Τέλος δόθηκε σε μία από τις μακροβιότερες οικογενειακές διαμάχες της Γερμανίας αλλά και του κόσμου των επιχειρήσεων, καθώς οι κληρονόμοι του Theo Albrecht, που έκανε την Aldi μια αυτοκρατορία των σούπερ μάρκετ, κατέληξαν σε συμφωνία για την αναδιοργάνωση του ομίλου της Aldi Nord.
Στη νέα οντότητα, σύμφωνα με το Bloomberg, θα έχουν ίσα ποσοστά οι οικογένειες του γιου του Theo, Theo Jr., και του εκλιπόντος αδερφού του, Berthold Albrecht.
Η διευθέτηση αυτή στοχεύει να δώσει τέλος σε μία διαμάχη που έφερε μία κατά τα άλλα άκρως μυστικοπαθή οικογένεια δισεκατομμυριούχων όχι μόνο στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά και στις σελίδες των εφημερίδων, όπου ο Theo Jr. επιτέθηκε στην χήρα του αδερφού του, Babette Albrecht, για το πολυτελές lifestyle και τα πόσα ξοδεύει σε έργα τέχνης και αυτοκίνητα – αντίκες.
Η Aldi Nord, η οποία ελέγχεται από τρία τραστς, είναι το βόρειο κομμάτι της αλυσίδας των discount σούπερ μάρκετ που δημιουργήθηκε όταν τα δύο αδέρφια, ο Theo και ο Karl Albrecht, ανέλαβαν το μπακάλικο των γονιών τους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα δύο αδέρφια χωρίστηκαν το 1960, όταν συγκρούστηκαν για το εάν έπρεπε τα καταστήματά τους να πουλάνε τσιγάρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τράβηξαν μια γραμμή στη Γερμανία, δημιουργώντας την Aldi Nord και την Aldi Sued.
Οι δύο βραχίονες αυτής της οικογενειακής αυτοκρατορίας λειτουργούν σήμερα περισσότερα από 10.000 καταστήματα σε Γερμανία και άλλες αγορές. Η οικογένεια του Theo ελέγχει επίσης την Trader Joe’s, την οποία είχε εξαγοράσει το 1979.
Η οικογένεια διαθέτει σήμερα περιουσία περίπου 18 δισ. δολαρίων μέσω των ποσοστών της στην Aldi Nord και την Trader Joe’s, με αποτέλεσμα να θεωρείται μία από τις οικονομικά ισχυρότερες δυναστείες του πλανήτη, σύμφωνα με τα Bloomberg Billionaires Index.
Πώς έκαναν την τσιγγουνιά επιχειρηματικό μοντέλο
Η ιστορία της Aldi ξεκινά το 1946, όταν τα αδέρφια Theo και Karl Albrecht επέστρεψαν από τον πόλεμο και ανέλαβαν το μπακάλικο της μητέρας τους, στην Έσση της Γερμανίας. Το σλόγκαν «η καλύτερη ποιότητα στη χαμηλότερη τιμή» καθόρισε το επιχειρηματικό μοντέλο που θα ακολουθούσαν και ουσιαστικά δημιούργησε την αγορά των discount σούπερ μάρκετ. Πολύ γρήγορα, τα Aldi (που πήραν το όνομά τους από τα πρώτα γράμματα των λέξεων Albrecht και Discount) μετατράπηκαν σε αλυσίδα και σταδιακά, κατέκτησαν τον κόσμο.
Εάν ο Teo και ο Karl ήταν γνωστοί για κάτι, είναι για τη μοναχική και λιτή ζωή τους. Δεν έκαναν ποτέ δημόσιες δηλώσεις και οι φωτογραφίες τους ήταν σπάνιες. Η οικογένεια ζούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε κατοικίες – φρούρια που έβλεπαν προς την Κοιλάδα του Ρουρ. Και σύμφωνα με το θρύλο, τα δύο αδέρφια είχαν αγοράσει ένα απομονωμένο νησί στη Βόρεια Θάλασσα, όπου έπαιζαν γκολφ, συνέλεγαν παλιές γραφομηχανές και καλλιεργούσαν ορχιδέες.
Για αυτή τους τη μυστικοπάθεια, είχαν ένα πολύ καλό λόγο, αφού το 1971 ο Theo έπεσε θύμα απαγωγής. Αφότου τον άρπαξαν, οι απαγωγείς του ζήτησαν να δουν την ταυτότητά του, για να βεβαιωθούν ότι επρόκειτο για το σωστό πρόσωπο, αφού το παρουσιαστικό του ήταν άγνωστο σε όλους. Τελικά, ο επιχειρηματίας έμεινε όμηρος για 17 ημέρες και αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφότου διαπραγματεύτηκε και πλήρωσε λύτρα 7 εκατ. μάρκων. Οι απαγωγείς συνελήφθησαν, αλλά η οικογένεια κατάφερε να ανακτήσει μόνο τα μισά από τα χρήματα που τους είχε δώσει. Έτσι, ο Albrecht προσπάθησε να πείσει τις αρχές ότι τα υπόλοιπα λύτρα θα έπρεπε να αναγνωριστούν σαν εκπιπτόμενη εταιρική δαπάνη.
Οι Albrecht ήταν παροιμιωδώς «οικονόμοι», και αυτό το πνεύμα της ολιγαρκείας χαρακτηρίζει μέχρι και σήμερα την Aldi. Ο Theo φορούσε κακοραμμένα κοστούμια και προτιμούσε να τρώει απλά. Έσβηνε τα φώτα των δωματίων για να κάνει οικονομία στο ρεύμα και δεν αγόραζε καινούρια μολύβια παρά μόνο όταν αυτά έφταναν σε τόσο μικρό μέγεθος ώστε του ήταν πια αδύνατον να γράψει.
Κάπως έτσι, στα πρώτα στάδια της επέκταση της Aldi, τα καταστήματά της δεν είχαν ράφια, αλλά ούτε και τηλέφωνα. Οι διευθυντές των καταστημάτων έπρεπε να χρησιμοποιούν τον πιο κοντινό τηλεφωνικό θάλαμο για να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό το σπαρτιάτικο στυλ επιβιώνει μέχρι σήμερα στα Aldi, όπου τα προϊόντα είναι στοιβαγμένα μέσα στις κούτες τους, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια διακόσμησης. Για τους ειδικούς του retail, δεν πρόκειται παρά για ένα κόλπο του marketing, που περνά εμμέσως στους καταναλωτές το μήνυμα ότι «εφόσον το κατάστημα φαίνεται φτωχό, τότε οι τιμές θα πρέπει να είναι πραγματικά χαμηλές».
Το αποτέλεσμα, πάντως, είναι ότι η Aldi έφερε την επανάσταση στο γερμανικό λιανεμπόριο και όχι μόνο.
