Έναν πολύχρωμο «Θίασο» παρουσιάζει ο διεθνούς φήμης Πατρινός εικαστικός και διαπρεπής ιατρός πνευμονολόγος Κώστας Σπυρόπουλος, αυτό το διάστημα στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Πρόκειται για μία ξεχωριστή έκθεση του εικαστικού δημιουργού και καθηγητή Πνευμονολογίας που ολοκληρώνεται την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2022.
Όπως αναφέρει σε ανάρτηση του το σάιτ iefimerida.gr, μέσα από την έκθεση αυτή ο Κώστας Σπυρόπουλος καταθέτει μια σύγχρονη ματιά με αφορμή την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Με όχημα την αισθητική της ποπ αρτ που διακρίνει την δουλειά του, ο δεξιοτέχνης του είδους Κώστας Σπυρόπουλος δημιουργεί ποιητικές αλληγορίες, μεταμοντέρνες συνθέσεις, εικαστικά σκηνικά, όπου τοποθετεί τον διαφορετικό «Θίασο» του, στον οποίο επιλέγει να δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη γυναικεία φιγούρα και σε αντικείμενα που συνδέονται με εκείνη.
Ο πολύχρωμος «Θίασος» του Κώστα Σπυρόπουλου, όπως είναι ο τίτλος της νέας αυτής έκθεσης του διεθνούς εικαστικού και καθηγητή Πνευμονολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και αναπληρωτή καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, γέμισε με τα χρώματα του τους 2 ορόφους του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, στην Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), στον Ταύρο.
Στο ισόγειο καλωσορίζει τους επισκέπτες το κορυφαίο, μεγάλων διαστάσεων ομώνυμο της έκθεσης έργο του καλλιτέχνη.
Η γενική διευθύντρια και πρόεδρος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, Μεταξία Τσιρταβή (Ξένια Καλδάρα), που φιλοξενεί την έκθεση, σημειώνει σχετικά:
«Ο Κώστας Σπυρόπουλος στέκεται στη μνήμη. Στα σύμβολα που πάντα θα τα αντικρίζουμε με ανοιχτά και κλειστά μάτια και ανοίγει την πόρτα της νέας εποχής που χρειάζεται χρώμα, φως, ελπίδα και στόχους. Μιλάει ελληνικά και παγκόσμια γι’ αυτό και τα έργα του ήδη ταξιδεύουν ανά τη γη». Ο ίδιος ο εικαστικός δημιουργός επισημαίνει πως «με ενδιαφέρει να αναδείξω την πολυχρωμία την πολυσχηματικότητα και τις άπειρες οπτικές που οι μικροί καθημερινοί ήρωες, οι φτωχοί ανώνυμοι, βλέπουν και ερμηνεύουν τα πράγματα. Αυτοί που με διαφορετικό ρούχο, ίδιοι με τον εαυτό τους, αλλά και διαφορετικοί, κατοικούν τις εποχές και τα χρόνια υφαίνοντας το δίχτυ που ονομάζουμε λαϊκή μνήμη…».
Όσον αφορά στην σύνδεση τέχνης-ιατρικής, ο Κώστας Σπυρόπουλος σε σημείωμά του τονίζει πως «διαπίστωσα ότι είχα ανάγκη να ασχοληθώ με την Τέχνη, αλλά και την Επιστήμη. Ήθελα να μάθω όσο γίνεται περισσότερα για τον άνθρωπο, αλλά και τον κόσμο, με γοήτευε η ανθρώπινη υπόσταση, η ζωή και η διαδρομή της. Ήταν αδύνατον να γίνω μόνον ζωγράφος, γιατί θα είχα μόνο μια επιδερμική άποψη για τον κόσμο που ήθελα να αποτυπώσω.
Η ιατρική για μένα έχει γοητεία τεράστια, συγκλονιστική, γιατί προσπαθεί να διορθώσει ένα αποτυχημένο πείραμα του Θεού αντιμετωπίζοντας την θνητότητα και τον πόνο κάνοντας πιθανώς την ζωή λιγότερο επώδυνη. Γιατί πραγματικά η ζωή δεν μπορεί να αποβλέπει στην επίτευξη μεγάλης ευτυχίας, αλλά όσο το δυνατόν μικρότερης δυστυχίας, όπως υποστηρίζει ο Σοπενχάουερ.
Απολαμβάνω την τέχνη, γιατί δεν έχει να κάνει τόσο με την απάντηση σημαντικών ερωτημάτων, όσο με την αναθεώρηση δεδομένων και αξιών, κυρίως αισθητικών, που είναι διαδικασία που περιλαμβάνει την αλληλεπίδραση συλλογισμών και συναισθημάτων. Έτσι αναθεωρούνται συμβατικές απόψεις και μορφές και καθιερωμένες πεποιθήσεις αυθεντιών».
Εκτενή αναφορά στην έκθεση του Κώστα Σπυρόπουλου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και στα εγκαίνια της είχε και η εφημερίδα «Καθημερινή» στο φύλλο της 29ης Δεκεμβρίου 2021.
Η Είσοδος για το κοινό στην έκθεση είναι ελεύθερη.
