Το 2018 και 2019, με δύο αποφάσεις, το δημοτικό συμβούλιο Πατρέων ενέκρινε, κατά πλειοψηφία και με επιφυλάξεις μελών του, την εισήγηση του δημάρχου κ. Πελετίδη να παραχωρηθεί ο χώρος του πρώην εργοστασίου «Λαδόπουλου» (έκτασης 53,5 στρ. και επιφάνειας κτιρίων 44.751 τ.μ.) στην προηγούμενη περιφερειακή αρχή.
Ο χώρος αγοράσθηκε από τον Δήμο, το 1998, με πρωτοβουλία του πρ. δημάρχου κ. Καράβολα.
Η παραχώρηση έχει χρονικό ορίζοντα 30 ετών και θα συνδυαστεί με Ανάπλαση του χώρου, με πρωτοβουλία της Περιφέρειας, με τη μέθοδο Σύμπραξης Δημόσιου – Ιιδιωτικού Τομέα. Μια εξέλιξη, που για όσους δεν έχουν ιδεολογικές εμμονές με τα ΣΔΙΤ, είναι καλοδεχούμενη.
Εγείρονται, όμως, εύλογα ερωτήματα για τη δημοτική αρχή:
1) Γιατί δέχτηκε να παραχωρήσει τον νευραλγικό χώρο και δεν προέβη η ίδια στην αξιοποίηση, με κρατική χρηματοδότηση (όπως υποστήριζε τότε), παίρνοντας ως αντάλλαγμα μέρος της αξιοποιημένης επιφάνειας, που ακόμη δεν έχει επακριβώς προσδιοριστεί;
2) Γιατί αποδέχεται την εξέλιξη της κατασκευής, με ΣΔΙΤ, ενώ ο δήμαρχος και τα στελέχη του καταφέρονται, μονίμως, εναντίον της Σύμπραξης Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα, θεωρώντας ότι η μέθοδος ΣΔΙΤ ωφελεί το κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος;
Στις συζητήσεις, τότε, πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου ότι τελικά το έργο θα κατασκευαστεί με ΣΔΙΤ για να λάβουν την απάντηση του κ. Πελετίδη: «Δεν θα είναι ΣΔΙΤ…». Δηλαδή ο δήμαρχος ή δεν έλεγε την αλήθεια ή δεν είχε αντιληφθεί αυτό, που είχαν αντιληφθεί οι υπόλοιποι!
Στη συνεδρίαση του ΔΣ (17/6/2024) η δημοτική αρχή εισηγήθηκε την παράταση της συμφωνίας παραχώρησης στην Περιφέρεια, αποδεχόμενη την εξέλιξη της Ανάπλασης με ΣΔΙΤ.
Οφείλει, όμως, να μας απαντήσει ο δήμαρχος κ. Πελετίδης γιατί ο Δήμος απώλεσε τη δυνατότητα πλήρους αξιοποίησης ενός σημαντικού περιουσιακού στοιχείου και γιατί, ενώ είχε τη δυνατότητα, δεν ανέκοψε την παραχώρηση, σύμφωνα και με τις ιδεολογικές του αναφορές, αφού θα κατασκευαστεί με ΣΔΙΤ.
Μήπως ο κ. Πελετίδης έχει εξελιχθεί, ό έναν υποστηρικτή της Ταξικής Επανάστασης σε έναν κρυφό Ρεφορμιστή και -κατά περίπτωση- ιδανικό καπιταλιστή;
