Σε ανακοίνωσή της η δημοτική παράταξη “σπιράλ” αναφέρει:
Ποιος να το φανταζόταν πριν λίγους μήνες πως εκείνοι που αποσπούσαν από τον Δήμαρχο Πατρέων τις πιο «γαλαντόμες» προεκλογικές δεσμεύσεις θα ήταν οι πρώτοι που θα διαμαρτύρονταν έξω από το νέο Δημαρχείο! Κι όμως συμβαίνει. Ο χορός που άνοιξε προ εβδομάδων με τους συμβασιούχους του Δήμου θα συνεχιστεί την Τρίτη με τους επιχειρηματίες της Εστίασης που ζητούν να τηρηθούν οι υποσχέσεις που τους είχαν δοθεί. Δεν γίνεται. Γιατί απλούστατα όσα ο Κώστας Πελετίδης έταζε, προκειμένου να επανεκλεγεί, αποδεικνύονται –το ένα μετά το άλλο- ανέφικτα και ανεφάρμοστα ακόμα και από την πιο αδιάφορη και ασύδοτη δημοτική αρχή που γνώρισε η πόλη κατά τη Μεταπολίτευση.
Έχουν δίκιο οι άνθρωποι της Εστίασης να ζητούν μια σύγχρονη Κανονιστική που να είναι προϊόν συνεργασίας και στη συνέχεια να εφαρμοστεί. Ούτε για συνεργασία δεν προσφέρεται η δημοτική αρχή, ούτε νέα Κανονιστική προτίθεται να συντάξει (έχει αλλεργία σε ότι περιέχει την έννοια των κανόνων), ούτε για να ελέγξει την τήρηση είναι διατεθειμένη. Και στο εύλογο ερώτημα για το «ποιος είναι ο λόγος, δεν θέλει ή δεν μπορεί;» την απάντηση οφείλει να δώσει ο ίδιος ο δήμαρχος. Αν δεν μπορεί, τότε είναι ανίκανος να επιτελέσει το έργο για το οποίο ψηφίστηκε. Αν δεν θέλει, τότε ομολογεί πως το όραμά του είναι μια κοινωνία χωρίς όρια, χωρίς έλεγχο, κατ’ επέκταση χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς δημοκρατία.
Το σπιράλ είχε μιλήσει και προεκλογικά για την αδήριτη ανάγκη κατάρτισης μιας νέας ρεαλιστικής Κανονιστικής και είναι στο πλευρό των ανθρώπων της Εστίασης προκειμένου να δρομολογηθεί. Είμαστε επίσης υπέρ της τήρησης των κανόνων, υπέρ της συνεννόησης, υπέρ της λογικής. Η αναίρεση των υπεσχημένων, η ασυνέπεια λόγων και έργων και οι αιφνιδιασμοί είναι έξω από τη φιλοσοφία μας.
Όσο για τη μεγαλύτερη συνέπεια που προκύπτει από αυτή την τελευταία κόντρα, για τον κίνδυνο απώλειας θέσεων εργασίας καθώς και τζίρων, θυμίζουμε τις πάγιες θέσεις μας: Χωρίς εισαγόμενο χρήμα στην Πάτρα δεν μπορεί να πάρει μπροστά το ανοδικό σπιράλ της τοπικής οικονομίας. Πώς όμως θα έρθει χρήμα, όταν δεν προωθείται η επισκεψιμότητα, όταν εμποδίζεται κάθε τουριστική πρωτοβουλία, όταν δεν διοργανώνονται πράγματα στην πόλη, όταν χάνονται ακόμα και τα κεκτημένα, όταν οι φορείς δεν συνεννοούνται γιατί ο μαέστρος-δήμος νοιάζεται για άλλα και όχι για την πόλη.
Τα ψέματα και οι εύκολες υποσχέσεις έχουν κοντά ποδάρια. Λάμπει η αλήθεια στο τέλος, ευτυχώς. Μόνο που δεν πληρώνει ο ψεύτης ο μεγαλύτερο τίμημα, αλλά η ίδια η πόλη και οι δημότες της.
