Το Συμβούλιο της Επικρατείας για ακόμη μια φορά, είπε «όχι» στα έργα εκτροπής του Αχελώου ποταμού στο Θεσσαλικό κάμπο. Υπενθυμίζεται ότι η εκτροπή του Αχελώου ποταμού απασχολεί εδώ και τουλάχιστον 22 χρόνια τόσο το Συμβούλιο της Επικρατείας, που μέχρι στιγμής έχει εκδώσει 7 ακυρωτικές αποφάσεις (και από την Ολομέλειά του μάλιστα ορισμένες), όσο και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει εκδώσει μια απόφαση.
Ειδικότερα, η επταμελής σύνθεσης του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Αθανάσιος Ράντος -έχει συνταξιοδοτηθεί και έχει γίνει Ευρωπαίος Εισαγγελέας- και εισηγητή το σύμβουλο -έχει προαχθεί σε αντιπρόεδρο- Παναγιώτη Ευστρατίου) με την υπ΄ αριθμ. 2228/2020 απόφασή της απέρριψε την αίτηση της περιφέρειας Θεσσαλίας, της περιφερειακής Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας, τοπικών φορέων της Αιτωλοακαρνανίας, κ.λπ., που ζητούσαν να ακυρωθούν οι υπ΄ αριθμ.: 1) 897/21.12.2017 και 2) 901/21.12.2017 κοινές υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τα έργα εκτροπής του Αχελώου.
Παράλληλα, το ίδιο Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 2230/2020 απόφασή του, έκανε δεκτή την αίτηση του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Κατακλυζομένου Οικισμού Μεσοχώρας «Ο Αχελώος», που ζητούσε την ακύρωση της υπ΄ αριθμ. Οικ.34701/4.8.2017 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου «υδροηλεκτρικό έργο Μεσοχώρας» στον ποταμό Αχελώο περιφερειακής ενότητας Τρικάλων».
Σύμφωνα με το ΣτΕ, η θέση του φράγματος της Μεσοχώρας βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ από τον οικισμό και η θέση του σταθμού παραγωγής υδροηλεκτρικού ρεύματος είναι σε απόσταση 1 χλμ από τον οικισμό Γλίστρα.
Υπέρ του έργου είχαν παρέμβει η περιφέρεια Θεσσαλίας, η περιφερειακή Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας, ο Δήμος Πύλης Τρικάλων και η ΔΕΗ, ισχυριζόμενοι ότι το έργο αυτό «έχει ευεργετικές επιπτώσεις στο υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας».
Το ΣτΕ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση και η σχετική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έλαβε υπόψη της υπουργική απόφαση του 2003 με την οποία εγκρίθηκε το περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης της περιφέρειας Θεσσαλίας και την απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκε το σχέδιο διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών Στερεάς Ελλάδας. Με τις εγκρίσεις αυτές προβλεπόταν η μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στον Πηνειό ποταμό.
Κατά το ΣτΕ με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν προβλεπόταν πλέον μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στον Πηνειό ποταμό, αλλά ούτε γίνεται καμία μνεία για μεταφορά νερού, όπως προβλεπόταν αρχικά.
Τελικά, το ΣτΕ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση απώλεσε, επιγενομένως, το νόμιμο έρεισμά της, έκανε δεκτή την αίτηση του Συνδέσμου και ακύρωσε την υπουργική απόφαση.
