Πριν από 15 χρόνια, στις 4 Ιουνίου του 2007, ο Σωτήρης Μουστάκας, σε ηλικία 67 ετών, πεθαίνει από λοίμωξη του αναπνευστικού, ενώ είχε χτυπηθεί από τον καρκίνο.
Γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1940 στη Λεμεσό της Κύπρου, πήρε πτυχίο λογιστικής, ωστόσο η μεγάλη αγάπη του ήταν το θέατρο. Μαθητής του γυμνασίου ακόμη, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ από το 1955 έως το 1959, ενώ συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για επτά μήνες. Μόλις αποφυλακίστηκε, ολοκλήρωσε το σχολείο και το 1958 έφυγε για την Αθήνα, για να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.
Το ντεμπούτο του έγινε άτυπα, σε μία θεατρική παράσταση στην Κύπρο, με πρωταγωνιστή τον Νίκο Σταυρίδη σε ηλικία 14 ετών. Είχε πάει να δει τον θίασό του και ζήτησε από τον μεγάλο πρωταγωνιστή να τον βοηθήσει, όταν θα ερχόταν στην Αθήνα να σπουδάσει θέατρο. Στο διάλειμμα από σκηνής ο Σταυρίδης έλεγε ανέκδοτα στον κόσμο.
«Κάποια στιγμή σταμάτησε κι άρχισε να φωνάζει το όνομά μου. Με κάλεσε στη σκηνή. Αυτό ήταν το ντεμπούτο μου» είχε πει.
Όταν έφτασε στην Αθήνα, δούλεψε ως σερβιτόρος για να μπορέσει να επιβιώσει, καθώς ήταν παιδί πολυμελούς οικογένειας. Έπειτα από παρότρυνση του Σταυρίδη, έδωσε εξετάσεις στη Δραματική του Εθνικού, αλλά απέτυχε. Δεν το έβαλε, όμως, κάτω. Έδωσε ξανά εξετάσεις τις οποίες πέρασε με το ζόρι.
Είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου κωμικού, που μπορούσε να τα συνδυάσει αρμονικά με το δράμα. Η γκάμα των χαρακτήρων που μπορούσε να υποδυθεί τεράστια, όπως και το έμφυτο χάρισμά του στον αυτοσχεδιασμό, ενώ ακόμη και σε μικρά ρολάκια κατάφερνε να κλέψει τη ματιά του θεατή, την αίγλη του πρωταγωνιστή, να είναι ο μαγνήτης για την επιτυχία μιας ταινίας.
Ο Σωτήρης Μουστάκας, ήταν ακόμη ένα τεράστιο ταλέντο, που αδικήθηκε από τον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς δεν αξιοποιήθηκε όπως του έπρεπε. Ξεκίνησε εντυπωσιακά αγγίζοντας ακόμη και το Όσκαρ, για τον τρελό του χωριού στον ”Ζορμπά” του Κακογιάννη, μπήκε στον παλιό εμπορικό κινηματογράφο με ορισμένους χαρακτηριστικούς δεύτερους ρόλους, καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής στην παρακμή του παλιού ελληνικού σινεμά, έγινε ο βασιλιάς της βιντεοκασέτας, μαζί με τον Στάθη Ψάλτη και έκλεισε πρόωρα τον κύκλο του, με το αξιοπρεπές βιογραφικό δράμα ”Ελ Γκρέκο” υποδυόμενος εξαιρετικά τον Τισιάνο.
Το βιντεοληπτικό υλικό προέρχεται από το κανάλι στο YouTube “Χρώμα στο ασπρόμαυρο”.
Από τα ρολάκια θιασάρχης
Η πορεία του στο ελληνικό σινεμά για την επόμενη πενταετία θα περιοριστεί κυρίως σε δεύτερους ρόλους, ορισμένοι απ’ τους οποίους, παρότι οι ταινίες κινούνταν στη μετριότητα, ήταν αξιαγάπητοι. Κάνοντας σπαρταριστά τον αγαθό Αρμένιο στο ”Φως, Νερό, Τηλέφωνο… Οικόπεδα με Δόσεις”, τον απατεωνάκο στον ”Μπούφο”, τον πεινασμένο μαθητή βιολιού στο ”Μπετόβεν και Μπουζούκι”, τον διπλωμάτη στο ”Κολωνάκι Διαγωγή Μηδέν” και ακόμη πολλούς ρόλους γραφικών χαρακτήρων, θα προσφέρει άπλετο γέλιο.
Μέχρι που το 1974 θα έρθει και ο αξιόλογος πρωταγωνιστικός ρόλος στη δραματική κωμωδία ”Ο Νομοταγής Πολίτης” σε σενάριο Κώστα Μουρσελά και σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού. Παράλληλα, συνέχισε να κάνει σημαντικές δουλειές στο θέατρο, ενώ το 1976 συγκρότησε τον δικό του θίασο ανεβάζοντας ενδεικτικά τα έργα ”Το κλουβί με τις τρελές”, ”Βιολιστής στη Στέγη”, ”Ο Καλός στρατιώτης Σβέικ”.
Βασιλιάς της βιντεοταινίας
Τις δεκαετίες του ‘80 και ‘90 θα πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες βιντεοταινίες και σε κάποιες φτηνές κινηματογραφικές παραγωγές του τύπου ”Πάτερ Γκομένιος”, ”Ο Ροζ Γάτος” και ”Ο Τσιτσιολίνας”.
Παραγωγές στα όρια του αχαρακτήριστου, που δεν άρμοζαν με το ταλέντο του Μουστάκα, αλλά εξασφάλιζαν αρκετά έσοδα και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ, καθώς τα γυρίσματα κρατούσαν το πολύ δέκα μέρες. Και ο Μουστάκας είχε ανάγκη τα χρήματα αφού έπρεπε να εξυπηρετεί τα μεγάλα του χρέη από το πάθος του για τον τζόγο.
Αθεράπευτος τζογαδόρος
Ο τζόγος και ειδικά το πάθος του για το καζίνο αποτελεί ένα ολόκληρο κεφάλαιο στη ζωή του Σωτήρη Μουστάκα. Όπως και άλλοι γνωστοί συνάδελφοί του, έμπλεξε με τον τζόγο, απ’ τον οποίο έχασε σχεδόν όλα τα χρήματα που έβγαλε από το σινεμά και το θέατρο.
Ο εθισμός του τον έφερε στα άκρα, ενώ κινδύνευσε ακόμη και η ζωή του όταν δανείστηκε από τοκογλύφους, που σύχναζαν έξω από το καζίνο της Πάρνηθας και όταν δεν μπόρεσε να τα επιστρέψει τον απήγαγαν απειλώντας να τον ”εξαφανίσουν”. Τελικά, ο θεατρικός παραγωγός Αλέξανδρος Παρίσης, φίλος και συνεργάτης του Μουστάκα, όπως αποκάλυψε, έδωσε τα χρήματα, για να τον επιστρέψουν μέσα σε ένα πορτμπαγκάζ αυτοκινήτου!
Ο τελευταίος του ρόλος στο ”Ελ Γκρέκο”
Το 2007 ευτύχισε να παίξει τον ρόλο του Τισιάνο στην ενδιαφέρουσα ταινία του Γιάννη Σμαραγδή ”Ελ Γκρέκο”, ενώ λίγο νωρίτερα είχε τιμηθεί με το βραβείο Κάρολου Κουν για τη συνολική του προσφορά στην ελληνική επιθεώρηση.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, είχε θέσει δύο όρους για τη συμμετοχή του.
Ο πρώτος ήταν ότι δεν ήθελε να πληρωθεί. Ο δεύτερος όρος μπήκε αργότερα, λίγο πριν από την ολοκλήρωση των γυρισμάτων. Τότε, ο Γιάννης Σμαραγδής είχε καλέσει τον Μουστάκα για να του πει πως πρέπει να κόψουν ορισμένες από τις φράσεις του στις σκηνές που συμμετείχε, λόγω οικονομίας χρόνου.
Μάλιστα, του ανέφερε ότι θα έκοβε και τη φράση: «Αυτός ο πίνακας είναι ελληνικός», ωστόσο ο Σωτήρης Μουστάκας προέβαλε αντίσταση και έθεσε βέτο. Ο Σωτήρης Μουστάκας δεν πρόλαβε να δει την ταινία στους κινηματογράφους.
Ο έρωτας με την Μαρία Μπονέλου
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Σωτήρης Μουστάκας έπασχε από καρκίνο και ζούσε τον δικό του Γολγοθά καθώς η αγαπημένη του σύζυγος, ηθοποιός Μαρία Μπονέλου είχε προσβληθεί από Αλτσχάιμερ και ήταν κατάκοιτη.
Από το 1973 που παντρεύτηκαν και απέκτησαν την κόρη τους Αλεξία, ήταν πάντα μαζί. Στάθηκε στη σύζυγό του για 10 χρόνια, με τον φόβο να μην φύγει πρώτος από τη ζωή. Δυστυχώς, όμως, ο φόβος του επαληθεύτηκε. Συνάδελφοι και φίλοι του είπαν ότι δεν άντεξε να βλέπει την πολυαγαπημένη του Μαρία άρρωστη.
Τρεις μήνες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η Μαρία Μπονέλου.
Η τελευταία του επιθυμία
Ο ανιψιός του Σωτήρη Μουστάκα, Μιχάλης μίλησε για το παράπονο που είχε ο θείος του αλλά και για την τελευταία του επιθυμία που ήταν να σκεπαστεί το φέρετρό του με την ελληνική σημαία και όχι με την κυπριακή.
“Ο Σωτήρης Μουστάκας δεν τιμήθηκε ποτέ, μα πότε. Σίγουρα αγαπούσε περισσότερο την Ελλάδα. Αγαπούσε και την Κύπρο, αλλά αγαπούσε πάρα πολύ την Ελλάδα και γι’ αυτό όταν “έφυγε” ήθελε να σκεπαστεί με τη γαλανόλευκη. Είχε παράπονο για την αυστηρή κριτική που του είχαν κάνει στην Κύπρο. Είχαμε έρθει να παίξουμε μαζί, Θεσμοφοριάζουσες, γράψανε ότι ο Μουστάκας ήρθε για να πάρει τα λεφτά της Κύπρου. Ο Σωτήρης έκλαψε, στεναχωρήθηκε πάρα πολύ. Εάν πήγαινε τότε σε ένα αθηναϊκό θέατρο θα μπορούσε να πάρει τα διπλάσια λεφτά. Ήταν πολιτικό το θέμα, ήθελαν να τον “χτυπήσουν”, τόνισε χαρακτηριστικά.
Είχε κρύψει από την κόρη του ότι πέθαινε
Η κόρη του Αλεξία σε συνέντευξή της αποκάλυψε ότι της είχε κρύψει ότι πέθαινε.
Συγκεκριμένα είπε μεταξύ άλλων: “Δεν τον ταλαιπώρησε πολλά χρόνια ο καρκίνος. Ο πατέρας μου ταλαιπωρήθηκε πολύ από τον καρκίνο το τελευταίο διάστημα, αλλά προσπαθούσε να μου το κρύψει! Το ότι ταλαιπωρείται και μπορεί να έρθει το τέλος. Μεγάλο λάθος γιατί ήμουν τελείως απροετοίμαστη”.
