Στην ανακοίνωση των δημοτικών συμβούλων και των μελών της πολιτικής γραμματείας του σπιραλ Πάτρας αναφέρεται:
Είναι πασιφανές σε όλους τους πατρινούς ότι η επόμενη δημοτική αρχή θα παραλάβει την Πάτρα σε μια περίεργη κατάσταση, μια πόλη κουρασμένη, χωρίς κατεύθυνση και όραμα.
Η Πάτρα, λόγω του μεγέθους της, έχει την ευχή και την κατάρα να μην είναι ένα μεγάλο μητροπολιτικό κέντρο (όπως ορίζεται και στα σχετικά εθνικά στρατηγικά κείμενα της χωροταξικής ανάπτυξης), αλλά ούτε κι ένας μεσαίος δήμος (π.χ. μεγέθους Καλαμάτας ή Τρικάλων ή Ιωαννίνων). Είναι η τρίτη πόλη σε μέγεθος και σημασία της χώρας, με ιστορία και παρακαταθήκες και φιλοξενεί θεσμούς (Περιφέρεια, Πανεπιστήμια, Επιμελητήρια, ΣΕΒΔΕ κλπ) με ανάλογο κύρος. Είναι σαφές όμως ότι απουσιάζει «ο έχων το γενικό πρόσταγμα» της πόλης, που σύμφωνα με τη δική μας αντίληψη θα έπρεπε να είναι ο Δήμος Πατρέων.
Στις μικρότερες πόλεις, λόγω της απουσίας στιβαρών θεσμών, είναι αυτονόητο ο δήμαρχος να έχει την αναπτυξιακή μπαγκέτα. Στις δύο μεγαλουπόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) είναι το κράτος, που εγγυάται το σχεδιασμό και την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων (υποδομές για μεταφορές, μεταποιητική βιομηχανία, τουρισμό, πολιτισμό, έρευνα και καινοτομία κλπ).
Εδώ ο κάθε φορέας είναι πεισμένος ότι διαθέτει το κατάλληλο σχέδιο για το μέλλον, όπως αυτό συνοπτικά και γενικόλογα εμφανίζεται σε διάφορα θεσμικά κείμενα. Αυτά τα «σχέδια» -που είναι όμως υποχρεωτικά από το νόμο και αποτελούν προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση έργων και προγραμμάτων- συνήθως συντάσσονται δίχως αναπτυξιακή στρατηγική και αποτελούν καταλόγους έργων. Συχνά η στρατηγική ακολουθεί και προσπαθεί να συγκεράσει αντικρουόμενα έργα (π.χ. ποδηλατόδρομος επί της Όθωνος Αμαλίας με μελλοντική χάραξη σιδηροδρομικής γραμμής).
Τι μπορεί να γίνει όμως, μιας και δε μας δίνουν την πρέπουσα σημασία από το «κακό» αθηνοκεντρικό κράτος; Θα συνεχίσουμε να παίζουμε τον ΓΚΡΙΝΙΑΡΗ, για να «πετάξουν» και σε εμάς ένα αναπτυξιακό ξεροκόμματο; Πόσες πορείες και διαδηλώσεις θα πρέπει να κάνουμε χωρίς να ξέρουμε τι θέλουμε, αντιδρώντας σαν πεντάχρονα; Θα λέμε και εμείς αυτό που λένε άλλοι όμοροι νομοί ότι «η Πάτρα παίρνει όλα τα έργα»; Με αυτή τη λογική θα λαμβάνουμε τη θέση του ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ στο ανταγωνιστικό παιχνίδι της ανάπτυξης και του μετασχηματισμού της Πάτρας σε μια ανοικτή, καινοτόμα, βιώσιμη, πράσινη, πολιτισμένη -και όσα άλλα θετικά επίθετα επιθυμεί ο καθένας να προσθέσει- πόλη.
Στο σπιράλ πιστεύουμε ότι ο Δήμος της Πάτρας θα πρέπει να λειτουργήσει σαν νοικοκύρης του χώρου τον οποίο διοικεί, αλλά και να επεκτείνει το ενδιαφέρον του στο χώρο όπου οι δημότες του εργάζονται και δημιουργούν. Και γνωρίζουμε τον τρόπο, αυτόν της πρωτοβουλίας, της συνεργασίας με όλους τους φορείς χωρίς αποκλεισμούς, και του σεβασμού του δημόσιου χρήματος, της δράσης για την υλοποίηση ενός σχεδίου με τουλάχιστον 10ετές πλάνο, συνεχή και συνεπή λογοδοσία και ανοικτή διακυβέρνηση (όχι γιατί το λέει ο νόμος, αλλά γιατί το πιστεύουμε). Οι φορείς θα είναι συμμέτοχοι και κοινωνοί του συνολικού σχεδιασμού της πόλης, τόσο στις αποφάσεις όσο και στην υλοποίηση του σχεδίου, αναλαμβάνοντας και τις σχετικές ευθύνες.
Η Πάτρα με το σπιράλ δε θα «διεκδικεί» έργα αλλά θα προσελκύει επενδύσεις, δημόσιες και ιδιωτικές, που θα ταιριάζουν στη στρατηγική της πόλης.
Είναι σίγουρο ότι η Ρώμη δεν κτίστηκε σε μία ημέρα και είναι ακόμα σαφές ότι ο μετασχηματισμός της Πάτρας μας σε αυτό που ΟΛΟΙ θέλουμε δεν είναι υπόθεση λίγων αλλά ΟΛΩΝ μας και θα χρειασθεί συνέπεια λόγων και έργων σε βάθος τουλάχιστον 10ετίας, αφού σύμφωνα και με την παλαιά παροιμία των Βερβερίνων «Αν θες να πας γρήγορα, πήγαινε μόνος∙ Αν θες να πας μακριά, πήγαινε μαζί με άλλους».
Για τη δημοτική παράταξη «σπιράλ» οι:
Πέτρος Ψωμάς – Επικεφαλής
Θάνος Δούρος – Δημοτικός Σύμβουλος
Χαράλαμπος Στανίτσας – Δημοτικός Σύμβουλος
Εύα Αθανασοπούλου – Γραμματέας
Ευαγγελία Βαβαρούτα – Μέλος Πολιτικής Γραμματείας
Άκια Σταμάτη – Μέλος Πολιτικής Γραμματείας
Χάρης Κοντογιαννάτος – Μέλος Πολιτικής Γραμματείας
Μαίρη Κάργα – Μέλος Πολιτικής Γραμματείας
Στάθης Πολίτης – Μέλος Πολιτικής Γραμματείας
