Η ιστορία του μόλις 4,5 μηνών παιδιού το οποίο μεγαλώνει στην παιδιατρική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας, έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον σε όλους τους Ηλείους και τις Ηλείες, που βλέπουν στο πρόσωπό του, ένα αθώο πλάσμα το οποίο από πολύ νωρίς γνώρισε τις μεγάλες δυσκολίες της ζωής.
Πάντως αυτό το παιδί μπορεί να χαρακτηριστεί και τυχερό, αφού έχει βρει στην παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου Πύργου μία πολύ μεγάλη αγάπη και φροντίδα, που ίσως να μην την ζούσε στην οικογένειά του.
Για αυτό το ευαίσθητο θέμα μίλησαν στην εφημ. «Πατρίς», τόσο ο διοικητής του γενικού νοσοκομείου Ηλείας κος Χρήστος Χριστόπουλος, όσο και ο διευθυντής της παιδιατρικής κλινικής του Γενικού νοσοκομείου Ηλείας / νοσηλευτική μονάδα Πύργου κος Μενέλαος Οικονομόπουλος
Χρήστος Χριστόπουλος: «Το παιδάκι έχει παραμείνει με εισαγγελική παραγγελία στο νοσοκομείο»
«Το παιδάκι έχει παραμείνει με εισαγγελική παραγγελία στο νοσοκομείο, δεν έχει κάποια ανάγκη περίθαλψης, αλλά φροντίζετε από το προσωπικό της παιδιατρικής κλινικής, με όλα τα εχέγγυα του νόμου για την περαιτέρω πορεία».
Μενέλαος Οικονομόπουλος: «Το νιώθουμε σαν παιδί μας και αυτό το παιδί το καταλαβαίνει»
Ακολούθως ο κος Μενέλαος Οικονομόπουλος διευθυντής της παιδιατρικής κλινικής του γενικού Νοσοκομείου Ηλείας / νοσηλευτική μονάδα Πύργου μίλησε για την αγάπη που δίνει όλο το προσωπικό στο παιδί.
«Έχουμε ένα αγοράκι στην παιδιατρική κλινική, το οποίο παρέμεινε παρά τη θέλησή του στο νοσοκομείο και κατόπιν εντολής του εισαγγελέα το φροντίζουμε για ένα διάστημα 4,5 μηνών. Η παιδιατρική κλινική και στο παρελθόν έχει αναλάβει αυτό το έργο, το να φροντίζει και να περιθάλπει παιδιά, για τα οποία το οικογενειακό τους περιβάλλον έχει δηλώσει αδυναμία να τα φροντίσει. Είμαστε μία μονάδα που δουλεύει σε εικοσιτετράωρη βάση, οπότε είμαστε και το πιο ασφαλές περιβάλλον για ένα τέτοιο παιδί, τόσο από ιατρική άποψη όσο και από ψυχολογική.
Και αυτό μιας και τα παιδιά δέχονται και αγάπη και φροντίδα από το νοσηλευτικό κυρίως προσωπικό μας. Το έχουμε κάνει λοιπόν στο παρελθόν, το κάνουμε και τώρα. Έχουμε γενικά μία αγάπη για τα παιδιά, για αυτό γίναμε και παιδίατροι. Σε αυτό το απροστάτευτο παιδί δίνουμε μεγάλη αγάπη, γιατί την έχει ανάγκη.
Ουσιαστικά το βλέπουμε σαν παιδί μας, το φροντίζουμε κάθε μέρα, το προσωπικό με δικά του έξοδα του παίρνει τα ρούχα, τα γάλατα και μέχρι να ολοκληρωθούν οι νόμιμες διαδικασίες εμείς το βλέπουμε σαν παιδί μας. Και το παιδί χαμογελά αφού εισπράττει πάρα πολύ αγάπη και το νιώθει αυτό.
Έως τώρα έχουμε φροντίσει περίπου 9 παιδιά. Είναι παιδιά τα οποία είτε βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς οικογενειακή στήριξη ή που δεν μπορούσε να τα στηρίξει η οικογένειά τους, οπότε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα φροντίζουμε αυτά τα παιδιά έως και 9 μήνες, μέχρι δηλαδή να ολοκληρωθεί η υιοθεσία τους.
Ουσιαστικά παίζουμε και το γονεϊκό και τον Ιατρικό ρόλο ταυτόχρονα. Παρότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι ένα θετικό γεγονός, το παιδί βλέπει την αγάπη που εισπράττει και χαμογελάει το πρόσωπό του».
