσεις. Το μοναδικό σου άγχος και μέλημα να μην λυγίσουν οι δικοί σου άνθρωποι στον δύσκολο αγώνα που είχαμε μπροστά μας. Μαζί σου. Στο πλάι σου. Αλλά και για το μετά… Να συνεχίσουμε. Αστείρευτη δύναμη και κουράγιο. Την αντλούσες από την αγάπη σου για τη ζωή, τη φιλία, τον χορό, τη μουσική, τα ταξίδια.
Δεν θα ήθελες να κλαίμε και να στενοχωριόμαστε τη μέρα που σε ξεπροβοδίζουμε. Αν μας επέτρεπες να εκφράσουμε όμως αυτό που πραγματικά νιώθουμε, θα ευχόμασταν να σταματήσει επιτέλους ο ακήρυχτος πόλεμος απέναντι στη νέα γενιά, στον ανθό της κοινωνίας μας, που μαραζώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος ” Στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους, ενώ αντίθετα στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους». Ευχόμαστε και ελπίζουμε αυτός ο πόλεμος να σταματήσει. Να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Άλλοι νέοι άνθρωποι. Να μην φοβόμαστε να μιλήσουμε για την παλιαρρώστια, την επάρατη νόσο. Τον καρκίνο. Να βρεθούν φάρμακα και θεραπείες. Να έχουν όλοι την φροντίδα και τη στήριξη που τους αρμόζει.
Γεωργίτσα μας, η μνήμη σου δεν θα σβήσει. Γιατί έδωσες με τον τρόπο σου μαθήματα. Για το πώς να αγαπάμε τη ζωή, να μην την αφήνουμε να κυλάει χωρίς νόημα και σκοπό, να γευόμαστε κάθε καρπό που μας δίνει απλόχερα, να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα.
Ευχαριστούμε όλους όσους μας στήριξαν σ’ αυτό το δύσκολο αγώνα. Χωρίς τη βοήθειά σας, τη στήριξή σας και την αγάπη σας όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα.
Αστέρι μας φωτεινό σε φιλάμε γλυκά για στερνή φορά.
Θα πούμε το τελευταίο αντίο στη Γεωργία μας την Τρίτη 23/8 στις 4μμ στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής (Παναγίτσα) στην Κανδήλα Αρκαδίας.
Παρακαλούμε αντί στεφάνων, όποιος επιθυμεί να διαθέσει χρήματα για την ενίσχυση του Αγροτικού Ιατρείου του χωριού μας.
Λίγα λόγια αντί βιογραφικού σημειώματος
Η Γεωργία, κόρη του Κώστα Ζιαζιά και της Γιάννας Εικοσιδέκα γεννήθηκε το 1989 και μεγάλωσε στην Κανδήλα Αρκαδίας, μαθαίνοντας τα πρώτα της γράμματα στο Δημοτικό σχολείο του χωριού. Μετακόμισε αργότερα με την οικογένειά της στην Τρίπολη, όπου φοίτησε στο Πειραματικό Γυμνάσιο. Αποφοίτησε με άριστα από το 4ο Λύκειο, περνώντας από τους πρώτους στην Ιατρική Σχολή Πάτρας. Υπηρέτησε ως αγροτικός ιατρός στο Κέντρο Υγείας Δημητσάνας και το περιφερειακό ιατρείο Κάψια. Η αγάπη της για τα παιδιά και την επιστήμη οδήγησε στην επιλογή της Παιδιατρικής. Συνάμα η αγάπη της για τους παραδοσιακούς χορούς και τον πολιτισμό της Κρήτης, την έφερε στον Άγιο Νικόλαο, όπου ξεκίνησε το μερικό μέρος της ειδικότητας, το οποίο διέκοψε άδοξα λόγω της διάγνωσης του καρκίνου. Από εκεί ξεκινά ο δικός της αγώνας με αποτέλεσμα να αλλάξει ειδικότητα και να δηλώσει τη Δερματολογία. Εργάστηκε και προσέφερε τις υπηρεσίες της στους καρκινοπαθείς ασθενείς στο Νοσοκομείο Αγία Ελένη , δίνοντας παράλληλα τη μάχη κατά της ασθένειάς της.
